Για να μιλάμε καθαρά, είναι άλλο πράγμα η Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και…
Η ενεργειακή στρατηγική του ΠΑΣΟΚ οδηγός για τη γεωπολιτική αναβάθμιση της χώρας- ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση διεξάγεται στον απόηχο των χθεσινών διερευνητικών, για τις οποίες βεβαίως περιμένουμε επίσημη ενημέρωση για το τι ακριβώς διημείφθη, διερευνητικές που διακόπηκαν το 2016, διερευνητικές επαφές που από το 2013 και μετά από την σωστή πολιτική επιλογή του τότε Προέδρου του ΠΑΣΟΚ και Υπουργού Εξωτερικών, του Ευάγγελου Βενιζέλου, έστρεψαν την προσοχή τους κυρίως στα θέματα της Ανατολικής Μεσογείου και όχι μονοθεματικά στο Αιγαίο και στα χωρικά ύδατα και νομίζω ότι ορθά συνεχίζει και η σημερινή Κυβέρνηση και η προηγούμενη σε αυτήν την στρατηγική.
Βεβαίως, δεν υπήρχαν υψηλές προσδοκίες για επίτευξη λύσης σε αυτές τις διερευνητικές. Παρ’ όλα αυτά, είναι, νομίζω, σωστή η επιλογή της συμφωνίας επανάληψης των διερευνητικών, αν και είναι εύθραυστη.
Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα θωρακίζει την αμυντική ισχύ της με την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό των εξοπλιστικών της προγραμμάτων, αμυντικές συνεργασίες με χώρες στην ευρύτερη περιοχή ή και με στρατηγικούς συμμάχους, όπως με τη Γαλλία, που πρέπει κάποια στιγμή να ενημερωθούμε και για την επίσημη πρόταση Μακρόν και την όποια απάντηση της Κυβέρνησης
Η χώρα μας είναι δύναμη αποτρεπτικής ισχύος, σέβεται το διεθνές δίκαιο και προκρίνει προφανώς τον δρόμο της διπλωματίας. Γι’ αυτό και οφείλει να συνάψει συμμαχίες και διπλωματικές συνεργασίες με αρκετές χώρες. Νομίζω ότι σε αυτόν τον σχεδιασμό εντάσσεται και η ενεργειακή διπλωματία, καθότι ο ενεργειακός χάρτης της περιοχής επανασχεδιάζεται με τη χώρα μας να επιχειρεί την τελευταία δεκαετία να αναβαθμίσει τον δικό της ρόλο ως ενεργειακό κόμβο από την ανατολή έως τη δύση και από τον νότο έως τον βορά.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, θεωρούμε ότι εντάσσεται και η έγκριση του καταστατικού του φόρουμ φυσικού αερίου για την νοτιοδυτική Μεσόγειο, η οποία λαμβάνει νομική υπόσταση με την επικύρωση από την Ελλάδα. Νομίζω ότι η πρόταση που κατέθεσε ο κ. Αρβανιτίδης να μετατραπεί σε ενεργειακό φόρουμ μπορεί να δώσει πραγματικά έναν πολιτικό ρόλο και να εξελίξει όλη αυτή την πρωτοβουλία σε παράγοντα σταθεροποίησης της ευρύτερης περιοχής.
Μιας και μιλήσαμε για στρατηγική, πρέπει να δούμε ποια είναι η στρατηγική που υιοθετήθηκε από το 2010 από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Κεντρικός πυλώνας, λοιπόν, της πατριωτικής και στρατηγικής του ΠΑΣΟΚ στον τομέα της ενέργειας αποτέλεσε ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μιας σειράς αγωγών φυσικού αερίου με προφανή στόχο, πρώτον, την αναβάθμιση του διεθνούς ενεργειακού ρόλου της χώρας, δεύτερον, τη μεγιστοποίηση της ενεργειακής ασφάλειας και βεβαίως, τις πολλαπλές και εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Έτσι, εντάχθηκαν και χρηματοδοτήθηκαν ως έργα κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος πάρα πολλές υποδομές και νέοι αγωγοί και έτσι, διασφαλίστηκαν νέες πηγές τροφοδοσίας, γεγονός που δίνει στη χώρα ένα ισχυρό διπλωματικό όπλο για την προάσπιση και προώθηση ελληνικών συμφερόντων.
Αναφέρθηκε από τον εισηγητή μας και η μάχη που κερδήθηκε για την υλοποίηση του TAP και η ένταξη EastMed και η αναβάθμιση της υποδομής LNG της Ρεβυθούσας και ενσωμάτωση του δίδυμου έργου της μονάδας στην Αλεξανδρούπολη. Και μέσα σε όλα αυτά, βεβαίως, εντάσσεται και η δρομολόγηση της υλοποίησης του αγωγού IGB που κυρώνουμε σήμερα τη σύμβαση ως αρχικό τμήμα του VERTICAL CORRIDOR που θα διασχίζει τα Βαλκάνια ως και την Ουγγαρία, παρά την προσωρινή υπαναχώρηση της ουγγρικής πλευράς.
