Η ακρίβεια καλπάζει και στο βάθος δημοσιονομικό αδιέξοδο ανάλογο με αυτό του 2009-ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σε σχέση με την κατάσταση στα Πανεπιστήμια ο επικεφαλής της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής τόνισε:

Στο πρώτο νομοσχέδιο που έφερε στη Βουλή η κυβέρνηση τον Αύγουστο του 2019 υπήρχε διάταξη για το άσυλο με την οποία η αρμόδια Υπουργός δήλωνε ότι: «θα τελειώσουμε με το άσυλο της ανομίας, ότι θα τελειώσουμε με τα θλιβερά γεγονότα στον χώρο των Πανεπιστημίων, τα οποία μας προσβάλλουν ως πολιτικό σύστημα, ως χώρα και ως πανεπιστημιακή κοινότητα».

Φοβάμαι ότι όλα αυτά παρέμειναν σε επίπεδο εξαγγελιών και συνθημάτων. Τεχνάσματα επικοινωνιακά δηλαδή, στα οποία αρέσκεται η κυβέρνηση, αφού επί της ουσίας ελάχιστα πράγματα έχουν γίνει στα Πανεπιστήμια μέχρι σήμερα.

Το ΠΑΣΟΚ είχε επισημάνει από την πρώτη στιγμή τον κίνδυνο, λέγοντας ότι και ο θεσμός της πανεπιστημιακής αστυνομίας – που ακολούθησε – δεν έχει τύχει σοβαρής επεξεργασίας από την πλευρά της κυβέρνησης κι ότι δεν θα λειτουργήσει.

Αντιθέτως με ό,τι έλεγε η κυβέρνηση, ο νόμος για την πανεπιστημιακή αστυνομία δεν ήταν πανάκεια. Παρατηρούμε ότι τα προβλήματα παραμένουν. Τα φαινόμενα βίας, ανομίας και παραβατικότητας στα Πανεπιστήμια παραμένουν με αμείωτη ένταση. Όλη αυτή η κατάσταση χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση για να δημιουργήσει ιδεολογική και πολιτική πόλωση, παρά επί της ουσίας για να βελτιώσει την κατάσταση.

Κι όμως το Ελληνικό Πανεπιστήμιο αξίζει καλύτερης τύχης. Πολλά πανεπιστημιακά ιδρύματα κατατάσσονται πολύ ψηλά σε παγκόσμιες μετρήσεις. Από αυτά αποφοιτούν χιλιάδες Έλληνες που κάνουν διεθνή καριέρα.

Για την ακρίβεια, την οικονομική κατάσταση των πολιτών, τα δημοσιονομικά ο Μιχάλης Κατρίνης υπογράμμισε:

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για τις συμφωνίες που συνάπτει και προσπαθεί επικοινωνιακά να τις προβάλει με κάθε τρόπο και την ίδια στιγμή οι πολίτες στα μέσα του μήνα ψάχνουν τις τσέπες τους, για να προμηθευτούν τα βασικά αγαθά.

Ταυτόχρονα το ιδιωτικό χρέος, δηλαδή τα δάνεια που χρωστούν οι πολίτες στα funds και στις τράπεζες, τα χρέη στην εφορία και τα χρέη στα ασφαλιστικά ταμεία αυξάνονται μήνα με το μήνα, ενώ έρχονται κατασχέσεις και πλειστηριασμοί.

Η κυβέρνηση μιλά για μηχανισμό φορολόγησης των υπερεσόδων των παρόχων ενέργειας – ένας μηχανισμός ωστόσο ο οποίος άργησε πάρα πολύ να εφαρμοστεί και ακόμη δεν έχουμε δει απτά αποτελέσματα. Παράλληλα όμως η κυβέρνηση δεν εξηγεί γιατί δεν εφαρμόζει σχετική οδηγία και απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ουσιαστική φορολόγηση των υπερκερδών των πετρελαϊκών επιχειρήσεων.

Επιπλέον, στην αγορά δεν γίνεται σχεδόν κανένας έλεγχος. Από τον Απρίλη έχει να επιβληθεί πρόστιμο στην αγορά τροφίμων για αισχροκέρδεια. Προφανώς, στην κυβέρνηση θεωρούν ότι «όλα βαίνουν καλώς». Ότι δεν έχουν ανέβει υπερβολικά οι τιμές των αγαθών και των τροφίμων, ότι δεν υπάρχει θέμα πρωτοφανούς αισχροκέρδειας που πλήττει τα μεσαία και τα κατώτερα εισοδήματα και γι’ αυτό έχει ευθύνη: γιατί δεν ενεργοποιεί τους ελεγκτικούς μηχανισμούς.

Η κυβέρνηση δίνει επιδοτήσεις στην ενέργεια για να μετριάσει το κόστος για τους πολίτες. Αυτό βεβαίως αξιολογείται  από τους πολίτες κάθε μήνα που έρχονται οι λογαριασμοί.

Παράλληλα, η κυβέρνηση διατείνεται πως δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο, γιατί –υποτίθεται πως-ακολουθεί μια συνετή δημοσιονομική πολιτική. Από την άλλη πλευρά, όμως, το επιτόκιο του 10ετούς ομολόγου ανέβηκε στο 5% πριν δύο μέρες! Έφτασε δηλαδή στα επίπεδα που μας άφησε ο κ. Καραμανλής και η κυβέρνηση της Ν.Δ το 2009 – μια κατάσταση που μας οδήγησε σε πτώχευση. Ακόμη, ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους παραδέχτηκε ότι έχει καταγράψει 14 δις χρέος από τις κρατικές εγγυήσεις του προγράμματος ΗΡΑΚΛΗΣ.

Αυτή είναι η «χρηστή» δημοσιονομική διαχείριση της κυβέρνησης της ΝΔ. Μιας κυβέρνησης που έλεγε ότι θα «καθαρίσει» τα κόκκινα δάνεια και τελικά «φεσώνει» την ελληνική κοινωνία με 14 δις, μεταχρονολογώντας μάλιστα το συγκεκριμένο χρέος για το 2023-2025, δηλαδή μετά τις εκλογές. Αυτό εμένα μου θυμίζει την πολιτική που άσκησε ο κ. Καραμανλής και παρέδωσε την χώρα στο ΠΑΣΟΚ χρεωκοπημένη το 2009.

Οι πολίτες ζητούν δίκαιες παρεμβάσεις που θα ανακουφίζουν τη μεσαία τάξη και τους χαμηλότερους οικονομικά συμπολίτες μας. Ζητούν φορολόγηση των υπερκερδών των εταιριών – η οποία γίνεται με πολύ μεγάλη καθυστέρηση- και βεβαίως ζητούν ελέγχους στην αγορά, για να μπορούν να αγοράζουν τα βασικά είδη διατροφής.