Δήλωση Μιχάλη Κατρίνη για το θέμα των ΤΑΞΙ

Τις τελευταίες ημέρες, η απελευθέρωση του επαγγέλματος των οδηγών ταξί, κυρίαρχο θέμα της πολιτικής επικαιρότητας, έχει αποτελέσει το πεδίο όχι μόνον δημόσιου διαλόγου για τα οφέλη του υγιούς ανταγωνισμού, αλλά και αντεγκλήσεων που επιβαρύνουν ένα ήδη τεταμένο πολιτικό κλίμα και αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα. Σε αυτό το πλαίσιο, πριν μία εβδομάδα υπέγραψα μαζί με άλλους είκοσι βουλευτές επιστολή-αίτημα για να συγκληθεί στη Βουλή των Ελλήνων ΚΤΕ Υποδομών προκειμένου να συζητηθεί το θέμα των ταξί – θέμα για το οποίο, παρά την προκληθείσα αναστάτωση, δεν υπήρχε επίσημη ενημέρωση. Στο ΚΤΕ, το οποίο πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τρίτης 26 Ιουλίου, ζήτησα και πήρα το λόγο πρώτος ανάμεσα σε 45 βουλευτές.

Τα βασικά σημεία της τοποθέτησής μου συνοψίζονται στα εξής:

1. Διαφωνώ με κάθε είδους κινητοποίηση που μπορεί να προκαλέσει οικονομικό πλήγμα σε άλλη επαγγελματική ομάδα.

2. Η αντιμετώπιση της Πολιτείας απέναντι στα κλειστά επαγγέλματα πρέπει να διέπεται από ενιαία κριτήρια σε όσα επαγγέλματα αναγνωρίζεται ότι έχουν ιδιαίτερο πλαίσιο λειτουργίας.

3. Ο νόμος της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων περιλάμβανε εξαρχής 6 εξαιρέσεις (μηχανικοί, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, ορκωτοί λογιστές, φαρμακοποιοί και οδηγοί εμπορευματικών μεταφορών είχαν ρυθμιστεί ήδη με προηγούμενο νόμο ), δίνοντας τη δυνατότητα στον αρμόδιο Υπουργό να εξαιρέσει από τις γενικές διατάξεις του νόμου κάποιο επάγγελμα για λόγους δημοσίου συμφέροντος

4.Στα επαγγέλματα που ήδη εξαιρέθηκαν από τις γενικές διατάξεις του νόμου καθορίστηκαν και πληθυσμιακά κριτήρια.

5. Σε πολιτικό επίπεδο, η απελευθέρωση των επαγγελμάτων έχει ως στόχο τη βελτίωση της ποιότητας παροχής υπηρεσιών και τη μείωση του κόστους των υπηρεσιών προς όφελος του καταναλωτή-πολίτη. Στην περίπτωση των ταξί, ο στόχος αυτός δεν επιτυγχάνεται με την αύξηση του αριθμού των οχημάτων, αφού το τιμολόγιο καθορίζεται αυστηρά με υπουργική απόφαση, αλλά με τον ορισμό ανώτατης επιτρεπτής αμοιβής, η οποία θα δώσει τη δυνατότητα σε οργανωμένες ομάδες αυτοκινητιστών να συμφωνήσουν με το Υπουργείο σε χαμηλότερες χρεώσεις. Αυτό θα οδηγήσει σε ουσιαστικό ανταγωνισμό με βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών και, κυρίως, μείωση του κόστους, που κατά την άποψή μου αποτελεί το κύριο ζητούμενο.

6. Η ημερομηνία της 2ας Ιουλίου είναι ανελαστική, ως εκ τούτου έκτοτε η όποια ρύθμιση μπορεί να γίνει μόνον με Νόμο και όχι με Π.Δ. Η αιφνίδια μεταστροφή της πολιτικής απόφασης στον τρόπο εφαρμογής μιας μεταρρύθμισης θέτει εύλογα ζήτημα εμπιστοσύνης προς την κρατική λειτουργία.

7. Κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στη Βουλή δεν υπήρξε καμία αντίδραση από τον κλάδο των ταξί. Αυτό εκτιμώ πως υποδηλώνει ότι προϋπήρξε συζήτηση ή και συμφωνία με το Υπουργείο Υποδομών ή και το Υπουργείο Οικονομικών.

8. Αυτό που εμφανίζεται ως άποψη «τα θέλουν όλα οι ταξιτζήδες» είναι ένα Π.Δ. με τις υπογραφές δύο Υπουργών και πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη

9. Θα πρέπει να διευκρινιστεί, τόσο νομικά όσο και διοικητικά, με ποιον τρόπο ο αρμόδιος Υπουργός δεν θα επιτρέψει την έκδοση νέων αδειών κατά το κρίσιμο διάστημα των συζητήσεων με τον κλάδο των οδηγών ταξί, ώστε να μην αιφνιδιαστεί κανείς.

Μεγάλο μέρος των απόψεων που εξέφρασα στο ΚΤΕ Μεταφορών είχα δημοσιοποιήσει πριν τη σχετική συνεδρίαση, με συνοπτικό μου άρθρο στην imerisia.gr το μεσημέρι της Τρίτης. Ωστόσο, παρά το σαφές περιεχόμενό τους, οι θέσεις μου είτε παρανοήθηκαν ή στρεβλώθηκαν .Θεωρώ υποχρέωσή μου να παραθέσω τα πραγματικά δεδομένα, υπερασπιζόμενος τη σταθερότητα των επιλογών μου προς την κατεύθυνση του ευρύτερου δημόσιου και κοινωνικού συμφέροντος.