Με ευθύνη και λογική για το μέλλον της χώρας

Βρισκόμαστε δύο μέρες πριν τις κρισιμότερες εκλογές της νεώτερης ελληνικής ιστορίας. Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, οι εκλογές αυτές δεν είναι απλά κρισιμότερες των προηγούμενων, αλλά οι σημαντικότερες των επόμενων 50 χρόνων για την πατρίδα μας.

Τα δύο χρόνια που πέρασαν χρεώθηκε στην Ελλάδα ένας μεγάλος λογαριασμός. Ο λογαριασμός δεκαετιών κακοδιαχείρισης, ευημερίας με δανεικά, αλόγιστης κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος, κρατικίστικου μοντέλου ανάπτυξης, έλλειψης οράματος και σοβαρού σχεδιασμού για την πορεία της χώρας.

Ο λογαριασμός αυτός φούσκωσε υπέρμετρα τα 6 χρόνια που ακολούθησαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες από μια κυβέρνηση που παρέλαβε μια ελεγχόμενη οικονομία και παρέδωσε μια χώρα εκτός ελέγχου, ένα βήμα πριν την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία. Την κυβέρνηση του κ. Καραμανλή.

Aπό το 2009 το ΠΑΣΟΚ κλήθηκε να διαχειριστεί την πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση με κόστος κατά πολύ δυσανάλογο των ευθυνών του. Κατάφερε να αποφύγει, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, την καταστροφική εξέλιξη της στάσης πληρωμών που θα βύθιζε τον λαό στην καταστροφή και θα έσπρωχνε την Ελλάδα στο γκρεμό, με απρόβλεπτες διαστάσεις για την ίδια την ακεραιότητα της χώρας μας.

Στην πορεία που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ συνέχισε να σηκώνει μόνο του το μεγάλο βάρος της ευθύνης και της απρόσκοπτης συνέχισης της χρηματοδότησης του κράτους. Λάθη έγιναν. Καθυστερήσεις και παραλείψεις υπήρξαν. Αδικίες έγιναν πολλές. Οι πολίτες δοκιμάστηκαν. Η κοινωνία κλονίστηκε.

Μιλήσαμε την γλώσσα της αλήθειας και ακολουθήσαμε το δρόμο της ευθύνης. Επωμιστήκαμε το φορτίο της διάσωσης της χώρας με γνώση και συνείδηση ότι πληγώνουμε το λαό μας, ότι πικραίνουμε τους φίλους μας, ότι δοκιμάζονται οι αρχές μας.

Όμως, υπάρχει υπέρτερη αξία από τη σωτηρία της χώρας;

Σήμερα, οι περιστάσεις εξακολουθούν να είναι δύσκολες. Να είναι  οριακά κρίσιμες. Το ΠΑΣΟΚ πλήρωσε βαρύ πολιτικό, εκλογικό, ιστορικό τίμημα για τις επιλογές του αλλά είναι εδώ. Με τη σιγουριά ότι ,έστω και με πολλά λάθη, έκανε αυτό που έπρεπε για να συνεχίσει να λειτουργεί η χώρα, για να μειωθεί για πρώτη φορά στα χρονικά το δημόσιο χρέος, για να συνεχίσει να υπάρχει ελπίδα σε αυτόν τον τόπο.

Πιο ώριμο από ποτέ κοιτά τους πολίτες στα μάτια. Ζητά την στήριξή τους γιατί είναι η μοναδική δύναμη που μπορούν να εμπιστευθούν.

Είναι η μοναδική δύναμη που μιλά με υπευθυνότητα και γνώση. Που μιλάει για τα πραγματικά προβλήματα και τις λύσεις τους και όχι με εύκολα συνθήματα.

Είναι η δύναμη που δεν άλλαζε στάση ανάλογα με το πού φυσάει ο πολιτικός άνεμος, ώστε να μαζεύει σήμερα τους καρπούς της ανευθυνότητας και της δυσαρέσκειας.

Είναι η μόνη πολιτική δύναμη που αντιλαμβάνεται και έκανε πράξη την αναγκαία πολιτική υπέρβαση για μια εθνική προσπάθεια εξόδου από την κρίση. Γιατί η δημοσιονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας απαιτεί ευρύτερες συνθέσεις, συναινέσεις, συνολική προσπάθεια όλων των πολιτικών δυνάμεων, συνευθύνη.

Είναι η δύναμη που δε διακινδυνεύει την παραμονή της χώρας στο ευρώ και την ίδια την ευρωπαϊκή προοπτική, που δεν φλερτάρει με τα άκρα, τον αχαλίνωτο λαϊκισμό, την υποσχεσιολογία, τη δημαγωγία, τη δαιμονοποίηση της κοινής λογικής και το πολιτικό περιθώριο.

Όσο και αν κάποιο προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο, το ΠΑΣΟΚ εκφράζει αυθεντικά τη Δημοκρατική Παράταξη της ευθύνης και της ειλικρίνειας.

Σήμερα μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια, τη σταθερότητα, την προοπτική για μια διαφορετική αντιμετώπιση των προβλημάτων της χώρας.

Είναι το μόνο κόμμα που μπορεί να σταθεί με κύρος στην Ευρώπη και να διαπραγματευτεί, το μόνο που μπορεί να λειτουργήσει ως παράγοντας σταθερότητας της χώρας.

Καλώ, λοιπόν, τους πολίτες της Ηλείας, με τους οποίους με δένουν πάντα σχέσεις ειλικρίνειας, να εμπιστευτούν  το ΠΑΣΟΚ και το Βαγγέλη Βενιζέλο.

Να παραμερίσουν το δικαιολογημένο θυμό τους, την εύλογη απογοήτευσή τους, την δίκαιη πικρία τους.

Να στηρίξουν με την επιλογή τους το ΠΑΣΟΚ για να δώσουν την ευκαιρία στην ασφάλεια και τη σταθερότητα, αλλά και την ελπίδα για υπέρβαση της κρίσης και την οικοδόμηση μιας νέας Ελλάδας.

Οι καιροί είναι δύσκολοι και όλοι πρέπει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, όπως και όλοι πρέπει να διατηρήσουμε το δικαίωμα σε ένα καλύτερο αύριο.