Δεν βλέπω το ΠΑΣΟΚ ως συμπλήρωμα του Μητσατάκη-ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΚΑΡΦΙ

Ο χρόνος μετράει αντίστροφα για τις εσωκομματικές κάλπες. Ποιο θεωρείτε ότι είναι το διακύβευμα αυτών των εκλογών;

Είναι πολύ απλό, ξεκάθαρο και όλοι το αντιλαμβάνονται πλέον.

Το διακύβευμα είναι αν θα συνεχίσουμε να συντηρούμε με την αδράνεια μας το πολιτικό σύστημα του ενάμιση κόμματος με τον κ.Μητσοτάκη να παραμένει, φαινομενικά, κυρίαρχος, αφού απέναντι του έχει μικρομεσαία κόμματα του 13% και του 15%.

Στο ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή συγκρούονται δύο αντιλήψεις.

Είναι η αντίληψη που λέει ότι δεν πρέπει να αλλάξει τίποτα, μια αντίληψη που υποκρύπτει ότι μπορούμε να συνεργαστούμε και με τον κ.Μητσοτάκη για να παραμείνει πρωθυπουργός, με μόνη δικαιολογία να μην αφήσουμε τη χώρα ακυβέρνητη. Αυτή είναι η δικαιολογία.

Το να μην αφήσουμε τη χώρα ακυβέρνητη σημαίνει για κάποιους να παραμείνει ως πρωθυπουργός ο κ.Μητσοτάκης, σημαίνει να αποδεχθεί το ΠΑΣΟΚ τη διάλυση της δημόσιας υγείας, την καρτελοποίηση και τα ολιγοπώλια στην οικονομία, τη διάλυση και εξαφάνιση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τις παραβιάσεις του κράτους δικαίου, τις υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα.

Αυτό θα σημαίνει μια συγκυβέρνηση με τον κ.Μητσοτάκη που έχει κάνει τις επιλογές του που δεν έχουν καμία σχέση με τις δικές μας επιλογές, με τις ανάγκες των πολιτών. Γιατί ΠΑΣΟΚ και Κεντροαριστερά δεν πάνε μαζί με τον Μητσοτάκη, είναι έννοιες ασύμβατες.

Εκτός από αυτή την αντίληψη, όμως, υπάρχει και η αντίληψη της μεγάλης παράταξης, του μεγάλου κόμματος εξουσίας που θα κυβερνήσει. Σε αυτήν πιστεύω εγώ, για αυτό και είμαι υποψήφιος.

Η μεγάλη παράταξη θα δημιουργηθεί με ανοιχτές πρωτοβουλίες, μέσα στην κοινωνία και όχι με μοίρασμα ρόλων σε κορυφαία στελέχη από τους αρχηγούς. Θα έχει προοδευτικό πρόσημο, κυβερνητικό πρόγραμμα με πολιτικές που θα θυμίζουν ΠΑΣΟΚ. Εξάλλου, κάποιοι ξεχνούν ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα στελεχών, αλλά κίνημα που γεννήθηκε από τα σπλάγχνα του λαού και μόνο έτσι θα μπορέσει να ξαναγεννηθεί, να μεγαλουργήσει και να πρωταγωνιστήσει ξανά.

Στις περιοδείες που πραγματοποιείτε ποια είναι τα μηνύματα που παίρνετε από τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ;

Είναι καθολικό πλέον το αίτημα για μια μεγάλη παράταξη, για ένα κόμμα εξουσίας που θα διεκδικήσει να γίνει κυβέρνηση.

Γιατί, όπως όλοι αντιλαμβάνονται, κόμματα του 13% ή του 15% δεν είναι κόμματα εξουσίας.

Ο κόσμος που στήριζε διαχρονικά το ΠΑΣΟΚ δεν είναι μόνο αυτός που ψήφισε ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές, δεν είναι το 13%. Είναι πολύ περισσότεροι.

Με όλους αυτούς πρέπει να συνομιλήσουμε πάλι, να τους φέρουμε κοντά μας, να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους.

Και μαζί με αυτούς υπάρχει μια μεγάλη κοινωνική αντιπολίτευση που αναζητά έκφραση, η μεγάλη πλειοψηφία που επέλεξε την αποχή γιατί δεν είχε τι να ψηφίσει.