Είναι τεράστια η γεωπολιτική σημασία του IGB για την Ελλάδα. Πρόκειται για μοναδική πρόσβαση της Νοτιοανατολικής Ευρώπης σε νέες πηγές αερίου. Η Ελλάδα πλέον αποτελεί την πύλη εισόδου του φυσικού αερίου στα Βαλκάνια. Μέσω του κάθετου διαδρόμου, η χώρα μας καθίσταται αναπόσπαστος κρίκος για ενεργειακό εφοδιασμό Ρουμανίας και Ουγγαρίας και ενισχύει τη συμμετοχή της χώρας στην ανάπτυξη περιφερειακής αγοράς φυσικού αερίου και ,ενδεχομένως, ευνοούνται και οι όποιες πρωτοβουλίες των εμπορικών εταιρειών μας, για να καταλάβουν μερίδια αγοράς.
Άρα, έχουμε ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού, ενίσχυση υγιούς ανταγωνισμού προς όφελος των πολιτών, ολοκλήρωση περιφερειακής αγοράς ενέργειας, γεωπολιτική αναβάθμιση της χώρας και αποσόβηση κινδύνων λόγω της κρίσης, ωρίμανση αγορών, προσέλκυση επενδύσεων. Όλα αυτά μπορούμε να τα συμπεριλάβουμε στα πλεονεκτήματα του αγωγού.
Τι έκανε λοιπόν το ΠΑΣΟΚ γι’ αυτόν τον αγωγό που σήμερα συζητάμε; Το 2011, με πρωθυπουργό το Γιώργο Παπανδρέου και υπουργό το Γιάννη Μανιάτη, ιδρύεται εταιρεία του αγωγού από τη ΔΕΠΑ την EDISON και τη βουλγαρική εταιρεία BEH. Τον Ιούνιο του 2011 επί Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και μόνο, με το άρθρο 176 του ν. 4001 ο IGB χαρακτηρίζεται ως έργο εθνικής σημασίας δημοσίου συμφέροντος.
Συνεχίζοντας την πολιτική αυτή, ο Υπουργός Γιάννης Μανιάτης, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, εντάσσει τον Σεπτέμβριο του 2013 τον αγωγό IGB στα έργα κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους υπογράφει περιβαλλοντική αδειοδότηση του αγωγού. Αναφέρθηκε από τον Γιώργο Αρβανιτίδη, τι δεν έκαναν οι υπόλοιπες κυβερνήσεις.
Θέλω, όμως, ολοκληρώνοντας, κύριε Πρόεδρε, να ζητήσω από τον κύριο Υπουργό, επειδή τον άκουσα και δεν πίστευα στ’ αυτιά μου και θα έχει ενδιαφέρον να μας πει αν επιμένει και γι’ αυτό και ανέτρεξα στα Πρακτικά και δεν μιλώ βεβαίως, γι’ αυτό που είπε, ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει ως προμετωπίδα την ανάπτυξη και εξέλιξη της ενεργειακής στρατηγικής ούτε αυτό που είπε ότι είναι επιτυχία του κ. Σαμαρά ο TAP και το φόρουμ– ποια είναι άραγε η άποψή του για την τελευταία παρέμβαση του πρώην Πρωθυπουργού;- αλλά γι’ αυτό που είπε, χαρακτηρίζοντας ως επιτυχία Καραμανλή, την ιδέα της ενεργειακής διασύνδεσης Ελλάδας– Βουλγαρίας.
Μάλιστα, την τοποθέτησε χρονικά τον Ιούλιο του 2009, τότε που υπέγραφε το μνημόνιο ο προκάτοχός του ο κ. Χατζηδάκης. Και θα έχει ενδιαφέρον αν ήταν στη θέση του κ. Σκρέκα ο κ. Χατζηδάκης να τον ρωτήσω να μας πει αν πηγαίναμε τον χρόνο πίσω, στον Ιούλιο του 2009, να θυμηθούμε ποια ήταν η κατάσταση της χώρας, ποια ήταν η οικονομία της χώρας, το επιτόκιο δανεισμού, τι συνέβαινε και τι έλεγε η Κυβέρνηση, που εσείς με τόση μεγάλη μεγαλοψυχία είπατε ότι είναι αυτή, η οποία έκανε τον αγωγό IGB, ξεχνώντας όλα τα άλλα.
