Η Ν.Δ. βρήκε ευκαιρία την πανδημία για να διαλύσει τους μικρομεσαίους- ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ”VOICE Finance & Markets”

Κατ’ αρχάς πως σχολιάζετε την ανταπόκριση του κρατικού μηχανισμού στην πρόσφατη κακοκαιρία, με δεδομένα τα προβλήματα ακόμα και σήμερα αλλά και τις αλληλομεταθέσεις ευθυνών ανάμεσα στους αρμοδίους;

Η επικοινωνία και η φιλοτέχνηση της πλασματικής εικόνας μιας καλά προετοιμασμένης κυβέρνησης,  γνώρισαν την απόλυτη συντριβή. Ουσιαστικά το πολυδιαφημισμένο επιτελικό κράτος του κ.Μητσοτάκη βούλιαξε μέσα σε λίγους πόντους χιόνι.

Είναι εμφανές ότι δεν υπήρξε καμία σοβαρή προετοιμασία, παρά το γεγονός ότι υπήρχε έγκαιρη πρόβλεψη για την επιδείνωση του καιρού. Το κλείσιμο της εθνικής οδού δεν ήταν προληπτική κίνηση, ήταν κίνηση πανικού.

Αν η απάντηση του κ.Μητσοτάκη στους χιλιάδες πολίτες που έμειναν χωρίς ρεύμα για αρκετές ημέρες είναι η μείωση κατά 9 ευρώ του λογαριασμού της ΔΕΗ αυτό το μήνα, τότε όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι η κυβέρνηση δεν έχει αντιληφθεί τις ευθύνες της.

Κραδασμοί από την αντιμετώπιση της κακοκαιρίας, την υπόθεση Λιγνάδη και τα αργά αντανακλαστικά της αρμοδίας υπουργού, τις διαφορετικές γραμμές στην πανδημία. Διαπιστώνετε κόπωση στην κυβέρνηση;

Κάποιοι στιγμή οι επικοινωνισμοί τελειώνουν ή αν θέλετε δεν πείθουν. Και όταν δεν υπάρχει σχέδιο και αντανακλαστικά, αναδεικνύεται η πραγματικότητα. Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε τώρα: η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών έχει αντιληφθεί ότι το επιτελικό κράτος του κ.Μητσοτάκη είναι ένα σοβιετικού μοντέλου σύστημα διακυβέρνησης που παράγει διαλυτικά φαινόμενα.

Η πανδημία και τα αλλεπάλληλα lockdown έχουν τραυματίσει βαριά την Οικονομία και την αγορά, έχουν διαλύσει ολόκληρους τομείς επιχειρηματικής δραστηριότητας και έχουν προκαλέσει αγωνία για το αύριο σε χιλιάδες εργαζόμενους; Ποια είναι η εκτίμηση σας για την επόμενη ημέρα; Τι θα μπορούσαν να κάνουν τα συναρμόδια υπουργεία τόσο στα μέτρα ανακούφισης των πληγέντων όσο και για την ανασυγκρότηση της Οικονομίας;

Πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή βλέπουμε μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Οι επιπτώσεις από τη διαχείριση της πανδημίας στην οικονομία θα είναι τεράστιες. Από τη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους θα κριθεί αν θα κλείσουν χιλιάδες επιχειρήσεις και θα χάσουν τη δουλειά τους χιλιάδες εργαζόμενοι το επόμενο διάστημα.

Ο μοναδικός τρόπος για να κρατηθεί ζωντανή η οικονομία ήταν η παροχή ρευστότητας και οι μακροχρόνιες ρυθμίσεις οφειλών στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, κάτι που η κυβέρνηση δεν έκανε.

Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είδε την πανδημία ως μία ευκαιρία για τον περιορισμό και την εξάλειψη μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Ακόμα και στην κατανομή των χρηματοδοτήσεων ως σήμερα, τη μερίδα του λέοντος έχουν πάρει οι μεγάλες επιχειρήσεις.

Η πρόταση για την αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας , δεν αποτελεί εθνικό σχέδιο. Εμείς έχουμε καταθέσει ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, δίνουμε όμως, ως Κίνημα Αλλαγής, βαρύτητα στην ανακούφιση από τις πληγές που άφησε η πανδημία στην οικονομία.

