Οι αποφάσεις της 25ης Μαρτίου αφετηρία για αλλαγή στην πολιτική της ΕΕ

(ομιλία προς εκπροσώπους Ευρωπαίων Σοσιαλιστών)

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Βρισκόμαστε λίγες μόνο ημέρες μετά από ένα πολύ σημαντικό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που με τις αποφάσεις του προσθέτει μία ακόμη σελίδα στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η ενίσχυση της  οικονομικής διακυβέρνησης, αποτελεί αναμφίβολα ένα από τα βήματα προς την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση.

Το Σύμφωνο για το «Ευρώ +» (plus) έρχεται να διασφαλίσει την δημοσιονομική σταθερότητα και η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης αποτελεί την απάντηση της Ευρώπης στις δυνάμεις εκείνες που επενδύουν στην αστάθεια, στην αβεβαιότητα και στην θεσμική και οικονομική αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του νομίσματός της και των κρατών μελών της.

Οι αποφάσεις αυτές φιλοδοξούν να προστατεύσουν ιδίως τις πιο αδύναμες χώρες και αυτές που αντιμετωπίζουν διαρθρωτικά προβλήματα, όπως είναι και η δική μου χώρα.

Και γι’ αυτό, η Ελλάδα αισθάνεται περισσότερο ασφαλής μετά την 25^η Μαρτίου, αφού λειτούργησε η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και αναγνωρίστηκαν οι προσπάθειες,  οι σκληρές και επώδυνες θυσίες του ελληνικού λαού.

Αλλά αναρωτιέμαι, (αναρωτιόμαστε) κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν είναι αρκετά τα βήματα αυτά για την Ευρώπη και την παράδοσή της.

Για την παράδοση του κοινωνικού κράτους, για την Ευρώπη της κοινωνικής συνοχής και της κοινωνικής δικαιοσύνης, για την Ευρώπη της ανθρώπινης αξίας, για την Ευρώπη της προόδου, για την Ευρώπη των λαών και της ευημερίας.

Καθώς βρίσκομαι ανάμεσά σας σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και ανατρέχοντας στις κοινές μας αρχές και αξίες, θέλω να τονίσω ότι η Ευρώπη έχει πολλά ακόμη να κάνει αν θέλει να παραμείνει σταθερή σε αυτήν την παράδοση.

Πρώτα από όλα, οφείλει να αποκαταστήσει το ρόλο του Δημοσίου.

Να ασκήσει ελέγχους, να θεσπίσει αυστηρά μέτρα για το άναρχο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Ήδη, από την εποχή των «Reaganomics» που θεωρούσαν το κράτος πρόβλημα και όχι λύση, η απορρύθμιση και η χαλάρωση των κανόνων οδήγησε στον φονταμενταλισμό των αγορών και στην πλήρη κυριαρχία τους.

Αποτέλεσμα, η συσσώρευση δημοσίων χρεών, δημοσιονομικά ελλείμματα και υπονόμευση των αγώνων που καταβάλουν οι εργαζόμενοι, οι κοινωνίες, οι λαοί.

Οι συνεχείς υποβαθμίσεις, χτες από την Moodys, σήμερα από τη Standard and Poor’s, αύριο από τη Fitch σε βάρος της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και άλλων χωρών που μπορεί να είναι οποιεσδήποτε, δείχνουν βαθειά περιφρόνηση στους θεσμούς, τις αποφάσεις και τη δύναμη της Ευρώπης που δεν σταματά σε τίποτα μπροστά στης επιδίωξη αθέμιτου κέρδους.

Ήδη χτες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέφρασε τις αμφιβολίες της για τον τρόπο λειτουργίας των Οίκων Αξιολόγησης οι οποίοι τελευταία συμπεριφέρονται σαν να κάνουν προγραμματισμένες και συγκεκριμένης σκοπιμότητας κινήσεις χωρίς να εκτιμούν τα νέα δεδομένα.

Και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επεσήμανε τα δυσμενή αποτελέσματα των ενεργειών τους στην πορεία για την παγκόσμια ανάπτυξη.

Οφείλουμε λοιπόν να δώσουμε μια απάντηση, με την δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού, Δημόσιου οίκου αξιολόγησης και τον αυστηρότατο έλεγχο των δραστηριοτήτων τους.

Οφείλουμε να ζητήσουμε την άμεση φορολόγηση των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ώστε να τερματίσουμε την απαράδεκτη κατάσταση της ασυδοσίας και των παιχνιδιών των αγορών προς όφελος της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Οφείλουμε να βάλουμε εμπόδια στα περίπλοκα και επικίνδυνα μέσα χρηματοπιστωτικών επενδύσεων που δημιουργούν βάρη στις πλάτες των κρατών και βάζουν στοιχήματα ακόμη και για την χρεοκοπία κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οφείλουμε να προωθήσουμε την ιδέα της ανταγωνιστικότητας μέσω της ποιότητας που θα οδηγήσει ξανά τις ευρωπαϊκές κοινωνίες στην παραγωγικότητα και την ευημερία και τους εργαζομένους στην ασφάλεια και την αξιοπρεπή διαβίωση.

