Ομιλία Μιχάλη Κατρίνη στην Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ

Δεν πρέπει να χαρίσουμε τη νέα γενιά στην οργή, στην απογοήτευση…

«Συντρόφισσες και σύντροφοι, βρισκόμαστε πάλι εδώ μετά από μια τιτάνια προσπάθεια με μετρήσιμα αποτελέσματα, αντιμέτωποι με ιστορικά δημοσκοπικά χαμηλά, στοχοποιημένοι πολιτικά και εν πολλοίς απομονωμένοι και κοινωνικά.

Βρισκόμαστε εδώ για να καθορίσουμε τη μοίρα της δημοκρατικής παράταξης στην πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας της και ταυτόχρονα στην πιο κρίσιμη καμπή στη νεότερη ιστορία της χώρας. Πρέπει λοιπόν να μιλήσουμε με ειλικρίνεια μεταξύ μας, να περιγράψουμε την πραγματικότητα με καθαρούς όρους και να μην κρυβόμαστε πλέον άλλοι πίσω από τις λέξεις, άλλοι πίσω από τους αγώνες των άλλων και άλλοι πίσω από τα πραγματικά προβλήματα.

Είμαστε εδώ για να μιλήσουμε για το τι έγινε χθες, για το ΠΑΣΟΚ σήμερα, για το ΠΑΣΟΚ και τη χώρα αύριο. Γιατί το ΠΑΣΟΚ πρέπει να συνομιλεί με την ιστορία του, αλλά κυρίως πρέπει να συζητάει και να συνδιαμορφώνει το μέλλον αυτού του τόπου.

Η αλλαγή ηγεσίας σε λίγες μέρες μπορεί ν’ αποτελέσει την αφετηρία για ένα νέο ιστορικό και πολιτικό κύκλο της δημοκρατικής παράταξης με τρεις προϋποθέσεις: Απολογισμό με αξιοκρατία και δικαιοσύνη, καθαρό πολιτικό στίγμα με αναγκαίους αποχωρισμούς και αποστρατείες, ειλικρινείς προθέσεις για τομές και δικαιοσύνη στην πολιτική μας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, το μεταπολιτευτικό οικοδόμημα κατέρρευσε γρήγορα και εκκωφαντικά. Η ανάληψη της ευθύνης για το βαθμό συνδιαμόρφωσης της σημερινής κατάστασης, δεν είναι μόνο ένα μάθημα αποφυγής για το μέλλον. Η παραμονή και η ενίσχυση της χώρας στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια δεν είναι πλέον μια ρητορική προτεραιότητα.

Είναι η βασική πολιτική επιλογή για τη χώρα, για την παράταξη. Μια επώδυνη πλέον επιλογή με πλειονότητα υποχρεώσεων και όχι δικαιωμάτων όπως στο παρελθόν.

Το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση, υποστήριξε αυτή την επιλογή κυρίως ως θέση αρχής και προσπάθησε να τη μετατρέψει σε πολιτική δράση. Και βεβαίως έγιναν αρκετά τολμηρά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Και αρκετές αλλαγές με απτά αποτελέσματα.

Όμως η αδράνεια, η αναποφασιστικότητα, η αναποτελεσματικότητα, κυριάρχησαν σε αρκετούς τομείς της πολιτικής μας. Και δυστυχώς, μεγάλο αριθμός στελεχών μας, ενώ διακήρυσσε την αναγκαιότητα για αλλαγές, την ίδια στιγμή είτε δίσταζε είτε εγκατέλειπε την υλοποίηση αυτών των αλλαγών.

Φίλες και φίλοι, ήρθε η ώρα να περιγράψουμε τι σημαίνει πρόοδος, τι σημαίνει συντήρηση, τι σημαίνει δικαιοσύνη, τι σημαίνει ευνοιοκρατία, τι σημαίνει αξιοκρατία και τι σημαίνει οπισθοδρόμηση.

Ήρθε η ώρα να περιγράψουμε ποια είναι τα προτάγματα της πραγματικής Αριστεράς στο σημερινό κόσμο, σε μια χώρα που η λεγόμενη Αριστερά σε όλες τις εκφράσεις ταυτίζεται με τα εύκολα λόγια, με το λαϊκισμό, με τα έμφυτα συναισθήματα, τα οποία τέμνονται πολλές φορές με την άκρα Δεξιά. Και βεβαίως, δε μπορούμε να εκφράσουμε και να καλύψουμε τους πάντες και να ζητάμε την πολυσυλλεκτικότητα για την πολυσυλλεκτικότητα.

