Σεβασμός στους οικονομικούς μετανάστες – Θέσπιση κανόνων από Ευρωπαϊκή Ένωση για τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης

(Απόσπασμα από ομιλία στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης της Βουλής) Είναι γνωστό και πασιφανές ότι τις τελευταίες ημέρες μια σκληρή ιδεολογική μάχη βρίσκεται σε εξέλιξη στη χώρα μας με αντικείμενο την δυνατότητα, που δίδεται στους μετανάστες και κυριότερα τα παιδιά τους να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο γύρω και εξ αφορμής του προτεινόμενου νομοσχεδίου της Κυβέρνησης για τους μετανάστες αναβιώνουν και κλιμακώνονται οι παλιές διαχωριστικές γραμμές « αριστερά- δεξιά, συντήρηση- προοδευτικές δυνάμεις», καθώς σε πολλές δηλώσεις- τοποθετήσεις της η αντιπολίτευση συναγωνίζεται τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό.

Είναι κοινός τόπος ότι η Ελλάδα βρισκόταν πάντα στο επίκεντρο της μετανάστευσης: είτε, παλαιότερα, ως χώρα προέλευσης μετανάστευσης, είτε, πρόσφατα, ως χώρα υποδοχής μεταναστών. Και πολλά από τα προβλήματα που συνδέονται με τη μετανάστευση στη χώρα μας δεν έχουν ακόμα επιλυθεί και στα οποία δίνεται μια λύση με το παρόν νομοσχέδιο.

Η μετανάστευση είναι ένα από τα πλέον καίρια κοινωνικά ζητήματα που απασχολούν όχι μόνον την ελληνική κοινωνία, αλλά και κάθε χώρα μέλος της ΕΕ και, με ιδιαίτερη έμφαση, τις ευρωπαϊκές χώρες των οποίων τα σύνορα ταυτίζονται με τα σύνορα της Ευρώπης. Τα επιμέρους θέματα που προκύπτουν από το φαινόμενο της μετανάστευσης είναι πολυδιάστατα: αφορούν την κοινωνική συνύπαρξη, την οικονομική ισορροπία και ανάπτυξη, αλλά και τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία και την ευημερία όλου του πληθυσμού της Ευρώπης.

Επί της αρχής, όμως και της πολιτικής ουσίας σε κάθε περίπτωση τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αδιαπραγμάτευτα και δεν μπαίνουν σε διαδικασία δημοψηφίσματος, καθώς- σύμφωνα και με το Σύνταγμά μας- ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας μας, αποτελώντας θεσμική εγγύηση του κράτους.

Από την άλλη, είναι αναγκαίο να υπενθυμιστεί στους πολίτες ότι η Νέα Δημοκρατία και ο Πρόεδρός της είναι οι τελευταίοι που θα έπρεπε να ομιλούν για το μεταναστευτικό, καθώς επί των ημερών τους το 1990-1992 και επί Υπουργίας Εξωτερικών του σημερινού προέδρου της Ν.Δ., κ. Σαμαρά, άνοιξαν διάπλατα τα ελληνοαλβανικά σύνορα και εισέβαλαν αθρόα, μαζικά και χωρίς ελέγχους γύρω στο ένα εκατομμύριο μεταναστών.

Επομένως, είναι πολιτικό ατόπημα να επικαλούνται τώρα την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών και την έκρηξη της ανεργίας, καθώς φέρουν την αποκλειστική και κύρια ευθύνη γι’ αυτό.

Η πρόοδος, άλλωστε, και η ανάπτυξη ενός λαού φαίνεται και από την στάση που έχει απέναντι σε ευπαθείς και μειονοτικές ομάδες του πληθυσμού…

Επιτακτικό και άμεσο, όμως, μέτρο παράλληλα με την ψήφιση του παρόντος νομοσχεδίου αποτελεί και η θέσπιση κανόνων- προτάσεων για την μεταναστευτική πολιτική σε συνεργασία και αλληλεξάρτηση με την Ε.Ε.:

• Ενίσχυση των ελέγχων των συνόρων και η στενότερη συνεργασία στο ζήτημα της θεώρησης των διαβατηρίων
• Ισχυρότερος ρόλος της FRONTEX
• Εναρμόνιση του δικαίου για το άσυλο και τον καθορισμό του καθεστώτος των προσφύγων.
• Εξασφάλιση της συνεργασίας των χωρών υποδοχής με τις χώρες προέλευσης των μεταναστών, καθώς και της συνεπούς τήρησης των  διακρατικών -συλλογικών συμφωνιών από όλες, ανεξαιρέτως τις χώρες που έχουν συνυπογράψει (π.χ. Τουρκία, η οποία τον τελευταίο καιρό παίζει ένα πολιτικό παιχνίδι σε σχέση με τους λαθρομετανάστες στα νησιά μας).
• Αύξηση της κοινοτικής βοήθειας προς τις χώρες των οποίων τα σύνορα συνιστούν και τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ.