Το ζήτημα της εξαγωγής οπλικών συστημάτων από τη Γερμανία προς την Τουρκία θέτει ο βουλευτής…
Τώρα είναι η ώρα της ανασύνταξης της παράταξης – Συνέντευξη στο “thepaper.gr”
Κύριε Κατρίνη καλησπέρα. Ως γενιά σηκώσατε μεγάλο βάρος στην αρχή της κρίσης, εσείς και κάποιοι ακόμα μείνατε και συνεχίσατε στον ίδιο χώρο, αυτοί που έφυγαν γιατί πιστεύετε ότι αποχώρησαν;
Καλησπέρα και σε εσάς. Ναι είναι αλήθεια ότι ως νέος βουλευτής βρέθηκα το 2010 προ αναγκαστικών αποφάσεων και απολογήθηκα γιατί ψήφιζα μέτρα που μείωναν μισθούς και συντάξεις, την ίδια στιγμή που Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ λαϊκιζαν ασύστολα, με τα « Ζάππεια» οι μεν και με το «ένα νόμο και ένα άρθρο» οι δε. Δεν είναι ευχάριστο να στηρίζεις αποφάσεις που πλήττουν την καθημερινότητα των πολιτών, ακόμα και αν αυτό είναι η έσχατη λύση για να αποφευχθεί η χρεοκοπία. Τώρα οι πολίτες ξέρουν που ήταν η αλήθεια και που το ψέμα.
Στην πολιτική μου διαδρομή έχω μάθει να είμαι συνεπής, έντιμος και σταθερός. Αυτός είναι και ο λόγος που ουδέποτε σκέφτηκα να εγκαταλείψω τον πολιτικό μου χώρο. Δυστυχώς, αρκετά στελέχη που έζησαν τις ‘’χρυσές εποχές’’ της παντοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ, σκέφτηκαν τυχοδιωκτικά και με βάση την πολιτική τους επιβίωση. Και μιλώ μόνο για τις περιπτώσεις ανθρώπων που τιμήθηκαν σε διάφορες θέσεις από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά το εγκατέλειψαν μόλις άρχισαν τα δύσκολα. Αυτή η συμπεριφορά με απωθεί, με ξενίζει και ως εκ τούτου, δεν μπήκα ποτέ στη διαδικασία να την ερμηνεύσω.
Όσοι έφυγαν έχουν θέση στο τραπέζι του διαλόγου για την κεντροαριστερά;
Ο χώρος μας έχει υποστεί πολύ μεγάλο στρατηγικό, εκλογικό και πολιτικό πλήγμα τα χρόνια της κρίσης. Έχουν ειπωθεί διάφορα, έχουν αποδοθεί ευθύνες, έγιναν αρκετά λάθη ουσίας αλλά και συμπεριφοράς. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο αλλά η συζήτηση αυτή έχει κλείσει τον κύκλο της, πλέον.
Τώρα, είναι η ώρα της ανασύνταξης και της ειλικρινούς συμπόρευσης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα είναι από μόνο του πειστικό και δελεαστικό για τους πολίτες που παραδοσιακά μας ψήφιζαν και –ευελπιστούμε- να μας εμπιστευθούν ξανά. Στο τραπέζι του διαλόγου έχουν θέση όλοι ανεξαιρέτως. Βέβαια, όλοι θα κριθούν για την ειλικρίνεια των προθέσεων και τη διάθεση τους για συγκλίσεις και συνεννόηση προς επίτευξη του κοινού στόχου.
Ποια λάθη πιστεύετε έγιναν σε προηγούμενες προσπάθειες που πρέπει να αποφευχθούν;
Κάθε προσπάθεια γίνεται σε διαφορετικό πολιτικό χρόνο, συγκυρία και κατάσταση και αυτό είναι μια πολύ σημαντική παράμετρος για να μπορέσουμε να κάνουμε σωστή αξιολόγηση. Προηγούμενες προσπάθειες, με ειλικρινή κίνητρα, δρομολογήθηκαν σε περιόδους πολιτικής ηγεμονίας του αντιμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ, πριν οι πολίτες αντιληφθούν την ανακολουθία, την αναξιοπιστία και την εξαπάτησή τους από τον κ. Τσίπρα και τους συνεργάτες του.
