Συνέντευξη στο Ρ/Σ Κανάλι 1 στους Πέτρο Κασιμάτη και Νίκο Μπαρδούνια

Κύριε Κατρίνη καλημέρα σας..Καλά είστε;

Καλημέρα σας, μια χαρά.

 

Πως βλέπετε εσείς τα πράγματα σήμερα, γιατί κάθε φορά έχουμε ένα ρευστό τοπίο και καθημερινά βλέπουμε τα πράγματα να αλλάζουν, να διαφοροποιούνται. Μέρα με τη μέρα έχουμε αλλαγές, οι αρρυθμίες που παρουσιάστηκαν το προηγούμενο διάστημα συνεχίζονται βέβαια, αλλά από την άλλη πλευρά εσείς συμμερίζεστε τη μικρή αισιοδοξία του κ. Παπακωνσταντίνου;

Κατ’ αρχάς να σας πω ότι είμαι φύση και θέση αισιόδοξος και νομίζω ότι η ρευστότητα την οποία έχουμε συνηθίσει τους τελευταίους δεκαοκτώ μήνες, είναι μια ρευστότητα η οποία παρά την κινδυνολογία, παρά την παραφιλολογία, οδηγεί σε κάποια έστω και μικρά απτά αποτελέσματα, σε κάποια βελτίωση της κατάστασης.

Βεβαίως υπάρχουν πάρα πολλές υστερήσεις, πολλές καθυστερήσεις και ελλείψεις.

Βλέπουμε ότι στον τομέα των εσόδων τα πράγματα δεν πάνε όπως το περιμέναμε, νομίζω ότι θα πρέπει να υπάρχει καλύτερος συντονισμός σε επίπεδο κυβερνητικών στελεχών και πρέπει και τα μέλη της κυβέρνησης απ’ τη στιγμή που οι όροι του πολιτικού παιχνιδιού έχουν ξεκαθαριστεί πλέον πολλές φορές, όχι μόνο από τον πρωθυπουργό αλλά και από την αντικειμενική κατάσταση της χώρας, να δείξουν ιδιαίτερο ζήλο στην εφαρμογή ενός συγκεκριμένου προγράμματος και όχι στον ανταγωνισμό του ποιος θα εμφανιστεί πιο λαοπρόβλητος ή ποιος θα αντιταχθεί στο επαχθές μνημόνιο, το οποίο οι άλλες πολιτικές δυνάμεις το κατηγορούν εντός της Ελλάδος.

Αλλά βλέπουμε αυτή την περίεργη θα μου επιτρέψετε να πω, πρωτοφανή συμπεριφορά του κ. Σαμαρά που άλλα λέει εντός και άλλα εκτός της χώρας.

 

Έχουμε όμως και την ίδια την κυβέρνηση, βλέπετε η κ. Μπιρμπίλη και η κ. Κατσέλη αντιτίθενται σε ένα σχεδιασμό που κάνει κεντρικά η κυβέρνηση για να μπορέσει να πετύχει τη δέσμευσή της απέναντι στα 50 δισ. Ο κ. Σαμαράς έχει κάθε λόγο λοιπόν να είναι αντίθετος με την κυβέρνηση, να την κριτικάρει και να την πολεμά κιόλας, αυτά είναι δικαιολογημένα όμως…

Αυτό που λέτε είναι σωστό και βεβαίως ο κ. Σαμαράς προτείνει ένα άλλο γενικό κι αόριστο μείγμα πολιτικής, το οποίο δεν μας έχει κάνει την τιμή να το προσδιορίσει σαφώς μέχρι στιγμής.

Όμως, αν ο κ. Σαμαράς ακολουθεί αυτή την επικίνδυνη κατά την άποψή μου ατραπό και τακτική για λόγους λαϊκισμού ή αντιπολίτευσης, νομίζω ότι δεν επιτρέπεται σε μέλος της κυβέρνησης να διατυπώνει προσωπικές απόψεις ή στρατηγικές, οι οποίες δημιουργούν σύγχυση και καθυστερήσεις στον κεντρικό σχεδιασμό, χωρίς βεβαίως να έχουμε απτά αποτελέσματα.

 

Αυτό σημαίνει ότι κατά την άποψή σας πάντα κάποιοι υπουργοί κάνουν και προσωπικές στρατηγικές;

Δεν θέλω να πιστεύω ότι οι υπουργού κάνουν προσωπικές στρατηγικές, γιατί υπάρχει μια κοινοβουλευτική ομάδα από πίσω, η οποία ενώ ακούει τα εξ αμάξης στηρίζει με υποδειγματικό ζήλο, και δεχόμενη όλα τα πυρά τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες.

