Ένα θολό ‘’success story’’-ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ

Παρά την επίμονη προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει για την ‘’θωρακισμένη’’ ελληνική οικονομία που ήδη κινείται σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, η πραγματικότητα την διαψεύδει  και τα σύννεφα πυκνώνουν πάνω από τη χώρα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ραγδαία αύξηση της  απόδοσης των ελληνικών δεκαετών ομολόγων, άμα τη ανακοινώσει της ολοκλήρωσης του προγράμματος PEPP της ΕΚΤ (1,55% από 0,53%), που σε συνδυασμό με τις πληθωριστικές πιέσεις και την ενεργειακή κρίση δημιουργούν ένα δυσοίωνο σκηνικό.

Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε και την επανεμφάνιση των δύο βασικών δομικών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας, με το εμπορικό έλλειμμα να αυξάνεται κατά 30% σε σχέση με την περασμένη χρονιά και το πρωτογενές έλλειμμα στο 7% για το 2021, σε συνδυασμό με το υψηλότερο δημόσιο χρέος στην Ευρωζώνη.

Η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, δεν είναι σε  επενδυτική βαθμίδα, με την οικονομία της να βασίζεται περισσότερο στην κατανάλωση και τις εισαγωγές και όχι στις επενδύσεις και τις εξαγωγές.

Η κυβέρνηση έχει επενδύσει τα πάντα στην αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, με τη διαφορά ότι εκταμίευση της πρώτης δόσης καθυστερεί ενώ πρώτα δάνεια από τις τράπεζες δίνονται σε επιχειρήσεις μετά από τρεις, τουλάχιστον, μήνες. Και βέβαια, οι πόροι αυτοί αφορούν μόνο τις μεγάλες επιχειρήσεις, αφού πάνω από το 90% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι αποκλεισμένες και από τη ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος και από τα δάνεια του Ταμείου Ανάκαμψης.

Είναι ξεκάθαρη η επιλογή της κυβέρνησης: η εξαφάνιση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Η κατάσταση στην οικονομία φαντάζει εξαιρετικά εύθραυστη. Η κατάσταση, δε, στην πραγματική οικονομία είναι ακόμα πιο δύσκολη. Ιδιωτικό χρέος πάνω από 250 δις ευρώ, αποτυχία του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών, αύξηση ‘’κόκκινων’’ δανείων, ενώ μόλις το 5% επιχειρήσεων και φορολογούμενων ρύθμισαν-μέχρι σήμερα- τα χρέη της πανδημίας.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι θα επιτύχει δημοσιονομική προσαρμογή 10 σχεδόν μονάδων χωρίς επώδυνα μέτρα για τους πολίτες και η Ελλάδα θα γυρίσει ‘’αναίμακτα’’ από το έλλειμμα 7%  το 2021 σε πλεόνασμα 2% το 2023 (με βάση το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα).

Δύσκολη εξίσωση, αν όχι ανέφικτη, με βάση τα σημερινά δεδομένα από τη στιγμή μάλιστα που η κυβέρνηση δεν δείχνει να ασχολείται με κάτι που για τις περισσότερες χώρες της Ε.Ε αποτελεί ζήτημα προτεραιότητας και επιβίωσης. Αναφέρομαι στην αλλαγή των κανόνων του συμφώνου δημοσιονομικής σταθερότητας.

Η αναθεώρηση των κανόνων του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας, με ρεαλιστικά πρωτογενή πλεονάσματα και εξαίρεση  από τον υπολογισμό του ελλείμματος των δαπανών για την πανδημία και της συνεισφοράς στον κοινοτικό προϋπολογισμό και τα διαρθρωτικά ταμεία, είναι ο μόνος τρόπος για να μην δούμε τη χώρα να ξαναζεί  εποχές μνημονίων.