Το ΠΑΣΟΚ, η δημοκρατική παράταξη είχε στοχοποιηθεί, ενοχοποιηθεί και απομονωθεί. Κάθε απόπειρα διεύρυνσης και συμπόρευσης με όμορους ή συγγενικούς χώρους έπρεπε να υπερβεί τον ισοπεδωτικό λαϊκισμό των στελεχών ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, σε μια κοινωνία που είχε ήδη εμφανίσει σημάδια κόπωσης από τον πολιτικό μας χώρο και αποτιμούσε πολιτικά μόνο τα χρόνια της κρίσης και όχι τις μεγάλες αλλαγές που έφεραν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ στη χώρα.
Τώρα πρέπει να αφήσουμε τους εγωϊσμούς, τους τακτικισμούς, τη μετάθεση ευθυνών, τις προσωπικές κόντρες χωρίς πολιτικό περιεχόμενο. Και το τονίζω αυτό γιατί όλα τα στελέχη που συμμετέχουν σε αυτή την προσπάθεια, υπερασπίστηκαν το 2009-2015 τις ίδιες δύσκολες αποφάσεις, μόνοι και απομονωμένοι συνάμα. Και αυτό είναι κάτι που μας συνδέει πολιτικά και μας δεσμεύει ιστορικά.
Τι λείπει από όλα αυτά τα κόμματα και τους φορείς της κεντροαριστεράς ώστε να γίνουν ελκυστικοί για την κοινωνία;
Μιλώντας συνολικά, νομίζω πως πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε ποιους θέλουμε πραγματικά να εκπροσωπήσουμε. Να αναλογιστούμε ποια κοινωνικά στρώματα εξέφρασε διαχρονικά η δημοκρατική παράταξη, ποιοι μας στήριξαν και ποιους πρέπει να υπερασπιστούμε σε αυτή την τόσο κρίσιμη συγκυρία.
Πολλές φορές προσπαθούμε να πείσουμε την κοινωνία για την ορθότητα των μεταρρυθμίσεων και των αποφάσεων μας , με λόγο τεχνικά άρτιο, ο οποίος όμως δεν είναι αντιληπτός από τους πολίτες . Το μήνυμα είναι ουσιαστικό και τεκμηριωμένο, είναι προϊόν εμπειρίας και σοβαρής επεξεργασίας, αλλά φαντάζει θολό σε μια κοινωνία που έχει πληγεί από την οικονομική κρίση και αγωνιά για την καθημερινή επιβίωση. Υπάρχει λοιπόν διάσταση μεταξύ πρόθεσης του πολιτικού χώρου και αντίληψης από τους πολίτες, χωρίς να ευθύνεται κάποιος εκ των δύο. Και αυτό πρέπει να το βελτιώσουμε στην πορεία του χρόνου.
Χρειάζονται αλλαγές και στα πρόσωπα, χωρίς ανθρωποθυσίες και αφορισμούς αλλά με κριτήριο την προοπτική και την άνοδο του χώρου. Στο DNA της παράταξης, η αλλαγή και η ανανέωση αποτελούν συστατικά στοιχεία ύπαρξης του χώρου. Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πιστεύει στα νέα πρόσωπα και στην ανανέωση του χώρου και αυτό είναι αρκετα σημαντικό
Ήσασταν βουλευτής στην κυβέρνηση Παπανδρέου, σήμερα μετά από τη διάσπαση του περασμένου Ιανουαρίου συζητάει την επανένταξή του στη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Πως βλέπετε αυτή την κίνηση;
Τιμώ και σέβομαι τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος αποτελεί σημαντικό τμήμα της ιστορίας της παράταξης. Το ΠΑΣΟΚ τίμησε τον Γιώργο Παπανδρέου ως πρόεδρο και πρωθυπουργό της χώρας, μέσα από μια μακρά κοινοβουλευτική διαδρομή με σημαντική θητεία σε κορυφαίες θέσεις κυβερνητικής ευθύνης.
