Η πολιτική χωρίς… “τερηδόνα”

Ο Μιχάλης Κατρίνης είναι ένας από τους πολιτικούς που ανήκουν στην γενιά των σαραντάρηδων. Ήδη έχει σημαντική πολιτική εμπειρία έχοντας διατελέσει βουλευτής Ηλείας από το 2007 έως το 2012. Είναι όμως και οδοντίατρος, απόφοιτος  της Οδοντιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος 2 μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών στη Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας (Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας) και στη Βιολογία Στόματος (Οδοντιατρική Σχολή) καθώς και υποψήφιος διδάκτωρ Πολιτικής Υγείας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Αλλά και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ. Για το οποίο δεν σταματά να αγωνίζεται με στόχο την επιστροφή του κινήματος σε πιο ισχυρό ρόλο στο πολιτικό σκηνικό αλλά και για μια πολιτική χωρίς … “τερηδόνα”.
Για αυτό και τον συναντήσαμε για μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο οδοντιατρείο…
Είναι παντρεμένος με την οδοντίατρο Ιωάννα Αδάμου και πατέρας δύο παιδιών, του Γιάννη 9 ετών και του Βασίλη 7 ετών. Και οι ισορροπίες λόγω απαιτήσεων ανάμεσα στην επαγγελματική δραστηριότητα, την πολιτική και την οικογένεια… δύσκολες, αλλά όπως μας λέει όχι ακατόρθωτες.

Συνέντευξη στο Γιάννη Σπυρούνη

-Πως είναι η ζωή έξω από τη Βουλή;
Το γεγονός ότι δεν είμαι βουλευτής δε σημαίνει ότι δεν παραμένω ενεργός πολίτης. Με ενδιαφέρει τι γίνεται στη χώρα μου, δεν επιλέγω τον εύκολο ρόλο του  αναχωρητή, ούτε ενδιαφέρομαι μόνο για τον εαυτό μου και τον περίγυρό μου.

-Οδοντιατρική ή πολιτική;
Και τα δύο. Γιατί η πολιτική δεν είναι επάγγελμα, ασχέτως αν κάποιοι την μετέτρεψαν σε επάγγελμα. Εγώ πριν μπω στην πολιτική είχα κάνει σπουδές, είχα επάγγελμα, εργαζόμουν. Και από τη στιγμή που οι συμπατριώτες μου δεν με επέλεξαν για τους εκπροσωπήσω, επέστρεψα στην οδοντιατρική, χωρίς δεύτερη σκέψη.

-Γιατί ένας οδοντίατρος, με μεταπτυχιακές σπουδές κιόλας, να ασχοληθεί με την πολιτική;
Όπως είχε πει ένας φίλος, ο οποίος δυστυχώς δε βρίσκεται στη ζωή σήμερα, οι οδοντίατροι μπλέκουν με την πολιτική γιατί ασχολούνται με τις κουφάλες! Πέρα από την πλάκα, η ενασχόληση με τα κοινά είναι για μένα στάση ζωής, είναι αγωνία και ενδιαφέρον για το παρόν και το μέλλον, είναι προσφορά στο συνάνθρωπο με αντάλλαγμα ένα χαμόγελο.

-Οι ασθενείς σας πως σας αντιμετωπίζουν;
Όπως κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει τον οδοντίατρο!. Όχι με τα καλύτερα συναισθήματα, όπως και εσείς φαντάζομαι. Σιγά σιγά όμως δημιουργείται σχέση εμπιστοσύνης, μοιάζει λίγο με τη δύσκολη σχέση πολιτικού και πολίτη που οικοδομείται σταδιακά. Η διαφορά είναι ότι στην οδοντιατρική μπορείς να ανακουφίσεις και να βελτιώσεις αισθητά  την εικόνα του άλλου, κάτι που δύσκολα συμβαίνει στην πολιτική, ειδικά τα τελευταία χρόνια!

-Από την πολιτική κερδίσατε κάτι;
Εμπειρίες ανεκτίμητες και πολλούς φίλους. Αν κέρδισα όμως κάτι πραγματικά πολύτιμο είναι η αγάπη και η εμπιστοσύνη χιλιάδων συμπατριωτών μου. Αυτά είναι που δεν αλλοιώνονται  στη διαδρομή του χρόνου και δικαιολογούν την κάθε δύσκολη στιγμή και την κάθε δύσκολη απόφαση.