Όλοι αυτοί συγκλίνουν σε ένα αίτημα, σε ένα στόχο: στη δημιουργία μιας μεγάλης παράταξης που θα δώσει ελπίδα και θα απαλλάξει τη χώρα από την κυβέρνηση του κ.Μητσοτάκη.

Ποιο είναι το δικό σας όραμα και η πρόταση για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ;

Εγώ  δεν βλέπω το ΠΑΣΟΚ ως ένα μικρό κόμμα που θα είναι φυσιολογικό να αποτελεί συμπλήρωμα του κ.Μητσοτάκη, μια και η αυτοδυναμία της ΝΔ είναι, πλέον, ένα άπιαστο όνειρο.

Το άνοιγμα της συζήτησης για μια μεγάλη παράταξη μέσα από τις  πρωτοβουλίες του ΠΑΣΟΚ , είναι βέβαιο ότι δεν αρέσει σε αυτούς που θέλουν να συντηρηθεί το πολιτικό σκηνικό του ενάμιση κόμματος και να διατηρηθεί η παραμονή του κ.Μητσοτάκη στην εξουσία.

Σε αυτούς που θέλουν να συντηρούν ένα μικρόκοσμο κομματικής γραφειοκρατίας και εξουσίας σε ένα μικρομεσαίο κόμμα και κάπου- κάπου να λένε ότι θα κερδίσουν τον κ.Μητσοτάκη, στα λόγια βεβαίως . Σε αυτούς που φλερτάρουν με τον κ.Μητσοτάκη και ό,τι αυτός εκπροσωπεί και αποπνέει και θεωρούν φυσιολογική τη συνεργασία μαζί του.

Η δική μου πρόταση είναι μια πρόταση ρήξης και ελπίδας.

Ρήξη με τη λογική ενός μικρού κόμματος του 13%έως 15% που θα «παλεύει» για τη δεύτερη ή την τρίτη θέση και δεν θα αποτελεί κόμμα εξουσίας.

Ρήξη με όσους πιστεύουν ότι η Ελλάδα πρέπει να υπακούει, να υπηρετεί τα συμφέροντα του ξένου παράγοντα και να κάνει εκπτώσεις στα κυριαρχικά της δικαιώματα.

Ρήξη με την αντίληψη ότι τα κόμματα και η πολιτική πρέπει να υποτάσσονται στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Ρήξη με τα καρτέλ που ελέγχουν την οικονομία και διαμορφώνουν όπως θέλουν τις τιμές με τους πολίτες να πληρώνουν τον λογαριασμό της αισχροκέρδειας.

Ρήξη με όλους αυτούς που πιστεύουν ότι οι εθνικοί και ευρωπαϊκοί πόροι και η ανάπτυξη είναι για τους λίγους και τους ισχυρούς. Ρήξη με τον καθεστωτισμό, την ατιμωρησία, τον έλεγχο και τη χειραγώγηση των θεσμών και της δικαιοσύνης.

Ταυτόχρονα, όμως, η δική μου πρόταση είναι μια πρόταση ελπίδας.

Ελπίδα για τους μη προνομιούχους της εποχής μας, για αυτούς που θέλει να εξοντώσει επαγγελματικά και κοινωνικά, η συντηρητική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ελπίδα για τους νέους ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν καλύτερα, να δημιουργήσουν στον τόπο τους, να κάνουν οικογένεια.

Ελπίδα για την αναγέννηση της υπαίθρου και την περιφερειακή ανάπτυξη με τολμηρές πολιτικές που περιλαμβάνουν την ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα για να αποκτήσει διατροφική επάρκεια η χώρα.

Ελπίδα για όσους είναι ανυπεράσπιστοι απέναντι στην ακρίβεια, την αυθαιρεσία του κράτους, το έλλειμμα δικαιοσύνης. Ελπίδα για αυτούς που είναι όμηροι του ιδιωτικού χρέους, της αυθαιρεσίας των τραπεζών και των funds.

Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να ταυτιστεί με πολιτικές που θα θυμίζουν ΠΑΣΟΚ, με πολιτικές ρήξης και ελπίδας.

