Τυχερά Παιχνίδια

Ομιλία στην Ολομέλεια

Συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου  του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «Τροποποίηση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου – Ρυθμίσεις για την ανάπτυξη και τη δημοσιονομική εξυγίανση – θέματα αρμοδιότητας Υπουργείων Οικονομικών, Πολιτισμού και Τουρισμού και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης»

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω πριν ξεκινήσω την τοποθέτησή μου για το νομοσχέδιο, να εκφράσω την αντίθεσή μου στην εισαγωγή της παραγράφου 10 του άρθρου 24 που χαρίζει την ιδιωτική υγεία στα καρτέλ, στα μεγάλα συμφέροντα, τόσο όσον αφορά το περιεχόμενο της διάταξης, αλλά κυρίως στον τρόπο εισαγωγής κατά τη διάρκεια της Επιτροπής ως νομοτεχνικής βελτίωσης.

Θεωρώ, κύριε Υπουργέ, ανεπίτρεπτο και απαράδεκτο, την ίδια στιγμή που ο Υπουργός Υποδομών, κ. Ραγκούσης, με πρωτοβουλία χθες ανακοίνωσε ότι με νόμο θα ρυθμίσει το επάγγελμα των ταξί, στα θέματα υγείας να παρεμβαίνει το Υπουργείο Οικονομικών κι ενώ υπάρχει δημόσια δέσμευση η οποία αποτυπώθηκε και νομοτεχνικά στο νομοσχέδιο των μεταμοσχεύσεων από τον κύριο Λοβέρδο, να έρχεται το Υπουργείο Οικονομικών αιφνιδιαστικά και να ανοίγει ένα καινούργιο θέμα, τη στιγμή που είναι πολύ επίκαιρη, πολύ ζωντανή η συζήτηση για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων. Και βεβαίως θα επανέλθω και στη συζήτηση κατ’ άρθρον.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα ένα πολυνομοσχέδιο, πολύ ευρύ, πολυσυλλεκτικό, το οποίο περιλαμβάνει διατάξεις ασφαλιστικές, φορολογικές, οικονομικού χαρακτήρα, τουριστικού, της ρύθμισης αγοράς παιγνίων. Είναι ένα πολυνομοσχέδιο το οποίο ανταποκρίνεται βεβαίως στην κρισιμότητα των περιστάσεων, κρισιμότητα στην οποία η χώρα βρίσκεται το τελευταίο διάστημα και βεβαίως έχει περάσει με επιτυχία όλα τα δύσκολα εμπόδια τα οποία βρέθηκαν και σήμερα διασφαλίζουν ότι μπορούμε να συζητάμε σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα, με όρους σιγουριάς και ασφάλειας. Και βεβαίως αυτό είναι κάτι το οποίο πιστώνεται στην Κυβέρνηση, στον Πρωθυπουργό, στον Υπουργό Οικονομικών, σε όλους όσους διαπραγματεύτηκαν στις Βρυξέλλες στην πρόσφατη Σύνοδο και πέτυχαν σήμερα να υπάρχει ένα αίσθημα ασφαλείας το οποίο μέρα με τη μέρα διαχέεται και βεβαίως ευελπιστούμε σύντομα να έχει αποτελέσματα και στην καθημερινότητα του πολίτη.

Δεν κατανοώ την ισχυρότατη αντίδραση και αντιπολιτευτική διάθεση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης η οποία θέτει ζητήματα αντισυνταγματικότητας σε μία τόσο κρίσιμη συγκυρία, σε ένα νομοσχέδιο το οποίο περιλαμβάνει διατάξεις για τη βελτίωση της τουριστικής κατοικίας, για την ανάπτυξη της οικονομικής δραστηριότητας, για τη μεγάλη εναλλακτική δραστηριοποίηση της μεγάλης βιομηχανίας μας που είναι ο τουρισμός και πολλές άλλες διατάξεις που είναι επ’ ωφελεία του δημοσίου. Σ’ αυτήν λοιπόν την πολύ κρίσιμη συγκυρία δεν είναι δυνατόν να υπάρχει αυτή η πολύ σκληρή, η πολύ στείρα αντιπολιτευτική διάθεση.