Δεν είναι ούτε αυτοσκοπός, δεν είναι ούτε αναγκαιότητα και κυρίως είναι ανέφικτο. Γιατί κυρίως δε μπορούμε να υπερασπιζόμαστε ακόμα αντιφάσεις στην πολιτική μας. Η κοινωνία έχασε πάρα πολλά κεκτημένα τα τελευταία δυόμισι χρόνια και απαιτεί ξεκάθαρες στοχεύσεις και πρακτικές. Αποφάσεις με πολιτικό κόστος. Επιλογές που δε θα εξομοιώνουν τους πάντες και θα κατανέμουν αναλογικά τα βάρη.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, το ΠΑΣΟΚ δε μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί ως ένα αυτοκρατορικού τύπου κόμμα με προσωποπαγείς δομές, γιατί πρέπει να θεμελιώσουμε ένα σύστημα συλλογικών αρχών και αξιών και όχι ένα σύστημα προσωπικών γνωριμιών. Γιατί στην πολιτική πλέον, την ιστορία δεν πρέπει να τη γράψουν οι παρέες, αλλά αυτοί που έχουν τη συνείδηση της στιγμής και συναίσθηση της ευθύνης.

Φίλες και φίλοι, όλοι συμφωνούν ότι η νέα γενιά πληρώνει το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι της κρίσης. Επίσης, είναι βαθιά μου πεποίθηση ότι η πολιτική ηγεσία της χώρας ακόμα και τα τελευταία χρόνια, έστρεψε το ενδιαφέρον των διακηρύξεών της για τη νέα γενιά, δυστυχώς όμως έστρεψε το ενδιαφέρον των αποφάσεών της προς τη γενιά της μεταπολίτευσης.

Η πλειοψηφία των δύσκολων κυβερνητικών αποφάσεων, ήταν τακτοποιητική για τη γενιά που απέρχεται και δυστυχώς, συντριπτικά άδικη για τη νέα γενιά. Η δεξαμενή των πολιτικών φίλων και ψηφοφόρων για το ΠΑΣΟΚ, δε μπορεί να είναι μόνο η γενιά των βιωματικών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ ούτε το τμήμα της κοινωνίας, το μικρό σήμερα ή μεγαλύτερο, που πιστεύει ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ο πλέον αξιόπιστος φορέας αλλαγής.

Δεν πρέπει να χαρίσουμε τη νέα γενιά στην οργή, στην αποχή, στην απογοήτευση. Και νομίζω ότι αυτή είναι μια στρατηγική επιλογή και σ’ αυτή την επιλογή θα πρέπει να επενδύσουμε πάρα πολλά.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, το ΠΑΣΟΚ πρέπει να δώσει μια αξιοπρέπεια και παρρησία την προσεχή εκλογική μάχη, να υπερασπιστεί τις δύσκολες επιλογές του. Με ειλικρίνεια και τόλμη να δώσει τη μάχη για την αλλαγή της χώρας, να εκφράσει την ελπίδα για μια άλλη Ελλάδα. Ενωμένο, αλλά όχι ασυντόνιστο. Ανανεωμένο αλλά όχι ανιστόρητο.

Δεν έχουμε άλλο δρόμο παρά έναν: Να σταθούμε όρθιοι στα δύσκολα που αναγκαστικά θα περάσουμε με αίσθηση της αποστολής μας. Να βγάλουμε στην πρώτη γραμμή τις προτάσεις μας, να ενσωματώσουμε τη φιλοσοφία της αλλαγής σε μια νέα στρατηγική ατζέντα που θα μπορεί να μας πάει πολύ πιο μακριά, που θα μπορεί να θέσει τις βάσεις για μια νέα χώρα, που θα παράγει πραγματικά και θα πολιτεύεται διαφορετικά.

Ιστορικά η παράταξή μας όταν λειτουργεί ώριμα έχει αποδείξει ότι είναι αυτή που πιάνει τα σήματα των καιρών, ανταποκρίνεται στις νέες συνθήκες και οδηγεί τη χώρα στις επιτυχίες, διαμορφώνει τις νέες συνθήκες. Με κόπο, με θάρρος, με σοβαρότητα. Το ίδιο θα πρέπει να κάνουμε όλοι μαζί ενωμένοι στη μεγάλη μάχη που έρχεται.»