Το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να συνεχίσει την αυτόνομη πορεία του ή να συζητήσει για συνεργασία με τα υπόλοιπα κόμματα της Κεντροαριστεράς; Με ποιους θα συνεργαζόταν το ΠΑΣΟΚ υπό την ηγεσία σας;

Η μεγάλη παράταξη θα χτιστεί στη βάση, χωρίς αθροίσματα και συνιστώσες.

Η μεγάλη παράταξη χτίζεται με ανοιχτές πρωτοβουλίες, μέσα στην κοινωνία και όχι μέσα σε κλειστά γραφεία. Πρέπει να απευθυνθούμε στους δημοκρατικούς πολίτες και κυρίως στα εκατομμύρια των πολιτών που δεν ψηφίζουν εδώ και καιρό, πολύ απλά γιατί δεν έχουν τι να ψηφίσουν.

Να τους καταθέσουμε μια ολοκληρωμένη πρόταση αρχών και πολιτικών διακυβέρνησης για όλα. Αυτή η πρόταση πρέπει να τεθεί σε ανοιχτό δημόσιο διάλογο μέσα στην κοινωνία με πρωτοβουλία ΠΑΣΟΚ, να συνδεθεί με μαζικές και συμμετοχικές διαδικασίες με τη συμμετοχή των πολιτών που θα προτείνουν, θα εγκρίνουν ή θα απορρίπτουν.

Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν δυνάμεις που θα αγκαλιάσουν αυτή την πρωτοβουλία και πολίτες που θα προσπεράσουν τις ηγεσίες κομμάτων που θα επιμείνουν στην άρνηση για να διατηρήσουν την κομματική τους εξουσία σε ένα μικρομεσαίο κόμμα.

Και επειδή όσοι δεν θέλουν τη μεγάλη παράταξη, χρησιμοποιούν την ανάγκη αυτονομίας του ΠΑΣΟΚ οφείλω να τους πω ότι η έννοια της αυτόνομης πορείας δεν σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να απέχει από πολιτικές πρωτοβουλίες που θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για μια μεγάλη παράταξη, ένα μεγάλο κόμμα εξουσίας που θα κερδίσει και τις εκλογές αλλά και την εμπιστοσύνη των πολιτών.

Η δική μου αντίληψη για το ΠΑΣΟΚ εκφράζεται με ένα ανοιχτό κόμμα στην κοινωνία, με πολιτικές πρωτοβουλίες αλλά και σαφείς διαχωριστικές γραμμές απέναντι στη συντήρηση.

Γιατί ένα μέλος ή φίλος του ΠΑΣΟΚ να επιλέξει τον Μιχάλη Κατρίνη στις εσωκομματικές εκλογές του Οκτωβρίου και όχι κάποιον συνυποψηφιό σας; Η δική σας υποψηφιότητα τι διαφορετικό κομίζει;

Εγώ έχω κάνει ξεκάθαρα δύο πράγματα:

1ον) Ότι δεν συμβιβάζομαι ούτε είμαι διατεθειμένος να συνηθίσω στην ιδέα ενός ΠΑΣΟΚ που θα είναι ένα μικρομεσαίο κόμμα της τάξης του 13% ή του 15% και θα παλεύει κάθε φορά να βγει δεύτερο ή τρίτο.

2ον) Ότι ελπίδα και προοπτική μπορεί να υπάρχει μόνο με μια μεγάλη δημοκρατική παράταξη που θα είναι ικανή να κυβερνήσει, θα είναι κόμμα εξουσίας και όχι μικρομεσαίο κόμμα και θα συνιστά πραγματική απειλή για τον κ.Μητσοτάκη.

Αυτά τα δύο σημεία πιστεύω ότι διαφοροποιούν την υποψηφιότητα μου σε σχέση με άλλες υποψηφιότητες.

Και το κυριότερο, αυτά τα δύο σημεία είναι για μένα αδιαπραγμάτευτα.

Η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που αποδοκίμασε τον κ.Μητσοτάκη στις ευρωεκλογές, αναζητά μια μεγάλη, αξιόπιστη δημοκρατική παράταξη που θα είναι η εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.

Κόμματα διαμαρτυρίας, κόμματα καταγραφής, κόμματα που υπάρχουν για να συντηρούν ένα μικρόκοσμο κομματικής γραφειοκρατίας, αφήνουν αδιάφορους τους πολίτες.