Θα ήθελα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να αναφερθώ στο μέρος του νομοσχεδίου που αφορά τη ρύθμιση της αγοράς παιγνίων. Και βεβαίως θέλω να θυμίσω ότι όποτε ανοίγει ζήτημα για να επιτραπεί ή να απαγορευτεί η αγορά των τυχερών παιχνιδιών, αναπτύσσεται, ενστικτωδώς θα έλεγα, μία πατερναλιστική διάθεση, η οποία δεν έχει σχέση με το μορφωτικό επίπεδο, δεν έχει σχέση με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις ή τις πολιτικές απόψεις -το είδαμε και εδώ σε αυτήν την Αίθουσα να αναπτύσσεται- η οποία βεβαίως είναι ενστικτωδώς εναντίον οποιασδήποτε λειτουργίας αγοράς τυχερών παιχνιδιών.

Αυτό βεβαίως οδηγεί σε ένα νομικό πατερναλισμό, ο οποίος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να θυμίσω ότι το 2002 οδήγησε με συντριπτική πλειοψηφία σε αυτήν εδώ την Αίθουσα στην ψήφιση ενός νομοσχεδίου που καθολικά απαγόρευε τη λειτουργία οποιασδήποτε μορφής παιγνίου είτε τυχερού, είτε τεχνικού. Βεβαίως τυχερά παίγνια έχουν «απαγορευτεί» στη χώρα μας εδώ και σαράντα χρόνια.

Ποια είναι όμως η πραγματική κατάσταση σήμερα στη χώρα; Πού οδήγησε αυτή η συντριπτική αποδοχή και ψήφιση του νομοσχεδίου το 2002;

Σήμερα λειτουργούν στη χώρα μας περισσότεροι από εκατόν πενήντα χιλιάδες ηλεκτρονικοί υπολογιστές που παρέχουν παράνομα τυχερά παίγνια, καθώς και είκοσι χιλιάδες μηχανήματα που είναι περιορισμένου κέρδους. Άρα συνολικά έχουμε εν λειτουργία εκατόν εβδομήντα χιλιάδες μηχανήματα τα οποία βρίσκονται σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο ψυχαγωγίας, δίπλα μας, τα βλέπουμε όλοι, αλλά κάνουμε και προσποιούμαστε ότι δεν τα βλέπουμε.

Λειτουργούν ταυτόχρονα περισσότεροι από διακόσιοι πενήντα διαδικτυακοί τόποι στοιχήματος, οι οποίοι διαφημίζονται και στα μεγαλύτερα portals και sites της χώρας μας και βεβαίως και σε χώρους στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και σε πολλούς άλλους χώρους. Αυτά τα site τυχερών παιγνίων έχουν τζίρο πάνω από 4 δισεκατομμύρια ευρώ. Ο τζίρος γενικά του παράνομου τζόγου, σύμφωνα με εκτιμήσεις, υπερβαίνει τα 10 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, από τα οποία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το κράτος εισπράττει μηδέν, μηδέν, μηδέν! Και την ίδια στιγμή, από το νόμιμο τζόγο των καζίνο και του ΟΠΑΠ υπάρχει μια μείωση της τάξης του 20%.

Επιπροσθέτως, ο νόμος για την απαγόρευση των τεχνικών τυχερών παιγνίων 2002 έχει ως αποτέλεσμα να μας έχει επιβληθεί πρόστιμο της τάξης των 32.000 ευρώ ημερησίως με εφάπαξ πρόστιμο 2 εκατομμύρια ευρώ.

Αυτό, λοιπόν, είναι το οικονομικό ισοζύγιο το οποίο καταλαβαίνουμε ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί σε μια αγορά η οποία είναι υπαρκτή, η οποία βρίσκεται δίπλα μας και η οποία λειτουργεί ανεξέλεγκτα. Επίσης, δεν μπορεί το κράτος, το οποίο από τη μία προσπαθεί να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή σε κάθε είδος και σε κάθε έκφραση, εδώ να προσποιείται, να δαιμονοποιεί και να κλείνει τα μάτια, γιατί η δαιμονοποίηση, όπως στο φακελάκι στα νοσοκομεία, στις παράνομες συναλλαγές στο δημόσιο και στην παραπαιδεία είναι ασφαλής τρόπος για να βγάλουμε την ευθύνη από πάνω μας, αλλά δεν δίνει λύση στο πρόβλημα.

