Η αξία της αντιπαράθεσης-ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ NEWS247

Κάθε 4 χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες, πριν τις προεδρικές εκλογές, διεξάγονται εσωκομματικές εκλογές για τα δυο μεγάλα κόμματα, τους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικάνους. Όποιος έχει παρακολουθήσει, έστω και λίγο, τις προεκλογικές εκστρατείες και τα debates των υποψηφίων, γνωρίζει ότι υπάρχει πολύ μεγάλη ένταση και «μάχες» σε ιδεολογικό, προγραμματικό, ακόμη και προσωπικό επίπεδο.

Παρόλα αυτά, όποιος και αν κερδίσει το χρίσμα, το κόμμα «κατεβαίνει» στις εκλογές ενωμένο, συσπειρωμένο και προσηλωμένο στον κοινό στόχο. Σε δεύτερο επίπεδο, οι ηττημένοι αποδέχονται τον νικητή και παίρνουν μέρος στην προεκλογική εκστρατεία. Σε τρίτο επίπεδο, ο ηττημένος των προεδρικών εκλογών -με εξαίρεση τον πρώην πρόεδρο Τραμπ-, με επίσημη ομιλία του, «επικυρώνει» τα αποτελέσματα των εκλογών και καλωσορίζει τον νέο πρόεδρο, πάντοτε με γνώμονα το καλό της χώρας και την πολιτική ομαλότητα.

Μπορεί να υπάρξει σύγκριση αυτού του είδους της πολιτικής κουλτούρας με την Ελλάδα και τις εσωκομματικές εκλογές των κομμάτων; Κατά την γνώμη μου μπορεί και έχει καλλιεργηθεί με επιτυχία στις  διαδοχικές εκλογές αρχηγού του ΠΑΣΟΚ και του Κινήματος         Αλλαγής  και με την εκλογή Μητσοτάκη στην ΝΔ. Οι εκλογές αυτές ενδιαφέρουν όλο και περισσότερο τους πολίτες που δεν έχουν στενή επαφή – ένταξη στα κόμματα και θέλουν ένα είδος χαλαρότερης συμμετοχής σε αυτά.

Η μαζικότητα των ψηφοφόρων την προηγούμενη Κυριακή δείχνει ξεκάθαρα το ενδιαφέρον τους για το μέλλον της  δημοκρατικής παράταξης. Την προσδοκία και την επιθυμία τους το ΠΑΣΟΚ να πρωταγωνιστήσει ξανά στην πολιτική σκηνή μετά από μια δεκαετία καταστροφικής πόλωσης και ιδεολογικών αδιεξόδων από τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Σε αυτό το δημοκρατικό πλαίσιο, η κριτική και η αντιπαράθεση, ακόμη και η όξυνση της αντιπαράθεσης μεταξύ των πρωταγωνιστών, αποκτούν καινούρια χαρακτηριστικά, αφού οι πολίτες:

• Σχηματίζουν γνώμη για στρατηγικές απόψεις των υποψηφίων και τις προτεραιότητές τους.
• Αντιλαμβάνονται σε μεγαλύτερο βάθος τις διαφορές (ιδεολογικές, ρητορικές, προσωπικές) μεταξύ των υποψηφίων.

Με λίγα λόγια, τονώνουν την δημοκρατία και το ενδιαφέρον για την πολιτική και σε εσωκομματικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο εθνικής κομματικής αντιπαράθεσης.

Τα κόμματα είναι οι πυλώνες της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και ό,τι συμβαίνει σε αυτά ενδιαφέρει όλους τους πολίτες.

Και αυτή τη δημοκρατία τίμησαν οι έξι υποψήφιοι πρόεδροι του Κινήματος Αλλαγής, μαζί με τους 270.000 πολίτες που προσήλθαν μαζικά στις κάλπες.

Ακριβώς αντίθετη γνώμη σε αυτό έχουν οι …συνήθεις ύποπτοι δηλαδή οι κομματικοί αντίπαλοι του ΠΑΣΟΚ και οι …ανεξάρτητοι σχολιαστές τους από Δεξιά και Αριστερά, οι οποίοι διαρρέουν ‘’υψηλούς τόνους’’ και διαβλέπουν ‘’διάλυση’’, εξαιτίας των αντιπαραθέσεων, θεμιτών σε ένα δημοκρατικό κόμμα σε εσωτερική προεκλογική περίοδο!

Σύμφωνα με αυτούς, διάλογος ίσον διάλυση και αντιπαράθεση ίσον καταστροφή. Προτιμούν τις συνομωσίες πίσω από κλειστές πόρτες και εσωκομματικές μάχες σε δείπνα και βεγγέρες.

Σύμφωνα όμως με όλους εμάς στο ΠΑΣΟΚ, αντιπαράθεση ίσον πολιτική υγεία! Αντιπαράθεση ίσον πρόοδος και μονόδρομος για τη μεγάλη ανανέωση της δημοκρατικής παράταξης, την παράταξη που άλλαξε την χώρα, την παράταξη που χρειάζεται η χώρα.

https://www.news247.gr/politiki/michalis-katrinis-i-axia-tis-antiparathesis.9454297.html