Τις στιγμές αυτές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συνεχίζονται οι μάχες και οι βομβαρδισμοί όχι πολύ μακριά από εδώ.

Στη Λιβύη, στα νότια σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο Λιβυκός λαός αναζητά την Ειρήνη και περιμένει τη Δημοκρατία.

Η παρέμβασή μας, η ευρωπαϊκή απάντηση, πρέπει να είναι συνολική καθώς ολόκληρος ο Νότιος Περίγυρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης κλονίζεται από λαϊκές εξεγέρσεις που ανατρέπουν καθεστώτα δεκαετιών θέτοντας νέα δεδομένα στο γεωστρατηγικό πλαίσιο.

Επιπλέον, η παρέμβαση της Ευρώπης, θα πρέπει να περιλαμβάνει και την αλληλεγγύη προς τις χώρες που τα τελευταία χρόνια έχουν σηκώσει δυσανάλογο βάρος φιλοξενώντας εκατομμύρια λαθρομετανάστες.

Και η Ελλάδα, με την κοινωνία της να δοκιμάζεται και την οικονομία της να στερείται τους αναγκαίους πόρους,  περιμένει έμπρακτη αυτήν την αλληλεγγύη.

Τις στιγμές αυτές επίσης, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ιαπωνική Κυβέρνηση προσπαθεί να ελέγξει την τεράστια καταστροφή που προκλήθηκε στους πυρηνικούς αντιδραστήρες.

Με αυτήν την τόσο τραγική για τον Ιαπωνικό λαό αφορμή, είναι ώρα να ζητήσουμε την αναθεώρηση της ενεργειακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αν και η απαίτηση για μια καθαρή ήπειρο, για έναν πλανήτη απαλλαγμένο από τα πυρηνικά βρίσκει παντού όλο και περισσότερους υποστηρικτές, είμαστε εμείς, οι Σοσιαλιστές και οι Προοδευτικοί που πρέπει να την απαιτήσουμε.

Η Ευρώπη πρέπει και μπορεί να χαράξει μια νέα Στρατηγική για την απεξάρτηση από την πυρηνική ενέργεια ως το 2050.

Η Ευρώπη πρέπει και μπορεί να επενδύσει στις νέες τεχνολογίες και στις Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Η Ευρώπη πρέπει και μπορεί να θέσει νομικά δεσμευτικουύς, αυστηρούς κανόνες διαχείρισης της πυρηνικής τεχνολογίες και να συνδέσει τις οικονομικές και θεσμικές της σχέσεις με την απεξάρτηση από την πυρηνική ενέργεια.

Γιατί τη στιγμή αυτή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επίσης όχι μακριά από εδώ, η Τουρκική Κυβέρνηση ετοιμάζεται να δημιουργήσει νέους αντιδραστήρες σε περιοχές με πολύ υψηλή σεισμικότητα.

Τελειώνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να επισημάνω ότι ζούμε σε μια μεταβατική εποχή μεγάλων εξελίξεων.

Οι αποφάσεις που θα πάρουμε τώρα θα επηρεάσουν όχι μόνο τους λαούς της Ευρώπης, ή, για να γίνω πιο τολμηρός, του Ευρωπαϊκού λαού, αλλά τις μελλοντικές γενιές και το ίδιο το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης.

Είναι σήμερα μια μεγάλη ευκαιρία για τους Σοσιαλιστές να κοιτάξουμε μακριά, να αναδείξουμε τα προβλήματα που δημιούργησαν οι συντηρητικές πολιτικές και να θέσουμε στην ατζέντα τα κυρίαρχα ζητήματα.

Η αντιμετώπιση της κρίσης χρειάζεται ισχυρά εργαλεία ισχυρά και βούληση για διαρθρωτικές αλλαγές.

Τα κράτη πρέπει να καταφέρουν την συνετή δημοσιονομική διαχείριση, αλλά όχι να εξαρτούν το μέλλον τους και την πρόοδό τους από τις κερδοσκοπικές ορέξεις των αγορών.

Είναι η ώρα για αποφάσεις που θα φέρουν σταθεροποίηση και εξυγίανση στις δημοσιονομικές προοπτικές (Financial perspectives), αλλά και η ώρα για μια νέα οικονομία που θα βασίζεται στην καινοτομία, στην δημιουργικότητα και στην βιωσιμότητα.

Είναι η ώρα των μεγάλων αποφάσεων για την οικονομία, την κοινωνία, το περιβάλλον.

Είναι η ώρα για να γεννηθεί η νέα Ευρώπη της δύναμης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ευημερίας.

Αν η Ευρώπη είναι δημιούργημα των κρίσεων και των μαθημάτων που μας έδωσαν, σήμερα είναι η πρόκληση για να κάνει ένα βήμα εμπρός, προς την κατεύθυνση που οραματίστηκαν οι πατέρες της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης και περιμένουν οι πολίτες της.

Για αυτήν την Ευρώπη των πολιτών δεν πρέπει ειδικά σήμερα να ξεχνάμε τη φράση ενός από τους πατέρες της Ευρώπης (founding Fathers of the European Union), του  Ζαν Μονέ: Να ενώσουμε τους λαούς, όχι τα κράτη.

 

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα: Πρώτη