Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν μπαίνουν σε δημοψήφισμα – Αναγκαίες και απαραίτητες οι θεσμικές αλλαγές για τους μετανάστες στην Ελλάδα

Είναι γνωστό και πασιφανές ότι τις τελευταίες ημέρες μια σκληρή ιδεολογική μάχη βρίσκεται σε εξέλιξη στη χώρα μας με αντικείμενο την δυνατότητα, που δίδεται στους μετανάστες και κυριότερα τα παιδιά τους να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο γύρω και εξ αφορμής του προτεινόμενου νομοσχεδίου της Κυβέρνησης για τους μετανάστες αναβιώνουν και κλιμακώνονται οι παλιές διαχωριστικές γραμμές « αριστερά- δεξιά, συντήρηση- προοδευτικές δυνάμεις», καθώς σε πολλές δηλώσεις- τοποθετήσεις της η αντιπολίτευση συναγωνίζεται τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό.

Δεν θα μπω στην ουσία των όσων λέγονται αν ενδείκνυται … για τον αλλοδαπό που επιθυμεί να αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια με πολιτογράφηση απαιτείται… να διαμένει στην χώρα μας νόμιμα πέντε συνολικά ή δέκα έτη κατά την τελευταία δεκαετία ή εάν θα πρέπει τέκνο αλλοδαπών, που γεννιέται στην Ελλάδα και ένας από τους δύο γονείς κατοικεί νόμιμα και μόνιμα στη χώρα πέντε συνεχή έτη από τη γέννηση να αποκτά την ελληνική ιθαγένεια.

Θα θυμίσω, όμως, σε όλους τους επικριτές του νομοσχεδίου ότι ως Έλληνες θα έπρεπε να έχουμε μια άλλη κουλτούρα και αντιμετώπιση στους μετανάστες, καθώς το « έχουμε ζήσει στο πετσί μας» λόγω του ότι συμπολίτες, συγγενείς ή και φίλοι μας πριν πολλές δεκαετίες αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν και να αναζητήσουν εργασία και ένα διαφορετικό μέλλον.

Επί της αρχής, όμως και της πολιτικής ουσίας, όμως,  σε κάθε περίπτωση τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αδιαπραγμάτευτα και δεν μπαίνουν σε διαδικασία δημοψηφίσματος, καθώς- σύμφωνα και με το Σύνταγμά μας- ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας μας, αποτελεί θεσμική εγγύηση του κράτους.

Από την άλλη, είναι αναγκαίο να υπενθυμιστεί στους πολίτες ότι η Νέα Δημοκρατία και ο Πρόεδρός της είναι οι τελευταίοι που θα έπρεπε να ομιλούν για το μεταναστευτικό, καθώς επί των ημερών τους το 1990-1992 και επί Υπουργίας Εξωτερικών του κ. Σαμαρά άνοιξαν διάπλατα τα ελληνοαλβανικά σύνορα και εισέβαλαν αθρόα, μαζικά και χωρίς ελέγχους γύρω στο ένα εκατομμύριο μεταναστών.

Επομένως, είναι πολιτικό ατόπημα να επικαλούνται τώρα την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών και την έκρηξη της ανεργίας, καθώς φέρουν την αποκλειστική και κύρια ευθύνη γι’ αυτό.

Σε κάθε περίπτωση, πέραν της υποκριτικής αντιπαράθεσης κάποιων, η χώρα μας τίποτε δεν έχει να φοβηθεί από τέτοιες πραγματικά προοδευτικές τομές στην ελληνική πολιτεία.

Αντιθέτως θα ευνοηθεί, καθώς τέτοια μέτρα συμβάλλουν στην πλήρη αφομοίωση των ανθρώπων αυτών στην κοινωνία με αποτέλεσμα και να μειωθεί πλέον δραστικά η εγκληματικότητα αλλά και να παύσει η εκμετάλλευση- εργασιακή είτε κοινωνική- όλων αυτών των ανθρώπων…

Η πρόοδος, άλλωστε, και η ανάπτυξη ενός λαού φαίνεται και από την στάση που έχει απέναντι σε ευπαθείς και μειονοτικές ομάδες του πληθυσμού…

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πατρίς και στην εφημείδα Πρώτη στις 18/1/2010.