Η Πορεία του Κοινοβουλευτισμού στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ

Τα όσα τραγελαφικά συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα εντός και εκτός Βουλής ευτελίζουν το θεσμό του κοινοβουλευτισμού στη συνείδηση των πολιτών.

Βουλευτές που μεταπηδούν από κόμμα σε κόμμα με μοναδικό κριτήριο την ατομική τους επιβίωση, αλλάζοντας πολιτικές θέσεις αναλόγως της συγκυρίας και του στόχου τους. Κάποιες από αυτές τις μεταπηδήσεις διασφάλισαν και την εύθραυστη, ετερόκλητη κυβερνητική πλειοψηφία.

Βουλευτές που κάνουν μεγαλόστομες δηλώσεις για να εντυπωσιάσουν και να τις αναιρέσουν άμεσα με τις (μη) πράξεις τους, χωρίς ίχνος συστολής και προσωπικής ευθιξίας.

Βουλευτές που τοποθετούνται εντός της ολομέλειας θεωρώντας ότι συνομιλούν σε μια φιλική παρέα, στο καφενείο ή σε μια χαλαρή συζήτηση στο δρόμο.

Βουλευτές που περιφέρονται στα κανάλια για να κάνουν προσωπικές επιθέσεις, να ανταλλάξουν ύβρεις ή να πουν μια ατάκα τόσο επιθετική ώστε να τους εξασφαλίσει την αναπαραγωγή της στα δελτία ειδήσεων ή και σε εκπομπές ψυχαγωγικού ή και σατυρικού χαρακτήρα.

Αρχικά, είχαμε την πολιτική στοχοποίηση του κοινοβουλίου την περίοδο 2010-2012, από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους πρωταγωνιστές της κάτω πλατείας (Τσακαλώτο, Βαρουφάκη, Κατρούγκαλο, Λαπαβίτσα κ.α.), οι οποίοι υπόσχονταν εύκολες λύσεις αντί των ‘’αχρείαστων κακών μέτρων’’ που ψήφιζαν οι βουλευτές της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Η ρητορική αυτή βρήκε αστικό άλλοθι στις εξαγγελίες Σαμαρά για τον ‘’άλλο δρόμο’’ που ποτέ δεν ήρθε, ενώ έδωσε τροφή στους χρυσαυγίτες να αποκομίσουν (και αυτοί) κομματικά οφέλη μέσα στο πλήθος των αγανακτισμένων. Η στοχοποίηση αυτή συνεχίστηκε το 2012-2015 με ανάλογη αντιμνημονιακή ρητορική για κρεμάλες, προδότες, αφισοκολλήσεις με φωτογραφίες των ‘’δοσίλογων’’ βουλευτών.

Σήμερα, το μίσος και την απέχθεια των πολιτών για το ρόλο του κοινοβουλίου έχει διαδεχτεί η χλεύη και η απαξίωση. Για τους μυημένους στην κοινοβουλευτική διαδικασία, ενοχλεί η απαξιωτική συμπεριφορά των υπουργών προς τους βουλευτές στις διαδικασίες κοινοβουλευτικού ελέγχου.

Για όλους τους υπόλοιπους, αρκούν οι αντεγκλήσεις και οι ύβρεις εντός και εκτός Βουλής, οι μετεγγραφές και οι κωλοτούμπες χωρίς φραγμούς για να επιβεβαιώσουν ότι ο θεσμός του κοινοβουλευτισμού βρίσκεται πάρα πολύ χαμηλά στη συνείδηση των πολιτών. Δυστυχώς και στη συνείδηση πολλών από τους ίδιους τους βουλευτές.

Σίγουρα δεν μας αξίζει μια τέτοια εικόνα. Ούτε ένα κοινοβούλιο στο οποίο εισβάλλουν ανενόχλητα τα μέλη του Ρουβίκωνα για να αφεθούν ελεύθερα κατόπιν παρέμβασης του προέδρου της Βουλής(!).

Η κοινοβουλευτική παρακμή συνδυάστηκε με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελώντας πιθανότατα συνειδητή επιλογή και στρατηγικό σχεδιασμό των σημερινών κυβερνώντων.

Μαζί με την ανάταξη της χώρας, η αποκατάσταση του κύρους του κοινοβουλίου θα πρέπει να αποτελεί πρώτη προτεραιότητα την επόμενη ημέρα των εκλογών.

Τόσο για τα κόμματα, όσο και για τους πολίτες.