Ως μέλος της «ηρωικής κοινοβουλευτικής ομάδας» το 2009-2012, έζησα την αγωνία και τη δυσκολία των αποφάσεων μαζί με τους υπόλοιπους βουλευτές.
Μαζί με τις επώδυνες αποφάσεις, στήριξα, όμως, και τις σημαντικές μεταρρυθμίσεις και αποφάσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου) που έθεσαν τις βάσεις για την αλλαγή στο κράτος, την εμπέδωση της αξιοκρατίας την πάταξη της κακοδιαχείρισης, της γραφειοκρατείας, της πελατειακής λογικής, της διαφθοράς και της αδιαφάνειας.
Διαφώνησα με την επιλογή του Γιώργου Παπανδρέου να αποστασιοποιηθεί από το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα και να χαράξει μια διαφορετική πορεία. Ήταν μια επώδυνη απόφαση για όλους μας, μας στοίχισε, κυρίως συναισθηματικά αλλά και εκλογικά.
Η Φώφη Γεννηματά έκανε μια ενωτική και καθαρή πρόταση, απευθυνόμενη σε όλους. Τώρα είναι η ώρα που όλα τα στελέχη πρέπει να προτάξουν το συλλογικό παραταξιακό συμφέρον. Και σε αυτή τη λογική, η συμμετοχή του Γιώργου Παπανδρέου στο εγχείρημα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης δε μπορεί παρά να αποτελεί θετική εξέλιξη.
Τις τελευταίες ημέρες έρχονται στο φως της δημοσιότητας διάφορες αποκαλύψεις για την περίοδο του πρώτου εξαμήνου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Μετά, λοιπόν και από όσα είπε και ο Τζέιμς Γκαλμπρέϊθ, πόσο κοντά πιστεύετε ότι περάσαμε από την έξοδο;
Δυστυχώς, η ως τώρα διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αφήνει μια πολύ πικρή γεύση στους πολίτες. Ελπίδες διαψεύστηκαν, υποσχέσεις αναιρέθηκαν, εξαγγελίες ξεχάστηκαν πολύ γρήγορα. Κυρίως, όμως, επιδεινώθηκε η καθημερινότητα του μέσου πολίτη, του επαγγελματία, του νέου επιστήμονα, του συνταξιούχου, του παραγωγού. Τα λουκέτα αυξήθηκαν, η ανεργία διευρύνθηκε, η ύφεση κυριαρχεί, οι επενδύσεις βαλτώνουν.
Το εξάμηνο «Τσίπρα-Βαρουφάκη», οι λεονταρισμοί χωρίς περιεχόμενο, η δήθεν διαπραγμάτευση -για την επικοινωνία και μόνο- και το δημοψήφισμα με το plan B, κόστισαν 86 δις στην χώρα και τους πολίτες. Ευτυχώς, την τελευταία στιγμή δεν κόστισαν την έξοδο της Ελλάδας από το σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αποφύγαμε μια τραγική εξέλιξη, πληρώνουμε όμως ακόμα δυσβάστακτο κόστος για τους ερασιτεχνισμούς του κ. Τσίπρα και της κυβέρνησής του.
