Χαιρετισμός στην Εθνική Συνδιάσκεψη Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Ίσως να ακουστεί αιρετικό αυτό που θα πω, αλλά θεωρώ πως υπάρχουν πολλά κοινά στοιχεία  μεταξύ των πολιτικών και των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών/ συμβούλων.

Ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής ορίζει ο ίδιος τους την καθημερινή του δραστηριότητα, και ως εκ τούτου δεν έχει συγκεκριμένο ωράριο εργασίας, ούτε τακτικές ημέρες αργίας και ανάπαυσης, αν επιθυμεί πραγματικά να επιτύχει όλους τους στόχους του.

Σας διαβεβαιώνω πως το ίδιο συμβαίνει και με τους πολιτικούς εκείνους, που θέλουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους.

Αλλά οι ομοιότητες μεταξύ των δύο αυτών τομέων δεν σταματούν εδώ.

Αμφότεροι δεν «πουλάμε προϊόντα», αλλά προσφέρουμε λύσεις σε ανάγκες υπαρκτές, συνήθως πάγιες και άλλες φορές έκτακτες, που απασχολούν πολλούς από τους συμπολίτες μας.

Αλλά και το κομβικό ζήτημα της συνέπειας είναι αυτό που θα κρίνει έναν καλό ασφαλιστή και έναν καλό πολιτικό, από εκείνους που δεν τα καταφέρνουν και τόσο καλά.

Όπως βέβαια και η οργανωμένη και τακτική επικοινωνία με τους ανθρώπους που υπηρετούμε, η ικανότητα να αναλαμβάνουμε την επίλυση μιας δύσκολης κατάστασης, εμπνέοντας εκτίμηση, ή η συνεχής προσπάθεια να προσφέρουμε βοήθεια στους ανθρώπους που μας εμπιστεύονται, αποδεικνύοντας σε καθημερινή βάση πως είμαστε φερέγγυοι.

Στην περίπτωσή μας, από τη στιγμή που συμβαίνει να είστε οι εκλεγμένοι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές στα Επιμελητήρια, μας ενώνει και το γεγονός, ότι όντας υπεύθυνος τομεάρχης Ανάπτυξης του Κινήματος Αλλαγής, στη σφαίρα ευθύνης μου εμπίπτει και η παρακολούθηση των δραστηριοτήτων των Επιμελητήριων όλης της χώρας.

Και σε αυτό το πλαίσιο, θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Πρόεδρο του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Πειραιά, τον κ. Ιωάννη Βουτσινά, για την ευγενική πρόσκληση να παρευρεθώ στην εθνική σας συνδιάσκεψη.

Πέρα όμως από τις ομοιότητες στις οποίες αναφέρθηκα, ένα είναι για εμένα σαφές.

Πως και οι δύο τομείς είναι αναγκαίοι και αναντικατάστατοι για την καθημερινότητα των πολιτών.

Αλλά ειδικότερα, σε ό,τι αφορά το επάγγελμά σας, είναι αναμφισβήτητο πως η επιθυμία για ασφάλεια απέναντι στις αυξημένες αβεβαιότητες της ζωής, αποτελεί μια από τις σημαντικότερες ανάγκες των ανθρώπων.

Και αυτό το κενό μεταξύ των αβεβαιοτήτων της ζωής και των περιορισμένων μεριμνών που μπορεί να παρέχει μια οργανωμένη Πολιτεία, μέσω των πολιτικών της, που ορίζονται από πολύ συγκεκριμένα δημοσιονομικά μεγέθη κάθε φορά, έρχεται να το καλύψει το αγαθό της ιδιωτικής ασφάλισης, με εσάς τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές στην πρώτη γραμμή.

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ιδιωτική ασφάλιση παίζει πλέον πολύ σημαντικό ρόλο στην οικονομία και την κοινωνία μας – κι όχι τυχαία – αφού ο κλάδος σας μπορεί να διασφαλίσει όχι μόνο τις επιχειρηματικές δραστηριότητες, αλλά και τα προσωπικά, οικογενειακά και επαγγελματικά περιουσιακά  στοιχείων των πολιτών.