Βεβαίως, θέλω να θυμίσω στους συναδέλφους ότι δεν έχει εισπραχθεί κανένα πρόστιμο από το 2003 για κατοχή παράνομου τεχνικού παιγνίου, ενώ εδώ και ένα χρόνο υπάρχει εγκύκλιος από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, η οποία πλέον απαγορεύει την κατ’ επιβολή προστίμου 10.000 ευρώ για κάθε κατάσχεση παράνομου τεχνικού παιγνίου, γιατί βεβαίως αντιβαίνει την απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Την ίδια στιγμή, λοιπόν, στη χώρα μας το 31% των συμπολιτών μας που κάνουν on line συναλλαγές παίζουν διαδικτυακά τυχερά παίγνια. Το 6% των παιδιών ηλικίας δεκατεσσάρων έως δεκαέξι ετών παίζουν διάφορα τυχερά παίγνια στο διαδίκτυο χρησιμοποιώντας, είτε τις πιστωτικές κάρτες των γονέων, είτε προπληρωμένες κάρτες που προμηθεύονται από τα ανάλογα μαγαζιά. Και όλα αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα που είναι η μόνη μαζί με άλλες τέσσερις χώρες στα είκοσι επτά κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει απαγορεύσει το διαδικτυακό τζόγο, ο οποίος βεβαίως ζει και βασιλεύει. Αυτό βεβαίως δεν είναι μόνο πρόβλημα της χώρας μας, αλλά συνολικά πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού υπολογίζεται ότι το 85% των διαδικτυακών τόπων τυχερών παιγνίων λειτουργούν παράνομα.

Άρα, μ’ αυτά τα στοιχεία –και ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε- αποδεικνύω ότι υπάρχει μια τεράστια αγορά η οποία λειτουργεί ανεξέλεγκτα. Βρίσκεται, όπως είπα πριν, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε μαγαζί, σε κάθε σπίτι, πίσω από κάθε ηλεκτρονικό υπολογιστή. Άρα, με το παρόν σχέδιο νόμου ευνοείται ο υπεύθυνος στοιχηματισμός, ο επώνυμος στοιχηματισμός με διαφάνεια, με την προμήθεια και λειτουργία ατομικής κάρτα παίκτη, με τον έλεγχο της ηλικίας και βεβαίως με όλες αυτές τις εγγυήσεις που διασφαλίζουν από τη μία ότι θα υπάρχει ο έλεγχος σ’ αυτήν την αγορά και από την άλλη ότι το κράτος θα εισπράττει τα ανάλογα έσοδα τα οποία σήμερα σκανδαλωδώς διαφεύγουν.

Άρα, μ’ αυτό το σχέδιο νόμου –και θα αναφερθούμε και στην κατ’ άρθρο συζήτηση λεπτομερώς- κατ’ αρχάς ρυθμίζει με έναν απόλυτα ελεγχόμενο τρόπο μέσα από τον ΟΠΑΠ την αγορά των παιγνίων στη χώρα μας. Όλες οι συναλλαγές πλέον είναι αντικείμενο ελέγχου και όσον αφορά την ηλικία και όσον αφορά το ποσό και όσον αφορά τη διαδικασία του πονταρίσματος.

Γλιτώνουμε ένα πρόστιμο το οποίο είναι δυσθεώρητο και το οποίο σήμερα καταβάλλει η χώρα μας, αυξάνουμε την αξία του ΟΠΑΠ -για τον οποίο ο Υπουργός Οικονομικών είπε με δημόσια τοποθέτησή του ότι δεν θα πουληθεί, αλλά θα πάει στη περαιτέρω αξιοποίησή του- και βεβαίως διασφαλίζουμε και ανάλογα έσοδα που σ’ αυτήν την κρίσιμη συγκυρία είναι πολύτιμα για τη χώρα μας και δεν νομίζω ότι υπάρχει το περιθώριο για να μην τα εισπράττουμε.

Βεβαίως απομένει –και αυτό πρέπει να προσδιοριστεί και θα επανέλθω στην κατ’ άρθρο συζήτηση- το πλαίσιο λειτουργίας, η Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων, η οποία κατά την προσωπική μου άποψη έχει υπερβολικές αρμοδιότητες και η οποία έχει το ρυθμιστικό, ελεγκτικό και αποφασιστικό ρόλο μαζί με τις νομοθετικές πρωτοβουλίες του Υπουργείου, ώστε πραγματικά αυτή η αγορά να ρυθμιστεί κατάλληλα προς όφελος του πολίτη και βεβαίως προς όφελος των νεότερων συμπολιτών μας οι οποίοι είναι και επιρρεπείς στον τζόγο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι πρέπει να κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα. Πρέπει πλέον η πολιτική, πέρα από μια ηθικολογική διάσταση, η οποία είναι αρεστή και ευχάριστη σε όλους, να έχει και μια ρεαλιστική διάσταση.

Νομίζω ότι το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών υπηρετεί αυτή την πολιτική, υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και γι’ αυτό σας καλώ να το υπερψηφίσετε.

Σας ευχαριστώ.