Κράτος δικαίου ή επιτελικό παρακράτος; ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ”ΕΠΙΚΑΙΡΑ”

Το σκάνδαλο των υποκλοπών συνιστά μια επανάληψη της ιστορίας.

Επιστρέψαμε στην περίοδο 1990-1993, σε μία από τις πλέον θλιβερές περιόδους που χαρακτηρίστηκαν από παρακρατικές λειτουργίες και μηχανισμούς που ήταν ταυτισμένοι με την τότε κυβέρνηση .

Και τότε και τώρα κυβέρνηση ήταν η Νέα Δημοκρατία, και τότε και τώρα στο Μέγαρο Μαξίμου ήταν η οικογένεια Μητσοτάκη.

Είναι δεδομένο ότι η παρακολούθηση από την ΕΥΠ ενός εκλεγμένου ευρωβουλευτή και πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να συγκαλυφθεί ούτε να δικαιολογηθεί όπως επιδιώκει η κυβέρνηση. Πόσο μάλλον, από τη στιγμή που όπως όλα δείχνουν υπάρχει ένα υπόβαθρο που παραπέμπει σε παρακρατικές λειτουργίες.

Άλλωστε είναι έκδηλος ο πανικός και η ανησυχία τόσο του πρωθυπουργού, που συνδέεται άμεσα με την υπόθεση , όσο και κυβερνητικών στελεχών.

Ο πανικός και η ανησυχία οδηγούν σε κραυγαλέες αντιφάσεις , στην  παραβίαση συνταγματικών ελευθεριών και σε μια  απροκάλυπτη προσπάθεια συγκάλυψης.

Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση έχει στο απυρόβλητο την εταιρεία που εμπορεύεται το παράνομο λογισμικό, δεν ελέγχει ούτε τη ροή του χρήματος ούτε τα ψηφιακά ίχνη που σίγουρα υπάρχουν, γιατί τότε θα αποκαλυφθεί ποιος έχει και χρησιμοποιεί το κακόβουλο λογισμικό Predator στην Ελλάδα.

Και θα πρέπει να διερευνηθούν οι προσωπικές και επαγγελματικές σχέσεις όσων κατέχουν αυτό το λογισμικό και το χρησιμοποιούν για να εκβιάζουν και να απειλούν πολιτικούς, δημοσιογράφους και επιχειρηματίες, με κεντρικά στελέχη του συστήματος του Μεγάρου Μαξίμου.

Στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή , ρώτησα ευθέως τον πρωθυπουργό  ποιοι άλλοι πολιτικοί ή παράγοντες του δημόσιου βίου παρακολουθούνται, χωρίς φυσικά να πάρω απάντηση.

Όπως δεν υπήρχε απάντηση και στο ερώτημα για το ποιοι ήταν οι εθνικοί λόγοι που επέβαλαν την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ.

Εθνικοί λόγοι δεν υπήρχαν βεβαίως , εφευρέθηκαν ως δικαιολογία μετά την αποκάλυψη της παρακολούθησης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Υπήρχαν, όμως ,σίγουρα ιδιαίτεροι λόγοι για τον κ.Μητσοτάκη.

Η χώρα έχει την ατυχία, σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία που απαιτείται εθνική ενότητα και συνεννόηση, να έχει έναν πρωθυπουργό που θεωρεί ότι μπορεί να παρακολουθεί τους πολιτικούς του αντιπάλους , δημοσιογράφους και παράγοντες του δημοσίου βίου.

Και όταν συλλαμβάνεται επ΄αυτοφώρω, η γραμμή άμυνας είναι ”Δεν ήξερα΄΄.

Ο κ.Μητσοτάκης θέλει να μετατρέψει αυτή τη δυστοπική πραγματικότητα που έχει δημιουργήσει , σε κανονικότητα.

Να αποδεχθούμε ότι μπορούν να μας παρακολουθούν όλους με ένα απλό αίτημα της ΕΥΠ, με τον αριθμό μόνο του κινητού τηλεφώνου, χωρίς να δηλώνεται όνομα, χωρίς να τεκμηριώνονται οι εθνικοί λόγοι που επιβάλλουν την παρακολούθηση, και με την υπογραφή μιας ή δύο εισαγγελέων που υπογράφουν δεκάδες αιτήματα καθημερινά, χωρίς να διασφαλίζεται ότι εξετάζουν διεξοδικά αν συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις.

Και όλα αυτά με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να  έχει ουσιαστικά καταργήσει την Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών αφού της αφαιρείται το δικαίωμα να ελέγξει να υφίστανται πραγματικοί λόγοι για την παρακολούθηση αλλά και για το ποιοι και με ποιους όρους παρακολουθούνται.

Όλα αυτά όμως δεν είναι αποδεκτά, όλα αυτά δεν συνιστούν δημοκρατική λειτουργία.

Το ΠΑΣΟΚ αποτελεί εγγύηση για να επιβληθούν οι κανόνες ενός κράτους δικαίου.

Για να δει την πόρτα της εξόδου αυτή η κυβέρνηση, που φθείρει τους θεσμούς και παραβιάζει τις δημοκρατικές ελευθερίες.

Το ΠΑΣΟΚ, θα επικεντρωθεί στα πραγματικά περιστατικά και γεγονότα και θα αναζητήσει με κάθε τίμημα την αλήθεια για να αποδοθούν οι ευθύνες .

Και εδώ έχουμε τεκμηριωμένα :

1ον) Την απόπειρα παγίδευσης του κινητού τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη με το λογισμικό Predator , γεγονός που τεκμηριώθηκε από την αρμόδια υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

2ον) Την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη στον ίδιο χρόνο, από την ΕΥΠ, γεγονός πρωτοφανές.

Καλέσαμε την κυβέρνηση, αν τολμά, να καταθέσει το φάκελο και το περιεχόμενο της παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας. Για να αποκαλυφθεί ότι δεν υπήρχαν ”εθνικοί λόγοι ” αλλά μόνο ιδιαίτεροι και προσωπικοί λόγοι του κ.Μητσοτάκη.

Η υπόθεση των υποκλοπών αφορά στην αποκάλυψη της αλήθειας, στη διερεύνηση και απόδοση των ευθυνών, αλλά έχει και πολιτικού χαρακτήρα διαστάσεις.

Η μετάθεση της πολιτικής ευθύνης δεν πρόκειται να διασώσει τον κ.Μητσοτάκη, ο οποίος έχει θέσει την πολιτική του επιβίωση πάνω από τη χώρα και τους δημοκρατικούς θεσμούς.

Όσο και αν προσπαθεί ο κ.Μητσοτάκης  να ταυτίσει τον εαυτό του και την παρουσία του στο αξίωμα του πρωθυπουργού με την πολιτική σταθερότητα, αυτό είναι πλέον αδύνατο.

Ο κ.Μητσοτάκης  αποτελεί παράγοντα πολιτικής αστάθειας, και αρνητικών σχολίων για τη χώρα σε διεθνές επίπεδο.

Το ΠΑΣΟΚ δεν πιέζεται, δεν ποδηγετείται και δεν εκβιάζεται.

Το σκάνδαλο των υποκλοπων συνδέεται άμεσα με τον πυρήνα του κράτους δικαίου, τα ίδια τα θεμέλιά του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.

Το πραγματικό δίλημμα που έχει μπροστά του πλέον κάθε Έλληνας πολίτης είναι: δημοκρατία ή αυταρχισμός και κατάργηση των δημοκρατικών ελευθεριών;

Κράτος Δικαίου ή Επιτελικό Παρακράτος;