Χαιρετισμός για τον σύλλογο κρητικών Ν.Ηλείας

Του Αιγαίου το κύμα εκόχλαζε κι από τον Ψηλορείτη

βροντές σαλπίζαν μια βαριά προγόνων προσταγή.

Δεν ήταν πάλη η μάχη σου μα ήταν αντάρα, ω Κρήτη

ότι συντρόφευε άγρια των όπλων η κραυγή

Στ. Σπεράντζας

κ.Πρόεδρε,

Αγαπητοί συμπατριώτες

Σας ευχαριστώ για την τιμητική πρόσκληση στην αποψινή σας εκδήλωση. Ανειλημμένες, δυστυχώς, υποχρεώσεις, δεν μου επιτρέπουν να είμαι μαζί σας, όπως κάθε σχεδόν χρόνο.

Σήμερα, 77 χρόνια μετά το πρωϊνό της20ης Μαΐου του 1941 , τιμούμε τον απαράμιλλο ηρωικό αγώνα που έκαναν αγνοί πατριώτες, προσφέροντας την ίδια τους τη ζωή.

Μια μάχη με το συνθηματικό όνομα «Επιχείρηση Ερμής» , κατά την οποία ο γερμανικός στρατός κατοχής αιματοκύλισε το αγέρωχο κρητικό χώμα, με εκκαθαριστικές επιχειρήσεις προσπαθώντας να κάμψει το φρόνημα του κρητικού λαού.

Η ψυχή των Κρητών, όμως, ήταν μεγάλη και ο ηρωικός και παράτολμος αγώνας τους άλλαξαν τη ροή του πολέμου. Η καθολική αντίσταση που προέβαλλε ο Κρητικός λαός ήταν τόσο αναπάντεχη όπου έκανε τον Χίτλερ να αναρωτηθεί: «Γιατί η Κρήτη αντέχει ακόμα, ενώ ολόκληρη η Γαλλία έπεσε μέσα σε οκτώ ημέρες;»

Χαρακτηριστική ήταν όμως και η απάντηση που του έδωσαν οι αξιωματικοί του:

«Πουθενά σε καμία χώρα δεν αντίκρισε ο γερμανικός στρατός ένα τέτοιο φαινόμενο, να βρίσκεται αντιμέτωπος σε κάθε του βήμα με ενόπλους πολίτες, με γυναίκες, παιδιά και παπάδες.»

Σε μια εποχή κρίσης θεσμών, αρχών και αξιών, η σθεναρή και πατριωτική στάση των Κρητών αδελφών μας αποτελεί σημείο αναφοράς και ορόσημο για το παρόν και το μέλλον. Η θυσία τους καθοδηγεί και τη δική μας στάση στις μικρές αλλά και μεγαλύτερες μάχες που θα κληθούμε να δώσουμε για την πατρίδα και το έθνος.

Κλείνοντας, θα δανειστώ την αποστροφή του Νίκου Καζαντζάκη για τη Μάχη της Κρήτης:

“Σε όλους αυτούς τους ανθρώπους έβλεπα στα μάτια τους κάποια φλόγα, κάτι πιο πάνω από τη ζωή και το θάνατο”

Είθε αυτή η φλόγα να αποτελεί για όλους εμάς πηγή έμπνευσης.