Νομίζω όμως ότι όπως ο πρωθυπουργός απαιτεί από τον κ. Σαμαρά να δείξει μια σύμπνοια και μια μίνιμουμ πολιτική συναίνεση, φαντάζομαι απαιτεί και από τους υπουργούς του όχι να δείξουν συναίνεση, αυτό είναι αυτονόητο, αλλά να δείξουν αποτελεσματικότητα στις κεντρικές πολιτικές επιλογές που αποφασίζει η κυβέρνηση, υλοποιούν οι υπουργοί και βεβαίως ψηφίζονται και στη Βουλή.

 

Πάντως όσον αφορά τη Ν.Δ. θα σας απαντήσουν από τη Συγγρού και θα σας πουν κ. Κατρίνη ότι εφόσον εμείς ήμασταν από την αρχή κατά του μνημονίου, γιατί να μην συνεχίσουμε αυτή την προσπάθεια στην επιχειρηματολογία μας, τονίζοντας πως είναι καταστρεπτικοί αυτοί οι όροι του μνημονίου και πως η μόνη λύση είναι να αλλάξουμε τους όρους του μνημονίου. Φαντάζομαι πως αυτό είναι κάτι που θα το ήθελε και η κυβέρνηση…

Νομίζω πως δεν πρέπει να μείνουμε μόνο στα συνθήματα.

Δηλαδή η κυβέρνηση όπως πολύ σωστά επισημαίνετε ενώ πραγματοποιεί αλλαγές στο μνημόνιο και η επιμήκυνση της αποπληρωμής και η μείωση του επιτοκίου και κάποια διαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου, είναι αποτελέσματα διαπραγμάτευσης της κεντρικής πολιτικής, δεν το διαφημίζει.

Εν αντιθέσει με τον κ. Σαμαρά ο οποίος έχει βάλει ως κεντρικό σύνθημα και σημαία την αλλαγή των όρων του μνημονίου, χωρίς όμως μια συγκεκριμένη πρόταση, στο θέμα των εσόδων, στο θέμα των αποκρατικοποιήσεων, στο θέμα του πως πλέον θα κινηθεί η ανάπτυξη που στη βουλή συνέχεια την αναφέρει, αλλά δεν έχει προσδιορίσει σαφώς το πώς ο ίδιος αν αύριο αναλάμβανε την τύχη της χώρας, θα υλοποιούσε όλα αυτά τα οποία ακούγονται ευχάριστα, χαϊδεύουν πολλές φορές τα αυτιά, ικανοποιούν το αίσθημα του κόσμου που αυτή τη στιγμή είναι οργισμένος και καταπιέζεται, όμως δεν δίνουν μια ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση για τα θέματα της χώρας.

Την ίδια στιγμή σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης βλέπουμε τον κ. Σαμαρά να συμφωνεί με το Σύμφωνο Σταθερότητας και ότι υπάρχει αναγκαιότητα ενός κεντρικού, ευρωπαϊκού τομέα χρηματοπιστωτικής στήριξης.

Βεβαίως εσωτερικά αρέσκεται στο να λαϊκίζει, αλλά στο εξωτερικό επειδή και ίδιος καταλαβαίνει τη σοβαρότητα και την κρισιμότητα όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, στέκεται στο ύψος των περιστάσεων.

Θέλουμε λοιπόν να κάνει το ίδιο και στον ελληνικό χώρο, με μια συναίνεση η οποία δεν είναι υποταγή, δεν είναι λευκή επιταγή, όμως αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει το περιθώριο να κάνουμε μικροπολιτική.

Η Eurostat στον έλεγχο που έκανε εκτιμά ότι το 2010 το έλλειμμα θα ξεπεράσει το 10% του ΑΕΠ, το οποίο μεταφράζεται σε επιπλέον μέτρα. Άρα λοιπόν γιατί να στηρίξει η αντιπολίτευση μια πολιτική η οποία φαίνεται να έχει αποτύχει μέχρι στιγμής;

Αναθεωρούμε σε πολλές περιπτώσεις αρκετές από τις πολιτικές επιλογές και σε οικονομικό και σε διαρθρωτικό χαρακτήρα αλλά αυτό δεν είναι ούτε κακό ούτε πρωτοφανές γιατί υπάρχει μια μετακινούμενη και ευμετάβλητη οικονομική κατάσταση, όχι μόνο στη χώρα μας επαναλαμβάνω αλλά και ευρωπαϊκά.