Με πρωτοβουλία του Κινήματος Αλλαγής συζητήθηκε στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων η λειτουργία του τραπεζικού συστήματος και κυρίως η αντιμετώπιση του μείζονος προβλήματος των «κόκκινων δανείων». Μετά και τη συνεδρίαση, τις προτάσεις που ακούστηκαν και την κυβερνητική πρόθεση, θεωρείτε πως υπάρχει επαρκής σχεδιασμός να σωθούν οι περιουσίες των συμπολιτών μας;

Η κυβέρνηση έχει ενεργοποιήσει τη βόμβα του ιδιωτικού χρέους, που ξεπερνά ήδη τα 240 δις ευρώ και θα αυξάνεται διαρκώς. Μόνο το 2020 αυξήθηκαν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές στο δημόσιο κατά 7 δις ευρώ, τα νέα ‘’κόκκινα’’ δάνεια θα αγγίξουν τα 8-10 δις ευρώ, ενώ από την 1^η Ιουνίου απελευθερώνονται πλήρως οι πλειστηριασμοί.

Τι λέει η κυβέρνηση στους πολίτες; Να μπουν στην πλατφόρμα του εξωδικαστικού, ο οποίος απέδωσε 2200 ρυθμίσεις σε 3,5 χρόνια! Όσοι δεν καταφέρουν να ρυθμίσουν, τους περιμένει ο πτωχευτικός και η εκκαθάριση. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα των επιλογών της κυβέρνησης.

Οι τράπεζες και τα funds πιέζουν και θα πιέσουν ακόμα περισσότερο, αφού δεν υπάρχει πλαίσιο προστασίας, τη στιγμή που τα εισοδήματα μειώνονται, οι επιχειρήσεις κινδυνεύουν και χιλιάδες συμπολίτες μας θα μείνουν άνεργοι, ειδικά μετά την άρση των όποιων μέτρων στήριξης.

Πάμε στα του Κινήματος Αλλαγής. Οι διαφοροποιήσεις συνεχίζονται, με αφορμή το κλείσιμο της Εθνικής Οδού ο κ. Λοβέρδος τάχθηκε υπέρ της απόφασης Χρυσοχοϊδη όταν το κόμμα είχε εκδώσει ανακοίνωση και η ίδια η πρόεδρος είχε ασκήσει έντονη κριτική στην κυβέρνηση για τη συγκεκριμένη απόφαση. Πόσο μπορεί να συνεχιστεί αυτό το «παιχνίδι» και κυρίως πόσο επηρεάζει το κόμμα στην προσπάθεια που κάνει για να επαναπατρίσει παλιούς ψηφοφόρους;

Αντικειμενικά μιλώντας, το κλείσιμο της εθνικής οδού ήταν κίνηση πανικού και επιβεβαίωση ότι η κυβέρνηση δεν είχε κανένα επιχειρησιακό σχέδιο για να αντιμετωπίσει την κακοκαιρία. Ουσιαστικά ήταν μια έμπρακτη ομολογία ανικανότητας.

Οι θέσεις μας εκφράζονται συλλογικά με τις επίσημες ανακοινώσεις του Κινήματος Αλλαγής. Από την άλλη, είμαστε ένα κόμμα ανοικτό που σέβεται τις διαφορετικές απόψεις, αρκεί να μη θολώνουν το στίγμα.

Η ενότητα, η συλλογικότητα και οι καθαρές θέσεις είναι αυτές που θα φέρουν και πάλι κοντά μας την πλειοψηφία των δημοκρατικών πολιτών, αυτών που είναι διαχρονικά κοντά μας και απέναντι στις συντηρητικές πολιτικές.

Στα εσωκομματικά, πολλοί βλέπουν ήδη στις επικείμενες εκλογές για την ηγεσία του κινήματος, παρ’ ότι μας χωρίζουν αρκετοί μήνες. Η προγραμματική σύγκλιση είτε με τη Ν.Δ., είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι κριτήριο για τους υποψήφιους αρχηγούς; Το επόμενο συνέδριο, μετά την εκλογή αρχηγού, θα έχει και το δίλημμα πολιτική αυτονομία ή «συνέταιρος» με κάποιον;

Αυτού του είδους τα διλήμματα τα θέτουν όσοι αναζητούν ρόλο και καρέκλες, όσοι θέλουν το ΠΑΣΟΚ παρακολούθημα και συμπλήρωμα είτε της Νέας Δημοκρατίας ή του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μας ταιριάζει αυτός ο ρόλος και δεν θα τον παίξουμε.

Για ποια προγραμματική σύγκλιση μιλάμε; Μήπως με τη νεοσυντηρητική κυβέρνηση του κ.Μητσοτάκη που εξαφανίζει τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ή μήπως με το λαϊκισμό του κ.Τσίπρα που διέλυσε τη μεσαία τάξη;

Όποιος και αν εκλεγεί πρόεδρος, ο δρόμος μας είναι ένας : η ανασύνθεση μιας νέας , μεγάλης και κυβερνώσας δημοκρατικής παράταξης. Η διαμόρφωση μιας προοδευτικής πρότασης διακυβέρνησης που θα ενώσει όλους τους δημοκρατικούς πολίτες, τη μεσαία τάξη, τον κόσμο της εργασίας, τους νέους ανθρώπους.