Επικήδειος στη σημερινή εξόδιο ακολουθία του μακαριστού μητροπολίτη, πρώην Ηλείας & Ωλένης, Γερμανού

Μακαριώτατε,

Σεβαστή χορεία των Αρχιερέων,

Πατέρες,

Αξιότιμοι επίσημοι παριστάμενοι,

Ταπεινοί προσκυνητές, ευλαβείς χριστιανοί,

Πολίτες της Ηλείας, συμπολίτες και συμπολίτισσες,

Από προχθές το βράδυ, ο Μητροπολίτης πρώην Ηλείας και Ωλένης Γερμανός, δεν μένει πια εδώ.

Αφήνει, όμως, για πάντα εδώ τις παρακαταθήκες του:

• Την απέραντη χριστιανική αγάπη που εξέπεμπε σε κάθε του λέξη, σε κάθε του κίνηση.
• Το τεράστιο κοινωνικό και φιλανθρωπικό του έργο, σε συνέχεια του μακαριστού Αθανασίου, ένα έργο που επεξέτεινε και κατέστησε σημείο αναφοράς στο πανελλήνιο.

Ταξιδέψαμε μαζί του σε ένα όμορφο ταξίδι που ξεκίνησε στις 24 Οκτωβρίου του 1981, όταν χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Ηλείας.

Για 41 ολόκληρα χρόνια, μέχρι τις 3 Οκτωβρίου του 2022, όταν και λειτούργησε την τελευταία θεία λειτουργία του ως ποιμενάρχης στον ναό του Αγίου Νικολάου, έδωσε την καρδιά και την ψυχή του σε αυτό τον τόπο.

Έναν τόπο που δεν εγκατέλειψε ποτέ, αφού όπως ο ίδιος είπε την ώρα του αποχαιρετισμού στο ποίμνιό του ‘’Θα παραμείνω εδώ, αφού και εγώ Ηλειώτης είμαι, στον Καρδαμά γεννήθηκα και στην Ηλεία μεγάλωσα’’.

Και αυτός ο τόπος που τόσο αγάπησε με προσήλωση και ανιδιοτέλεια αλλά και τόσο τον αγάπησε, τον αποχαιρετά σήμερα με συγκίνηση.

Τον διατηρεί ο καθένας μας ζωντανό στη μνήμη του.

Θυμάται τη σεβάσμια και πατρική αυτή φιγούρα στους σεισμούς του 1993, τις πυρκαγιές του 2007, σε όλες τις κρίσιμες στιγμές για την Ηλεία.

Ο μακαριστός Μητροπολίτης Γερμανός ήταν πάντα εκεί, στα δύσκολα.

Με εμψυχωτικό και παρηγορητικό λόγο, με φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο, με προσφορά αγάπης και αλληλεγγύης προς όλους αδιακρίτως.

Με ακλόνητη πίστη.

Ήταν εκεί σε κάθε δύσκολη στιγμή για να προσφέρει ό,τι μπορούσε.

Ήταν εκεί στις λύπες αλλά και στις χαρές.

Με παρρησία, αλλά και στοργικότητα.

Με καθαρό λόγο αλλά και εμβληματικές πράξεις.

Πρωτοπόρος ο ίδιος, ανήσυχο πνεύμα, ζούσε όχι απλά στην εποχή του, αλλά μπροστά από την εποχή του.

Αυτό αποδείχθηκε, όταν το 1996 δημιούργησε τον ραδιοφωνικό σταθμό της εκκλησίας, αλλά και όταν η Μητρόπολη Ηλείας ήταν από τις πρώτες μητροπόλεις σε όλη την Ελλάδα που απέκτησε ιστοσελίδα στο διαδίκτυο.

Είχε ένα πλούσιο συγγραφικό έργο, αναδεικνύοντας ξεχωριστά λαογραφικά και ιστορικά στοιχεία της Ορθοδοξίας.

Άφησε ένα ισχυρό φιλανθρωπικό και κοινωνικό αποτύπωμα στο τόπο μας, αποτύπωμα που αναγνωρίστηκε εντός και εκτός της Ιεραρχίας.

Μέσα από τα ιδρύματα, από τις δράσεις για τη στήριξη των πασχόντων συνανθρώπων μας.

Ίδρυσε και λειτούργησε ένα εκτεταμένο δίκτυο φιλανθρωπικών ιδρυμάτων που αποτελεί λαμπρό παράδειγμα για όλη την Εκκλησία στην Ελλάδα.

Ήταν παρών με καθαρή καρδιά, καθαρό μυαλό και έτοιμος να στηρίξει κάθε έναν και καθεμία που είχε ανάγκη, κατά την επώδυνη περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης.

Ήταν παρών και είχε σαφείς θέσεις για την προστασία της δημόσιας υγείας, κατά την πρώτη περίοδο της πανδημίας, μια περίοδο αβεβαιότητας και αμφίθυμων απόψεων, ενώ υποστήριξε στη συνέχεια και τον εμβολιασμό. Χάρη σε αυτή του τη στάση, σώθηκαν ζωές.

Ήταν παρών όταν χρειάστηκε να φιλοξενηθούν πρόσφυγες και μετανάστες, για να υποδεχθεί με την καρδιά του, με αυθεντική χριστιανική αγάπη, ψυχές κατατρεγμένες, φοβισμένες, ταλαιπωρημένες.

Δίνοντας το σωστό παράδειγμα, με την οικειοθελή αποχώρησή του όταν συναισθάνθηκε ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, αφού όπως ο ίδιος είπε ‘’Τα χρόνια πέρασαν και τώρα αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να συνεχίσω το έργο που μου ανέθεσε η Εκκλησία’’, ανοίγοντας τον δρόμο για τον νέο ποιμενάρχη μας κκ Αθανάσιο. Ακόμα και αυτή η πράξη της αποχώρησής του ήταν μια πράξη θυσίας και αγάπης για την τοπική Εκκλησία και τον λαό της Ηλείας.

Ο μακαριστός Μητροπολίτης Γερμανός έφυγε πλήρης ημερών.

Ευτύχησε, όμως, εν ζωή να γίνει δέκτης της πλήρους αναγνώρισης και εκτίμησης όλων για το έργο και την προσφορά του.

Σήμερα η Ηλεία έχασε ένα κομμάτι της ζωής και της ιστορίας της.

Όλοι μας χάσαμε ένα φωτισμένο και ταπεινό Ιεράρχη, που μας δίδαξε ότι στο πέρασμά μας από αυτή τη ζωή, η αλληλεγγύη, η πίστη και η αγάπη πρέπει πάντα να μας συντροφεύουν.

Τον αποχαιρετούμε και εμείς σήμερα με αγάπη.

Αιωνία του η μνήμη και ανάπαυση εν σκηναίς δικαίων.»