Από την άλλη, νομίζω ότι η Νέα Δημοκρατία βρίσκει ως άλλοθι το γεγονός ότι πολλές φορές αναθεωρούνται  οι πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης.

Εμείς παίρνουμε το τίμημα να μην είμαστε αντίστοιχοι με αυτά που είτε είχαμε πει προεκλογικά, περιμένουμε όμως πέρα από την κριτική και τη διαπίστωση, να προτείνει εναλλακτικές επιλογές, ως η απελθούσα κυβέρνηση με μια ηθική αυτουργία, για αυτό για το οποίο εμείς σήμερα κάνουμε πρωτοφανή αγώνα.

Δεν το κάνει και δεν συμβάλει θετικά στην εθνική προσπάθεια. Εδώ μιλάμε για μια εθνική προσπάθεια, ούτε για προσπάθεια του κ. Παπανδρέου, ούτε κάποιου υπουργού.

Και βέβαια δεν υπάρχει καμία προσδοκία από τα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης να αρθρώσουν συγκεκριμένο πολιτικό λόγο.

 

Πάντως πέρα από τα μέτρα, τους περιορισμούς και την μειωμένη αγοραστική δύναμη των Ελλήνων πολιτών και τις περικοπές που έχουν γίνει θα συμφωνήσετε και εσείς ότι χρειάζεται ανάπτυξη. Πρέπει να γίνουν προσπάθειες να παράξει κάτι αυτή η χώρα. Γιατί δεν έχει ξεκινήσει η διαδικασία ώστε τα ελληνικά προϊόντα να κατακτήσουν τις ξένες αγορές ή δημιουργηθούν τουριστικές ζώνες με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές; Αναφέρω μερικά παραδείγματα γιατί νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη στους συγκεκριμένους τομείς…

Είναι εύλογο το ερώτημά σας απλώς θα προτιμούσα να μην είμαστε ισοπεδωτικοί και μηδενιστές.

Έχουν γίνει κάποια βήματα που μπορεί να είναι πιο δειλά απ’ όσο απαιτείται, αλλά μην ξεχνάμε ότι για σχεδόν σαράντα χρόνια η Ελλάδα δεν παρήγαγε τίποτα με εξωστρέφεια, αναλωνόταν μόνο στο εσωτερικό της με έναν άκρατο δανεισμό τον οποίο μετέθετε στο μέλλον και βεβαίως τον κληροδότησε στη νέα γενιά, η οποία καλείται σήμερα να σηκώσει στις πλάτες της τα σταυρό του μαρτυρίου.

Νομίζω όμως ότι έχουν γίνει βήματα και στον Τουρισμό. Γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια να “πουλήσουμε” το τουριστικό προϊόν μας, το οποίο θεωρούμε συγκριτικό πλεονέκτημα, πάντα με λογική μιας τουριστικής ανάπτυξης.

Τα αριθμητικά στοιχεία, αν και δεν είναι αυτά τα οποία απατούν οι περιστάσεις και η οικονομική κατάσταση της χώρας, είναι ενθαρρυντικά.

Βεβαίως υπάρχουν πολλές καθυστερήσεις, αλλά θέλω να σας πω ότι βασικός αντίπαλος στην όποια αναπτυξιακή διαδικασία επιχειρεί η κυβέρνηση, είναι ένας ολόκληρος κρατικός μηχανισμός που εδώ και 35-40 χρόνια ήταν εντελώς αντιαναπτυξιακός και αποθαρρυντικός για κάθε ιδιωτική πρωτοβουλία.

Χρειαζόμαστε λοιπόν μια επανεκκίνηση του κρατικού μηχανισμού.

 

Σωστά όλα αυτά αλλά ο κ. Καραμανλής βγήκε το 2004 με βασικό σύνθημα την επανίδρυση του κράτους. Δεν τα κατάφερε. Αλλά αυτό το κράτος και το μηχανισμό που λέτε, σε ένα μεγάλο βαθμό τον δημιούργησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Αυτό είναι γεγονός και δεν το αμφισβητεί κανένας. Όμως αυτή τη στιγμή αυτός ο μηχανισμός είναι βασικός μοχλός για να προσελκύσει επενδύσεις, για να αρθεί η γραφειοκρατία, για να σταματήσει αυτή η συναλλαγή και η διαφθορά, η οποία είναι αποτρεπτική από κάθε ξένη επένδυση και ιδιωτική πρωτοβουλία και δεν αρκούν μόνο τα νομοσχέδια και οι πολιτικές κατευθύνσεις από τον Υπουργό.