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Οπωσδήποτε, οι επιπτώσεις της πανδημίας τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχουν επηρεάσει προσωρινά, σε επίπεδο μεγεθών, όλους τους εμπλεκόμενους φαντάζομαι και τη δική σας δραστηριότητα – όπως επηρέασαν τις περισσότερες εκφάνσεις της οικονομικής ζωής – αν και φαντάζομαι πως εύλογα τα ασφάλιστρα για την Υγεία, ενδεχομένως να παρουσίασαν αύξηση, εξαιτίας του γεγονότος ότι η πανδημία ευαισθητοποίησε και κινητοποίησε πολλούς περισσότερους πολίτες.

Παράλληλα, την ίδια περίοδο εικάζω πως υπήρξε δυνατότητα ανάπτυξης και τομέων ασφάλισης, που στο παρελθόν παρουσίαζαν υστέρηση, όπως π.χ. η κάλυψη για θεομηνίες, ιδίως μετά από τις καταστροφικές πυρκαγιές του φετινού καλοκαιριού.

Μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση, όπου παρατηρήθηκε το φαινόμενο οι πολίτες να ζητούν αποζημιώσεις από την Πολιτεία, με την τελευταία να μη μπορεί σε μεγάλο βαθμό να ικανοποιήσει το σύνολο των απαιτήσεων.

Ωστόσο, αν περισσότεροι συμπολίτες μας σκέφτονταν με βάση το αρχαίο γνωμικό «Κάλλιον του θεραπεύειν το προλαµβάνειν», κι αν θα είχε υπάρξει σε προηγούμενη φάση μια πιο ολοκληρωμένη ενημέρωσή τους, πιστεύω πως η ιδιωτική ασφάλιση, κάλλιστα, θα μπορούσε να είχε ανταποκριθεί στις όποιες απώλειές τους, κυρίως σε σχέση με τις χαμένες περιουσίες τους.

Διαβάζοντας τις προάλλες μια σχετικά πρόσφατη έρευνα της ICAP (Οκτ. 2020), κατέληξα σε ορισμένα συμπεράσματα, που θα μου επιτρέψετε να μοιραστώ μαζί σας.

Καταρχάς, ότι ο κλάδος των ασφαλιστικών συμβούλων/ διαμεσολαβητών αριθμεί πάνω από 19.300 εγγεγραμμένα μέλη, οργανωμένα σε τουλάχιστον 13.400 επιχειρήσεις κάθε μορφής, με παραγωγή προμηθειών που υπερβαίνει τα 730 εκατ. €.

Αυτοί είναι αριθμοί που για εμένα αποδεικνύουν το μεγάλο βαθμό διείσδυσής σας στις οικονομικές δραστηριότητες, γεγονός ενθαρρυντικό από μόνο του.

Αλλά το μάτι μου έπεσε επίσης και σε ορισμένα ακόμη ενδιαφέροντα σημεία της έρευνας, που έχουν να κάνουν με τα προβλήματα του κλάδου, που οι ίδιοι οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές κατατάσσουν ως σημαντικά ή πολύ σημαντικά.

Ένα από αυτά είναι π.χ. η χαμηλή ασφαλιστική συνείδηση του πληθυσμού, που αφορά περίπου το 54% των ερωτηθέντων συμβούλων/ διαμεσολαβητών.

Και θεωρώ πως είναι πραγματικά λυπηρό να διαπιστώνει κανείς πως η χώρα μας αποτελεί «ουραγό» και εξαίρεση, στην ανάπτυξη που γνωρίζει παγκοσμίως η ιδιωτική ασφαλιστική βιομηχανία.

Προφανώς, μια αιτία είναι η επιφύλαξη σε αυτού του είδους τα προϊόντα μιας μερίδας των πολιτών.

