Σχέδιο Νόμου ΔΙΑΥΓΕΙΑ μέρος Α (επί της αρχής)

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα ένα σχέδιο νόμου σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία για τη χώρα και σε ένα πολιτικό κλίμα, το οποίο χαρακτηρίζεται από πρωτοφανή νοσηρότητα. Σε μια επικαιρότητα, η οποία κατακλύζεται από καταγγελίες για σκάνδαλα και υποθέσεις κακοδιαχείρισης σε όλο το φάσμα του δημόσιου τομέα, της δημόσιας ζωής και της πολιτικής ζωής της χώρας, συσσωρεύοντας, βεβαίως, χρέη στην ήδη ελλειμματική οικονομία μας.

Σε μια επικαιρότητα, η οποία βομβαρδίζεται από αποκαλύψεις για εκλεκτικές σχέσεις αυτών που εμπλέκονται στις υποθέσεις κακοδιαχείρισης με πολιτικά πρόσωπα ή πολλές φορές είναι τα ίδια τα πολιτικά πρόσωπα που πρωταγωνιστούν σε αυτές τις πρωτοφανείς υποθέσεις. Σε μια επικαιρότητα η οποία διανθίζεται από κυνικές ομολογίες πολιτικών που έρχονται από το παρελθόν και σε κάποιες περιπτώσεις ομολογούν την ενοχή και συνενοχή τους σε υποθέσεις αποδοχής «μαύρων» χρημάτων ή από την άλλη, οφθαλμοφανώς αρνούνται τη συμμετοχή τους προκαλώντας την αμφισβήτηση και την γενικότερη απαξίωση.

Βεβαίως, όλα αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα, η οποία σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες βρίσκεται στους υψηλότερους δείκτες μαζί με τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφόρα τη διαφθορά σε ένα διαχρονικό πρόβλημα, το οποίο, βεβαίως, η απελθούσα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φρόντισε πολύ συστηματικά, πολύ εντατικά  -θα μου επιτρέψετε να πω-  να φτάσουμε σε ακόμα υψηλότερο δείκτη διαφθοράς την τελευταία εξαετία.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνεται η καχυποψία των πολιτών και να μειώνεται η αξιοπιστία τους προς το πολιτικό σύστημα, προς την πολιτική και τους πολιτικούς και να κυριαρχούν οι ισοπεδωτικές αντιλήψεις για τις προθέσεις, για το ήθος, για τη χρησιμότητα και την αποτελεσματικότητα του πολιτικού δυναμικού της χώρας.

Έτσι συντηρείται ένα κλίμα και ένας φαύλος κύκλος παρακμής του δημοσίου βίου, του πολιτικού συστήματος, το οποίο αναπαράγεται με χαρακτηριστική ευκολία από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε μια κοινή γνώμη, η οποία θεωρεί ότι και τα ίδια τα μέσα ενημέρωσης, πολλές φορές, συγκαλύπτουν αυτά τα σκάνδαλα και μόνο μέσα από το χώρο του Διαδικτύου με έναν ανεξάρτητο και αδέσμευτο τρόπο όλα αυτά έρχονται στο φως της επικαιρότητας.

Είναι γεγονός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της δημόσιας συζήτησης και αντιπαράθεσης διεξάγεται στο Διαδίκτυο. Καθημερινά κατακλυζόμαστε από αναρτήσεις σε διαδικτυακούς τόπους και blogs, που μας πληροφορούν για τις δράσεις, αποφάσεις και ενέργειες δημοσίων προσώπων, κάποιες φορές με αρκετά αξιόπιστο τρόπο, κάποιες φορές με εσφαλμένη πληροφόρηση και όχι σπάνια, με έναν εντελώς παραπλανητικό τρόπο που βεβαίως ενέχει και υποκρύπτει σκοπιμότητα. Αυτό, όμως, δεν αναιρεί την πραγματικότητα ότι πλέον η συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας, ανεξαρτήτως μορφωτικού επιπέδου και ηλικίας, έχει τη δυνατότητα ευχερούς πρόσβασης και ενημέρωσης στο Διαδίκτυο.

Άρα, το Διαδίκτυο σήμερα είναι ο βασικότερος φορέας ενημέρωσης και  διαμόρφωσης κοινής γνώμης, ειδικά για τη νέα γενιά. Βεβαίως, ενημέρωσης συνήθως με αρνητικό πρόσημο. Σε αυτό αρκεί να ανατρέξουν όσοι έχουν διατελέσει σε κυβερνητικές θέσεις ευθύνης, βάζοντας σε μια μηχανή αναζήτησης το ονοματεπώνυμο τους, θα δουν δίπλα στο όνομα τους, όχι κολακευτικούς χαρακτηρισμούς.

Άρα, με αυτό το σκεπτικό συντηρείται μια λογική που θεωρεί την πολιτική ένα κλειστό κλαμπ, θεωρεί την πολιτική ένα άβατο για τη μεγάλη πλειοψηφία των συμπολιτών μας, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται με μυστικό, ύποπτο, θα μπορούσε κανείς να πει σχεδόν συνωμοτικό τρόπο. Βεβαίως, όλα αυτά μόνο μέσα από το Διαδίκτυο μπορούν να αποκαλυφθούν.

Κόντρα σε αυτή τη λογική έρχεται η πολιτική βούληση, οι αρχές της Κυβέρνησης και του Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, το οποίο δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην αξιοκρατία, στη διαφάνεια, στις ανοικτές διαδικασίες, στη λογοδοσία και βεβαίως το δικαίωμα και τη πρόσβαση στην ενημέρωση και στη γνώση από τη μεγάλη πλειοψηφία των συμπολιτών μας. Αυτό δεν είναι ένα ευχολόγιο, δεν είναι απλώς ένας στόχος. Είναι μια πραγματικότητα, η οποία υλοποιείται με συνέπεια και συνέχεια μέσα από τις νομοθετικές πρωτοβουλίες του τελευταίου οκταμήνου.

