Πέντε Αλήθειες

Άρθρο-Παρέμβαση του κ.Μιχάλη Κατρίνη

Έχω επιλέξει συνειδητά να δώσω τη μάχη αυτών των εκλογών, κρατώντας στα χέρια μου ένα και μόνο όπλο: την αλήθεια.

Είναι η ώρα της αλήθειας. Η ώρα να ειπωθούν αλήθειες.

1η Αλήθεια: Τις λύσεις στα προβλήματα της χώρας δεν τις έχουν ούτε ο Σύριζα ούτε η Ν.Δ.

Οι πολίτες είναι περισσότερο ώριμοι από όσο πιστεύουν κάποιοι. Η αντιπαράθεση Σύριζα-ΝΔ είναι μια καρικατούρα ενός δικομματισμού άλλων εποχών. Συγκρούονται δύο εκδοχές του λαϊκισμού, αυτοί που υπόσχονται τα πάντα στους πάντες και αυτοί που ανακάλυψαν όψιμα την έννοια της ευθύνης αλλά στο DNA τους έχουν το λαϊκισμό της ‘’λαϊκής δεξιάς’’, αυτής των Ζαππείων. Η Ελλάδα όμως και η Ηλεία δικαιούνται ένα καλύτερο αύριο. Χρειαζόμαστε ένα εθνικό σχέδιο διακυβέρνησης, μια κυβέρνηση ενότητας και αποτελεσματικότητας. Μια κυβέρνηση που θα στηρίζεται σε υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις, που δεν θα επιτρέπει να ανθίσουν η αλαζονεία και ο λαϊκισμός.

2η Αλήθεια: Με αθέτηση υποχρεώσεων και δεσμεύσεων δεν μπορούμε να παραμείνουμε στην ευρωζώνη.

Είναι σαφές ότι η μη τήρηση των υποχρεώσεων της χώρας δεν συνιστά απλά πιστωτικό γεγονός αλλά και αιτία ρήξης με τους εταίρους μας. Η παραμονή στο ευρώ συνδέεται με κοινούς κανόνες και υποχρεώσεις, με πλεονασματικούς ή ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς.

Αν δεν πληρώσουμε τα δάνεια που πήραμε, τότε θα τεθεί θέμα παραμονής μας στο ευρώ. Αν προχωρήσουμε σε παροχές που δεν αντέχει η οικονομία , τότε θα ξαναγυρίσουμε στα ελλείμματα και θα έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε δύο επώδυνες λύσεις: ένα νέο, σκληρότερο μνημόνιο και την έξοδο από το ευρώ.

3η Αλήθεια: Χρειαζόμαστε πραγματικές και τολμηρές μεταρρυθμίσεις με κοινωνικό και προοδευτικό πρόσημο.

Η έννοια της μεταρρύθμισης είναι ταυτόσημη με τις έννοιες της προόδου και της τόλμης. Οι άτολμες μεταρρυθμίσεις που αναιρούνται, όπως συνέβη με τη διάρκεια ζωής του γάλατος και την τιμή του, δεν αποτελούν μεταρρύθμιση. Η απελευθέρωση των απολύσεων και η τάση να πάμε σε μισθούς Βουλγαρίας για να έρθει η ανάπτυξη, δεν είναι μεταρρύθμιση, είναι απορρύθμιση. Μεταρρύθμιση δεν είναι και οι προσλήψεις στο δημόσιο, που υπόσχεται η άλλη πλευρά.

Ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις είναι αυτές που ανοίγουν κλειστά επαγγέλματα, χτυπούν τα καρτέλ και ρίχνουν τις τιμές, ελέγχουν και χτυπούν το λαθρεμπόριο καυσίμων, δίνουν κίνητρα για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας.

4η Αλήθεια: Οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας δεν μπορούν να καλυφθούν χωρίς τη στήριξη της Ευρώπης.

Μέσα στο 2015, η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει 16 δις ευρώ σε δόσεις ή τόκους προς το εξωτερικό. Υπάρχουν επίσης οφειλές 15 δις ευρώ εντόκων γραμματίων του δημοσίου.

Τα 16 δις ευρώ δεν μπορούν να καλυφθούν χωρίς τη χρηματοδοτική στήριξη των εταίρων μας. Τα 7,5 δις της τελευταίας δόσης θα τα πάρουμε μόνο αν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και τα 22 δις της προληπτικής πιστωτικής γραμμής θα είναι διαθέσιμα, μόνο εάν υπάρξει συμφωνία. Το ίδιο ισχύει και για το υπόλοιπο των 11,5 δις του ΤΧΣ αλλά και για την επιστροφή 4,4 δις ευρώ προς την Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τα οποία δεν είναι δανεικά αλλά είναι τα κέρδη από τα ομόλογα των τραπεζών.

Σε όλα αυτά δεν έχουμε συνυπολογίσει τα χρήματα του νέου ΕΣΠΑ, της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, του Ευρωπαϊκού Επενδυτικού Ταμείου που είναι στα σκαριά και τα πλεονεκτήματα που παρέχει η αυξημένη ρευστότητα στις τράπεζες από την ΕΚΤ, που θα σημάνει χαμηλά επιτόκια δανειοδοτήσεων για τις ελληνικές επιχειρήσεις.

5η Αλήθεια: Το ΠΑΣΟΚ δεν τεμαχίζεται και δεν κληρονομείται

Αυτή είναι η τελευταία, διαχρονική και επίκαιρη αλήθεια. Την είχε πει ο Ανδρέας Παπανδρέου.

To ΠΑΣΟΚ είναι κάτι παραπάνω από ένα κόμμα, υπερβαίνει τον εκάστοτε αρχηγό, την ηγετική του ομάδα, τους βουλευτές και τα στελέχη του. Το ΠΑΣΟΚ είναι η μεγάλη δημοκρατική παράταξη, μια παράταξη με ιστορία και προσφορά στον τόπο. Είναι οι απλοί πολίτες που το στήριξαν και συνεχίζουν να το στηρίζουν στα δύσκολα.

Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται ενότητα στη βάση, πρέπει να υπάρχει και να είναι ισχυρό την επόμενη μέρα για δύο λόγους:

α. Για να εξασφαλίζει μια πορεία σταθερότητας και ασφάλειας. Αλίμονο αν αφήσουμε στη Ν.Δ ή στο Σύριζα την ευθύνη αυτής της πορείας.

β. Για να ανοίξει τις κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες για τη δημιουργία μιας Νέας, Μεγάλης και Κυβερνώσας Κεντροαριστεράς.