Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας βάζει τάξη στο σχολείο

Είναι σαφές ότι τα προωθούμενα οικονομικά μέτρα από την Κυβέρνηση, τα οποία πλήττουν τους περισσότερους Έλληνες, μισθωτούς, συνταξιούχους και τα οποία δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά από τη μεγάλη μάζα των συμπολιτών μας, δεν αποτελούν τη λύση στο δομικό πρόβλημα, που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Το βασικό και θεμελιώδες πρόβλημα της χώρας είναι η αλλαγή αντίληψης, η αλλαγή κουλτούρας, η αλλαγή εκπαίδευσης και κυρίως παιδείας.

Το “ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ”  ταυτίζεται με τη συνολική αλλαγή του περιεχομένου και της λειτουργίας του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας, επιδιώκοντας να κάνει πράξη το ζητούμενο της εκπαιδευτικής διαδικασίας που είναι “πρώτα ο μαθητής”. Ο μαθητής τίθεται στο επίκεντρο του συνόλου των πρωτοβουλιών στο χώρο της εκπαίδευσης με στόχο τη διαμόρφωση όρων και προϋποθέσεων για την εκπλήρωση των υψηλών προσδοκιών του, την άρση των ανισοτήτων και τη σύγκλιση με τους στόχους  που έχουν τεθεί για την εκπαίδευση από την Ε.Ε..

Έννοιες όπως η αξιοκρατία, η δικαιοσύνη, η ισότητα των ευκαιριών καλλιεργούνται και εμπεδώνονται από τον Νέο Σχολείο.

Με το πολυνομοσχέδιο αυτό επιχειρείται να ξαναζωντανέψει το ελληνικό σχολείο δίνοντας ιδιαίτερη βάση στον πρωταγωνιστή του εκπαιδευτικού μας συστήματος, που είναι ο εκπαιδευτικός, ο οποίος δίνει έναν πραγματικά συγκινητικό αγώνα κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, γεγονός που και ο ίδιος γνωρίζω ως παιδί εκπαιδευτικών.

Στο πλαίσιο αυτό καθιερώνεται, λοιπόν, ένας ενιαίος, αδιαπραγμάτευτος και απροσπέλαστος τρόπος προσλήψεων μέσα από την επιλογή των εκπαιδευτικών μέσα από εξετάσεις μέσω Α.Σ.Ε.Π. και μέσω του περιορισμού της αυθαίρετης και ασύδοτης «λογικής» των μετατάξεων και αποσπάσεων ως συνέχεια και επέκταση του νόμου για τις προσλήψεις και κρίσεις στο δημόσιο τομέα.

Σε αυτό δε το σημείο πρέπει να τονισθεί ότι πολύ σύντομα θα πρέπει να προωθηθεί και ένας « ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» για την Παιδεία, εξορθολογίζοντας το ανθρώπινο και κτιριακό δυναμικό, καθώς εν έτει 2010 δεν μπορούμε να μιλάμε για μονοθέσια ή ολιγοθέσια σχολεία, τα οποία τις περισσότερες φορές όχι μόνο δεν βοηθού αλλά και υπονομεύουν το μέλλον των μαθητών.

Γιατί όλοι συμφωνούμε ότι με το νέο καθεστώς θα υπάρξει ορθολογικότερη και δικαιότερη αξιοποίηση του εκπαιδευτικού δυναμικού, περιορίζοντας φαινόμενα υπεραριθμίας ή κενών στα σχολεία μας.

Παράλληλα, είναι ένα νομοσχέδιο, που φροντίζει να ομαλοποιήσει- διορθώσει κάποιες αστοχίες, που υπήρξαν με το δαιδαλώδες τοπίο των προσλήψεων στον τομέα της εκπαίδευσης για τα άτομα με αναπηρία και τους πολυτέκνους, βάζοντας οριστικά τέλος στις λογικές του «κλεισίματος του ματιού» σε κατηγορίες εκπαιδευτικών, όπως οι ωρομίσθιοι.

Μα πάνω από όλα είναι ένα νομοσχέδιο, που διασφαλίζει το Δημόσιο και Δωρεάν χαρακτήρα της Παιδείας, καθιερώνοντας το προσοντολόγιο, την αξιοκρατία στο σύγχρονο σχολείο σε μια κοινωνία έντασης της γνώσης και της κοινωνίας της πληροφορίας.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα: Πρωινή