Αλλά κι από την πλευρά του κλάδου σας πιστεύω πως υπάρχει ένα πεδίο περαιτέρω δραστηριοποίησης, για μια πιο εξωστρεφή και ενεργητική πληροφόρηση του κοινού, ως προς τους πολλαπλούς κινδύνους που ελλοχεύουν στην καθημερινότητα των πολιτών, καθώς και των δυνατοτήτων αντιμετώπισής τους, μέσω της  ιδιωτικής ασφάλισης.

Είδα επίσης πως σε ποσοστό 87%, πρόβλημα για τον κλάδο είναι η υψηλή φορολογία, όπως και η απουσία ισχυρών φορολογικών κινήτρων για ασφάλειες ζωής, σε ποσοστό κατά τι χαμηλότερο, δηλαδή 86%.

Κατά την άποψή μου, κίνητρα από την Πολιτεία θα μπορούσαν να δοθούν και για τη σύναψη συμβολαίων προστασίας από φυσικές καταστροφές, όπως ανέφερα προηγουμένως.

Γιατί πολύ φοβάμαι, ότι μέχρι οι ηγεσίες των κρατών σε παγκόσμιο επίπεδο να κάνουν τη δουλειά τους, περιορίζοντας με συγκεκριμένες πολιτικές δραστικά το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής και των κρίσεων που αυτή γεννά, οι πολίτες σε πολλές περιπτώσεις θα πρέπει να τις αντιμετωπίσουν με ίδια μέσα.

Κι εδώ ο ρόλος σας θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύτιμος, στην αποζημίωση απωλειών σε περιουσίες, υποδομές και ζωές – στο βαθμό βέβαια που ένα χρηματικό αντίτιμο μπορεί να εξισορροπήσει την απώλεια μιας ζωής.

Στο πλαίσιο της ίδιας έρευνας, αξιοπρόσεκτος είναι και ο δείκτης που αφορά το πως αξιολογούν οι ίδιοι οι ασφαλιστικοί σύμβουλοι/ διαμεσολαβητές, την εποπτεία που ασκείται στον κλάδο, κρίνοντάς την ανύπαρκτη σε ποσοστό 10% και ανεπαρκή σε ποσοστό της τάξης του 37%, δηλαδή περίπου ένας στους δύο από τους ερωτηθέντες.

Μόνο αυτά τα 2 στοιχεία αρκούν για να μας υποδείξουν το προς τα που πρέπει να κινηθεί η Πολιτεία, ώστε όχι μόνο να βοηθηθεί ο κλάδος, αλλά και να ενισχυθεί η διαφάνεια και η αξιοπιστία της ασφαλιστικής αγοράς, που αποτελούν βασικά ζητούμενα.

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Καλούμαστε όλοι να ανταποκριθούμε πλέον σε ένα περιβάλλον όπου καθημερινά ξεπηδούν κάθε είδους κρίσεις.

Κρίσεις οικονομικές, υγειονομικές, κλιματικές κ.ο.κ.

Ωστόσο, πεποίθησή μου είναι ότι η κάθε κρίση, αν ειδωθεί υπό το πρίσμα της διάθεσης για αλλαγή και εμπέδωσης του μαθήματος που θέλει να μας δώσει, μπορεί να γεννήσει ευκαιρίες.

Σε αυτό το πλαίσιο το αγαθό της ιδιωτικής ασφάλισης, θεωρώ πως θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο και η πολλαπλή του αξία θα εμπεδωθεί ακόμη περισσότερο στη συνείδηση του κοινωνικού συνόλου, ενισχύοντας την αξιοπιστία του θεσμού.

Και σε αυτή τη διαδικασία, ο κρίσιμος παράγοντας είστε εσείς.

Με αυτές τις σκέψεις, κλείνω τον χαιρετισμό μου και σας εύχομαι κάθε προσωπική επιτυχία, όπως βέβαια και στις εργασίες της εθνικής σας συνδιάσκεψης.

Σας ευχαριστώ πολύ.