Το ζήτημα της εξαγωγής οπλικών συστημάτων από τη Γερμανία προς την Τουρκία θέτει ο βουλευτής…
Η εξωτερική και αμυντική πολιτική είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση-ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ HELLASJOURNAL.GR
Μέσα σε μία δυστοπική, πλέον, ατμόσφαιρα, με τον πόλεμο στην Ουκρανία να ανοίγει την όρεξη σε αναθεωρητικές δυνάμεις, όπως η Τουρκία, για να προωθήσουν τις επιδιώξεις τους, αναδεικνύεται η σοβαρή διάσταση της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής μιας χώρας.
Το ερώτημα όμως είναι πόσο έτοιμοι είμαστε εμείς ως χώρα σε ό,τι αφορά στην εξωτερική και αμυντική μας πολιτική.
Το ερώτημα αφορά κυρίως την κυβέρνηση, παραμένει, όμως, ένα ερώτημα που πρέπει να μας απασχολεί όλους.
Ζήτημα πρώτο: Χώρες της Ε.Ε προμηθεύουν με σύγχρονα οπλικά συστήματα την Τουρκία, με τη χρήση των οποίων η Τουρκία αυξάνει την ισχύ της και εντείνει τις απειλές έναντι των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου, δύο χωρών-μελών της Ε.Ε.
Ποια είναι η αντίδραση της Ελληνικής κυβέρνησης; Η μόνη ουσιαστική, καταγεγραμμένη και ξεκάθαρη αντίδραση ήρθε από το ΠΑΣΟΚ και τον πρόεδρο Νίκο Ανδρουλάκη, με την ανάληψη σχετικής πρωτοβουλίας σε επίπεδο Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου που οδήγησε στη λήψη απόφασης.
Ζήτημα δεύτερο: η Ελλάδα προχώρησε στη σύναψη αμυντικής συμφωνίας με τη Γαλλία που συμπεριλαμβάνει την προμήθεια μαχητικών Rafalle και φρεγατών. Σε αυτό το εξοπλιστικό πρόγραμμα δεν υπήρξε καμία πρόβλεψη για συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας.
Η ίδια εικόνα στο σύνολο των αμυντικών προμηθειών, αφού δεν υπάρχει καμία προοπτική συμπαραγωγής ή τεχνικής υποστήριξης που θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάπτυξη της εγχώριας αμυντικής και ναυπηγικής βιομηχανίας. Μια χώρα που θέλει να λέει ότι έχει αμυντική πολιτική, δεν μπορεί να είναι μόνο χώρα-πελάτης, όπως την θέλει η κυβέρνηση.
Ζήτημα τρίτο: αν κάτι χαρακτηρίζει αυτή την κυβέρνηση, είναι η αφωνία της έναντι δηλώσεων που αδικούν κατάφορα τη στάση της χώρας και το ρόλο της ως εγγυητή της σταθερότητας και του διεθνούς δικαίου στην περιοχή. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Γερμανικής κυβέρνησης απηύθυνε έκκληση να τα βρούμε με την Τουρκία, τονίζοντας ότι ‘’η συνεργασία στο ΝΑΤΟ είναι ιδιαίτερα σημαντική αυτή τη στιγμή’’.
Του υπενθύμισε κανείς ότι η Τουρκία είναι η μόνη χώρα του ΝΑΤΟ που δεν ευθυγραμμίζεται με τις κοινές αποφάσεις των άλλων χωρών έναντι της Ρωσίας; Του είπε κανείς ότι μας καλεί να τα βρούμε με μια χώρα που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, εξαπολύει απειλές, παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας;
Ο Πρωθυπουργός περιορίστηκε σε μια χλιαρή ενημέρωση του κ.Σολτς.
Ζήτημα τέταρτο: ένας αξιωματούχος του Ελληνικού Υπουργείου Εθνικής Άμυνας διαρρέει στα ΜΜΕ ότι θα υπάρξουν υβριδικού τύπου απειλές μέσα στο καλοκαίρι στα νησιά και στον Έβρο με στόχο την εσωτερική αποσταθεροποίηση της χώρας.
Πρόκειται για μέγιστη επίδειξη ανευθυνότητας.
Αν υπάρχουν τέτοιες ενδείξεις ή στοιχεία δεν τα δημοσιοποιείς, τα αντιμετωπίζεις και ενημερώνεις τους πολιτικούς αρχηγούς.
Στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έχουν συνειδητοποιήσει τη ζημιά που κάνουν στην εικόνα της χώρας και στον τουρισμό μας;
Η κυβέρνηση αισθάνεται την υποχρέωση να αναζητήσει και να αποδώσει ευθύνες για αυτό το πρωτοφανές περιστατικό;
Ζήτημα πέμπτο: η Τουρκία εξαπολύει νέες απειλές, με την ευθεία αμφισβήτηση της κυριαρχίας των ελληνικών νησιών, μας προϊδεάζει για ένα θερμό καλοκαίρι με γεωτρύπανα, πιθανόν στην Κυπριακή ΑΟΖ και τη Μεσόγειο, με μια νέα εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού.
Υπάρχει απάντηση σε όλα αυτά; Υπάρχει, αλλά προϋποθέτει ισχυρή και ανυποχώρητη πολιτική βούληση από τον Ελληνισμό και την ελληνική κυβέρνηση.
Με την ελληνική κυβέρνηση να ασκεί τα δικαιώματα που έχει ως ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Γιατί είναι σαφές ότι η Τουρκία καταλαβαίνει μόνο από κυρώσεις.
Να υπάρξει, επιτέλους, σοβαρή αντίδραση απέναντι σε μια σοβαρή απειλή.