Πιστεύετε υπήρχε εκείνη την περίοδο της διαπραγμάτευσης έως το δημοψήφισμα ενδεχόμενο συνταγματικής εκτροπής;
Μετά από 5 δεκαετίες, ακούστηκαν για πρώτη φορά από επίσημα κυβερνητικά χείλη προτάσεις για ενδεχόμενη εμπλοκή του στρατού σε μια πιθανή πολιτική και κοινωνική αναταραχή. Ο κ. Καμμένος, εταίρος μέχρι τέλους του κ. Τσίπρα (σύμφωνα με τις δηλώσεις του) ή εξέθεσε τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση που συμμετέχει ή απλά αποκάλυψε τις κρυφές προθέσεις της πλειοψηφίας στην οποία συμμετέχει. Η δημοκρατία και οι θεσμοί στην Ελλάδα διανύουν ένα πολύ μεγάλο διάστημα 40 ετών σταθερότητας και ηρεμίας για να απειληθούν από ερασιτεχνικές ή καθεστωτικές λογικές.
Με ποιο τρόπο πιστεύετε πως θα επανεκκινηθεί η οικονομία και θα αρθεί η αβεβαιότητα σε πολίτες και επενδυτές;
Η οικονομία είναι ψυχολογία, της αγοράς, της χώρας του πολίτη. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και από ευρύτερο πλέγμα πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων για να επανέλθει η ηρεμία, η σταθερότητα και η αξιοπιστία. Και τα τρία αυτά συστατικά είναι απαραίτητα για την προσέλκυση επενδύσεων, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, τη φορολογική συμμόρφωση και την ανακύκλωση του χρήματος ώστε να παράγει προστιθέμενη αξία. Χρειάζονται επενδύσεις στον πρωτογενή τομέα, στον τουρισμό, σε καινοτόμες επιχειρήσεις, στήριξη των ελληνικών επιχειρήσεων και των προϊόντων, ευελιξία και άρση της γραφειοκρατίας αλλά και δικαιοσύνη στην κατανομή των βαρών ( για να μην αισθάνονται συνεχώς κορόιδα οι συνεπείς επιχειρηματίες και εργαζόμενοι), παροχή φορολογικών και ασφαλιστικών κινήτρων σε νέους επιστήμονες και επαγγελματίες. Κυρίως, όμως, απαιτείται πολιτική σταθερότητα και αξιοπιστία στην τήρηση των υποχρεώσεών μας ως χώρα.
Το ΠΑΣΟΚ έχει σχέδιο; Γιατί να το εμπιστευθεί ο κόσμος;
Το ΠΑΣΟΚ έχει την εμπειρία, τα στελέχη, το σχέδιο και τις προτάσεις που απαιτούνται για την έξοδο από την κρίση. Όχι με μαγικές λύσεις, αλλά με συγκροτημένες θέσεις. Πολλές από αυτές τις θέσεις τις διαμορφώσαμε πρόσφατα στη συνδιάσκεψη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, οι οποίες αποτελούν και τους άξονες του προγράμματός μας για την επόμενη μέρα της χώρας. Απαντούν στα μείζονα ζητήματα και δίνουν προοπτική, θεσμική, οικονομική και κοινωνική μέσα από συγκεκριμένα βήματα και αυστηρά χρονοδιαγράμματα.
Οι δημοκρατικοί πολίτες αρχίζουν να ακούν και πάλι με ενδιαφέρον τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ, θέσεις με ουσία, μακριά από λαϊκισμό, φωνές και εύκολες καταγγελίες. Θέλουμε να μας ακούσουν περισσότερο, να μας αξιολογήσουν δίκαια και να μας εμπιστευθούν ξανά. Μετά την κατάρρευση των ψευδαισθήσεων, οι πολίτες οφείλουν να πάρουν τις καλύτερες, για αυτούς, αποφάσεις, με λογική και νηφαλιότητα. Το ταγκό θέλει δύο και είμαστε διατεθειμένοι να το «χορέψουμε» και πάλι με τους δημοκρατικούς πολίτες της χώρας, περιορίζοντας τις άσκοπες και εντυπωσιακές φιγούρες. Και αυτή η αλλαγή κουλτούρας αρχίζει να φαίνεται, να πείθει και να παρακινεί τους Έλληνες πολίτες.