 

Αφού η βουλή νομοθετεί ψηφίστε ένα νόμο, κάντε μια πρόταση μια ομάδα βουλευτών, ότι σε μια συγκεκριμένη περιοχή, έστω και πιλοτικά μπορούμε να δούμε χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, ώστε να είναι ελκυστική η προσέλκυση επενδύσεων στον συγκεκριμένο τομέα, να δούμε μήπως μπορεί να μας αλλάξει κάπως τα δεδομένα.

Αυτή η προσπάθεια πρέπει να είναι μια κεντρική πολιτική επιλογή. Δεν μπορεί να είναι μεμονωμένη ούτε να έχει τοπικά χαρακτηριστικά.

Βεβαίως κάποιες περιοχές έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και προσφέρονται για αυτή την επανεκκίνηση της οικονομίας.

Νομίζω ότι 40 χρόνια που είμαστε εν υπνώσει και τους 18 μήνες που αυτή η κυβέρνηση δεν έφερε ανατρεπτικά ή μαγικά αποτελέσματα, θα πρέπει να είμαστε επικριτικοί, πρέπει να ζητάμε τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια γιατί δεν υπάρχει περιθώριο χρόνου, ούτε θα μας δώσουν οι εταίροι μας ευκαιρίες για να αποδείξουμε ότι αλλάξαμε.

Γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια, υπάρχουν ελλείψεις και νομίζω ότι με συγκεκριμένες κατευθύνσεις από τον Πρωθυπουργό και το κεντρικό επιτελείο της κυβέρνησης, κάποια πράγματα θα τρέξουν πιο γρήγορα και θα φέρουν και πιο γρήγορα αποτελέσματα.

 

Κύριε Κατρίνη κάτι τελευταίο. Στην Πορτογαλία τα τρία μεγάλα κόμματα συμφώνησαν να κρατήσουν μια κοινή στάση σε ορισμένα μεγάλα ζητήματα, προκειμένου να σώσουν την οικονομία τους. Το παράδειγμα της Πορτογαλίας μπορούμε να το μιμηθούμε στην Ελλάδα; Κι αν όχι όλα τα κόμματα τουλάχιστον τα δύο μεγάλα το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία;

Νομίζω ότι αυτό το ερώτημα θα πρέπει να το απευθύνετε στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης γιατί αφορά σε μια στάση ευθύνης, όχι μόνο απέναντι στη σημερινή κατάσταση της χώρας που είναι κατάσταση εθνικής ανάγκης, αλλά είναι κατάσταση και στάση ευθύνης σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν το οποίο επιδείνωσε την οικονομία της χώρας.

 

Εσείς ως ΠΑΣΟΚ τι θέλετε;

Εμείς ως ΠΑΣΟΚ θέλουμε να υπάρχει η μέγιστη δυνατή συναίνεση και συμφωνία πάνω σε κεντρικές επιλογές που αφορούν τη διάσωση της χώρας.

Δεν χωράει ούτε απόδοση ευθυνών εκεί, ούτε μικροπολιτική αντιμετώπιση, ούτε λαϊκισμός.

Νομίζω ότι έχουν αυξηθεί τα μέρη του πολιτικού συστήματος που απαιτούν αυτή την αναγκαιότητα, απ’ όλες τις πτέρυγες της βουλής, θα εξαιρέσω βεβαίως το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βεβαίως έχει επιδοθεί σε έναν επικίνδυνο λαϊκισμό.

Υπάρχουν και φαινόμενα βίας και αναταραχής που αυτή τη στιγμή είναι το τελευταίο που χρειαζόμαστε σαν εικόνα και σαν χώρα.

Ο καθένας βεβαίως κρίνεται για τις επιλογές του, αναλαμβάνει την ευθύνη του, ο κόσμος αποδίδει αυτές τις ευθύνες, αλλά περιμένουμε τουλάχιστον απ’ τη Νέα Δημοκρατία και εμπράκτως όχι μόνο φιλολογικά, όχι μόνο στο εξωτερικό όπως κάνει σήμερα, να συμφωνήσει σε μίνιμουμ όρους για την επιβίωση της χώρας.

 

Σας ευχαριστούμε πολύ κ. Κατρίνη.

Να είστε καλά, καλή σας μέρα.