Θα ήθελα να υπενθυμίσω το ν. 3812, που  πλέον καθιερώνει την πλήρη, την απόλυτη διαφάνεια στο σύστημα προσλήψεων στο δημόσιο τομέα, βάζοντας τέλος σε κάθε παραθυράκι, βάζοντας τέλος σε κάθε παράπλευρη διαδικασία και δίνοντας τέλος στην ομηρία χιλιάδων νέων συμπολιτών μας και στο πρωτοφανές εμπόριο ελπίδας που καταδίκαζε και εγκλώβιζε χιλιάδες νέους σε συμβάσεις ή σε καταρτίσεις με επιλεκτικές μοριοδοτήσεις. Δίνει τέλος στις εξαιρέσεις, που ακύρωναν στην πράξη το ν.2190, τον ιδρυτικό νόμο του ΑΣΕΠ, συντηρώντας ένα κλίμα αναξιοπιστίας και καχυποψίας. Δίνει τέλος στις λογικές γιγάντωσης ενός υπερτροφικού δημοσίου τομέα.

Θα ήθελα να υπενθυμίσω το ν. 3839 για την επιλογή διευθυντικών στελεχών στο δημόσιο τομέα, που βάζει οριστικά και αμετάκλητα τέλος στην πρωτοφανή ομηρία εικοσιπέντε χιλιάδων διευθυντικών στελεχών στο δημόσιο τομέα, που το μόνο στο οποίο επένδυαν ήταν στην αλλαγή της πολιτικής κατάστασης και μέσα από ένα σύστημα που δεν αξιολογούσε την αποδοτικότητα και βεβαίως την παραγωγικότητα τους, αλλά μόνο τις προσωπικές και τις δημόσιες σχέσεις τους. Επέλεγε το ποιοι θα είναι αυτοί που θα είναι προϊστάμενοι σε θέσεις ευθύνης με τα γνωστά αποτελέσματα για την κακοδιαχείριση, κακοδιοίκηση του δημοσίου τομέα.

Με αυτό το νομοσχέδιο το κεντρικό μας σύνθημα γίνεται πλέον η πλήρης διαφάνεια και αξιοκρατία στις προσλήψεις, η πλήρης διαφάνεια και αξιοκρατία στις εξελίξεις, η πλήρης διαφάνεια και αξιοκρατία παντού.

Ακόμα και με το νόμο 3852 το σχέδιο «Καλλικράτης» όπου πλέον καθιερώνεται ένα ενιαίο πλαίσιο στη χρηστή διαχείριση και διοίκηση στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι οποίοι κατά κοινή ομολογία αποτελούν άντρο κακοδιαχείρισης και διαφθοράς, φαίνεται η ισχυρή πολιτική βούληση του Υπουργείου Εσωτερικών και της Κυβέρνησης, ώστε πλέον να αποτραπούν φαινόμενα διαφθοράς, κακοδιαχείρισης, κατασπατάλησης με τα γνωστά αποτελέσματα για τα δημόσια οικονομικά της χώρας.

Και βεβαίως, αυτές οι νομοθετικές πρωτοβουλίες αναμένεται να συνεχιστούν με νομοσχέδια τα οποία θα αποσκοπούν στην καταπολέμηση του μαύρου πολιτικού χρήματος, θα βάζουν τάξη στις εκλογικές δαπάνες σε όλα τα επίπεδα διαδικασιών και βεβαίως θα βάλουν οριστικά τέλος και στον κύκλο της Μεταπολίτευσης με ένα νέο εκλογικό νόμο, ο οποίος θα θέσει ένα καινούριο σύστημα ανάδειξης εκπροσώπων.

Θα μπορούσε κάποιος βεβαίως να πει ότι αυτό είναι ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα ή ότι γίνεται για τις ανάγκες των καιρών, αν δεν ανέτρεχε σε παλαιότερες επαναλαμβανόμενες δηλώσεις και δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού μας, του Γιώργου Παπανδρέου, που από το 2005 είχε δεσμευτεί ρητά και κατηγορηματικά για την πρόθεσή του, όταν έρθει στην Κυβέρνηση, να εφαρμόσει το νόμο αυτό για την υποχρεωτική ανάρτηση όλων των αποφάσεων των κρατικών λειτουργών, των Υπουργείων και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο διαδίκτυο. Μια δέσμευση που επανέλαβε και στην πρώτη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου που θέλω να υπενθυμίσω ότι έγινε βεβαίως με δημόσια προβολή από την κρατική τηλεόραση.

Και βεβαίως, το νομοσχέδιο αυτό δεν έρχεται αιφνιδιαστικά, αφού εδώ και έξι μήνες βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση με πάρα πολλές παρατηρήσεις, διορθώσεις και βελτιώσεις να έχουν γίνει. Γιατί για εμάς είναι πολιτική επιλογή η πρόσβαση στην πληροφόρηση από όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες, ανεξαρτήτως περιορισμών οικονομικών ή άλλων.

Γιατί για εμάς είναι πολιτική επιλογή η διαφάνεια στην κρατική δράση με ενίσχυση της υπευθυνότητας, της λογοδοσίας και του εξορθολογισμού από την πλευρά των φορέων άσκησης δημόσιας εξουσίας.

Γιατί για εμάς είναι πολιτική επιλογή η πρόσβαση στην πληροφόρηση απ’ όλους και η δημοσιότητα όλων των αποφάσεων που έχουν σχέση με δαπάνες, που έχουν σχέση με το τελευταίο ευρώ του Έλληνα φορολογούμενου.