Μιλάμε για το 2009 με το έλλειμμα 15,6%, αντί για 6% που δήλωνε η Κυβέρνηση, δημόσιο χρέος πάνω από 300 δισεκατομμύρια, αντί για 269 δισεκατομμύρια που έλεγε η κυβέρνηση, έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών 30 δισεκατομμύρια, με τον ρυθμό ανάπτυξης να είναι αρνητικός, κάτι πρωτοφανές στα παγκόσμια οικονομικά χρονικά και βεβαίως, δαπάνες προϋπολογισμού αυξημένες κατά 17%.
Θα μου πείτε, γιατί τα θυμάμαι όλα αυτά τώρα σε αυτή τη συζήτηση. Μα, με αφορμή το γεγονός ότι ο πρώην Υπουργός Οικονομικών του κ. Καραμανλή, ο κ. Αλογοσκούφης, με άρθρο του προχθές σε «ΤΑ ΝΕΑ» ανέφερε τους ιστορικούς κύκλους της ελληνικής οικονομίας. Μάλιστα, στον τρίτο τίτλο που τον τοποθετεί χρονικά από το τέλος του εμφυλίου έως σήμερα, στα θετικά συμπεριλαμβάνει την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση το ’81, αλλά όχι την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ από τον Κώστα Σημίτη και στα αρνητικά, τη μεγάλη οικονομική επιβράδυνση μετά την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1981, που όλως τυχαίως, συμπίπτει με την έναρξη των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Στα αρνητικά, όμως, δεν συμπεριλαμβάνει τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό της πενταετίας 2004-2009 που οδήγησε στον διεθνή οικονομικό έλεγχο που παραμένει ως σήμερα. Γιατί λέω για διεθνή οικονομικό έλεγχο; Διότι ο ίδιος ο πρώην Υπουργός της Νέας Δημοκρατίας λέει ότι είχαμε οικονομική σταθερότητα με την επιβολή διεθνούς οικονομικού ελέγχου το 1898.
Αν ανατρέξουμε στο έγγραφο των στελεχών της Τράπεζας της Ελλάδος, στις 6 Οκτωβρίου 2019, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι με βάση τα ως τώρα στοιχεία και τις εξελίξεις, καθώς και τις διαφαινόμενες προοπτικές ‘’ευρισκόμεθα ενώπιον ενός πρωτοφανούς δημοσιονομικού εκτροχιασμού’’. Και καταλήγει λέγοντας ότι ΄΄οι αποφάσεις που έχουν ληφθεί από την αρχή του έτους ως σήμερα, σχετικά με τις δαπάνες, όχι μόνο δεν συνάδουν με οποιαδήποτε προσπάθεια συγκράτησης των δαπανών, αλλά κινούνται προς αντίθετη κατεύθυνση΄΄.
Επειδή λοιπόν ο τότε Υπουργός Οικονομικών, κ. Αλογοσκούφης, μιλώντας για τους οικονομικούς κύκλους και στις επιτυχίες της χώρας παρέλειψε να αναφερθεί στην ένταξη της ΟΝΕ από το ΠΑΣΟΚ και τον Κώστα Σημίτη ως μεγάλη οικονομική επιτυχία της χώρας, θέλω να θυμίσω και να τελειώσω με αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι ότι είναι ο ίδιος που τον Γενάρη του 2008 έλεγε ότι η ελληνική οικονομία είναι θωρακισμένη με την πολιτική που εφαρμόζει η χώρα. Είναι ο ίδιος που τον Δεκέμβρη του 2008 έψεξε τον πρώην Πρωθυπουργό, τον κ. Σημίτη, του οποίου τη μεγάλη επιτυχία ένταξης στην ΟΝΕ παρέλειψε να αναφέρει προχτές, λέγοντας ότι κινδυνολογεί μιλώντας για θέμα προσφυγής της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Μάλιστα, κατέληξε λέγοντας ότι ΄΄στον πλανήτη ΠΑΣΟΚ μπορείτε -λέει- να μη δίνετε λογαριασμό ή να περιμένετε τον λογαριασμό να τον πληρώσει ο επόμενος΄΄.
Επειδή τον λογαριασμό τον πλήρωσε ο ελληνικός λαός και τον πολιτικό λογαριασμό τον πλήρωσε μονόπλευρα το ΠΑΣΟΚ με τις δύσκολες αποφάσεις που αναγκάστηκε να πάρει, θα ήθελα να πω στον προκάτοχό του κ. Σταϊκούρα και συνάδελφό του στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών να είναι λίγο πιο προσεκτικός όταν κάνει αναδρομή στην ιστορία, ευχόμενος να μην διδάσκει τους φοιτητές του παραποιώντας τα ιστορικά στοιχεία, όπως έκανε ως Υπουργός Οικονομικών, παραποιώντας τα οικονομικά στοιχεία και εκθέτοντας ανεπανόρθωτα τη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.