-Το χρήμα για εσάς τι ρόλο παίζει;
Δεν είναι αυτοσκοπός ούτε μονομανία και εξάρτηση. Δεν μεγάλωσα μέσα στο χρήμα, δεν το αναζήτησα ποτέ, ούτε καθόρισε ποτέ τις προσωπικές ή πολιτικές επιλογές μου.
Έχω από τη δουλειά μου, μαζί με τη σύζυγό μου, όλα όσα χρειάζονται για να ζω με αξιοπρέπεια την οικογένειά μου, παρά τις δυσκολίες.  Δυσκολίες που μας αγγίζουν όλους, σε μια δεινή οικονομική κατάσταση για τον τόπο. Γνωρίζω, όμως, ότι υπάρχουν και άλλες οικογένειες που έχουν μεγαλύτερες δυσκολίες.

-Έχετε χρόνο για τα παιδιά σας;
Είναι πολύ σημαντικό να βλέπεις τα παιδιά σου να μεγαλώνουν και να το ζεις αυτό από κοντά. Δυστυχώς, το είχα ‘’υποτιμήσει’’ τα χρόνια που ήμουν βουλευτής. Όχι από επιλογή, αλλά από τη βαθιά αίσθηση καθήκοντος απέναντι στους συμπατριώτες μου. Το συνειδητοποίησα όταν τα παιδιά άρχισαν να παραπονιούνται για την απουσία μου από το σπίτι, κάτι που δε συνέβαινε πριν αφού ήταν δεδομένο! Φροντίζω καθημερινά να αναπληρώνω το χρόνο που τους στέρησα.

-Ασχολείστε και με το διάβασμα των παιδιών;
Και ποιος γονιός δεν ασχολείται; Ευκαιρία να φρεσκάρω και τις γνώσεις μου από τα μαθητικά χρόνια! Βέβαια, η σύζυγος διαθέτει μεγαλύτερη υπομονή και επιμερίζεται μεγαλύτερο βάρος στον τομέα αυτό.

-Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να ασκείς το ίδιο επάγγελμα με τη σύντροφό σου;
Εξαρτάται πως το βλέπει κανείς. Πολλοί λένε ότι μεταφέρεται η ρουτίνα της επαγγελματικής καθημερινότητας στο σπίτι και αυτό, όντως, δεν είναι και το καλύτερο. Εγώ μάλλον βρήκα τη λύση, κάνοντας διαλείμματα μέσω της πολιτικής!  Ευτυχώς, η κατανόηση και η συμπαράσταση της  Γιάννας κάνει την επαγγελματική –και όχι μόνο- συνύπαρξή μας αρμονική!

-Κόντρα στην κινητικότητα άλλων πολιτικών προσώπων παραμένετε στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο δε διανύει και την καλύτερη περίοδο της ιστορίας του. Μήπως να το ξανασκεφτείτε;
Ευτυχώς δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Έμεινα σταθερός, στηρίζοντας δύσκολες αποφάσεις, παίρνοντας κόστος που δε μου αναλογούσε γιατί δεν έχω μάθει να κρύβομαι στα δύσκολα. Κάποιοι το έκαναν και κέρδισαν προσωρινά, εντός και εκτός της παράταξης. Όλοι κρινόμαστε και θα κριθούμε αυστηρά στην πορεία του χρόνου. Το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη περνούν κρίσιμη φάση, μέρα με την ημέρα όμως αποκαθίσταται η σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες, δικαιώνονται οι πολιτικές επιλογές μας και η προσφορά μας στον τόπο. Αυτό με γεμίζει ελπίδα και αισιοδοξία για την προσπάθεια που αξίζει να γίνει.
Για τους σαλταδόρους και τους τυχοδιώκτες, αυτά μπορεί να ακούγονται ρομαντικά ή και γραφικά. Για μένα είναι ένας αδιαπραγμάτευτος κώδικας ηθικής, αρχών και αξιών με τον οποίο πορεύομαι στο δημόσιο βίο μου.

-Ο Μιχάλης Κατρίνης και η Ηλεία. Τι είδους σχέση είναι αυτή;
Είναι αυτό που συνήθως λέμε σχέση ζωής. Είναι ο τόπος που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Είναι οι παιδικές μου μνήμες, είναι οι άνθρωποι που με αγκάλιασαν και με τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους και μου δείχνουν διαρκώς την αγάπη και την εκτίμησή τους. Είναι η αναφορά και ο σταθερός προορισμός.

-Τους χρωστάτε κάτι ακόμα;
Πάντα θα τους χρωστάω. Αυτό το χρέος παραμένει.