Από την εκδήλωση με θέμα «Εγχώριες δυνατότητες ναυπηγικού τομέα – Δημιουργία ναυπηγικού οικοσυστήματος», που οργάνωσε η κοινοπραξία του ιταλικού ναυπηγικού ομίλου Fincantieri με την Onex στην Ελευσίνα

 

Κυρίες και Κύριοι,

Θέλω να ευχαριστήσω τον τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της εταιρείας ONEX Shipyards, τον κ. Πάνο Ξενοκώστα και τον Γενικό Διευθυντή της εταιρείας Fincantieri, τον κ. Giuseppe Giordo για την πρόσκληση αλλά και την ευκαιρία που μου δίνουν να καταθέσω σκέψεις και προτάσεις για την αναγέννηση και την ανάπτυξη της ναυπηγικής βιομηχανίας στη χώρα μας.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ναυπηγική βιομηχανία αποτελεί διαχρονικά έναν τομέα στον οποίο η Ελλάδα έχει παρουσιάσει πολύ αξιόλογες επιδόσεις.

Το Ναυπηγείο στο Νεώριο της Σύρου, για παράδειγμα, λειτουργεί από το 1861, με μεγάλη εμπειρία στις κάθε είδους ναυπηγήσεις και επισκευές.

Η Ελλάδα είχε μία αξιοζήλευτη επίδοση και παράδοση, κατά το παρελθόν, στο ναυπηγικό τομέα.

Δεν μπορούμε όμως να ζούμε με την παράδοση και δεν έχει απολύτως καμία σημασία, στην παρούσα φάση, να επαναλαμβάνουμε τις παθογένειες και τις αιτίες που οδήγησαν την ελληνική ναυπηγική βιομηχανία στο μαρασμό και πτώση σε όλα τα μεγέθη: τον αριθμό και το είδος των παραγγελιών και μοιραία τον κύκλο εργασιών.

Αιτίες που δεν σχετίζονται μόνο με την παγκόσμια κρίση του κλάδου ή τις διάφορες προσαρμογές στις κατασκευαστικές προδιαγραφές ή τις πετρελαϊκές κρίσεις.

Υπήρχαν και ενδογενείς παράγοντες , λάθη, απουσία μιας εθνικής στρατηγικής ανάπτυξης της ναυπηγικής βιομηχανίας.

Για αυτήν θα ήθελα εγώ να μιλήσω σήμερα.

Καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις που μπορούν να αποτελέσουν τα δομικά στοιχεία μιας νέας εθνικής στρατηγικής για την ανάπτυξη των ελληνικών ναυπηγείων.

Πρώτα και κύρια, πρέπει να αναδείξουμε και κυρίως να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα , ως χώρα, στο συγκεκριμένο κλάδο.

Ποια είναι αυτά:

-Είναι η γεωγραφική θέση της χώρας μας, δεσπόζουσα στην περιοχή της Μεσογείου.

-Είναι η υψηλή εξειδίκευση και τεχνογνωσία του ανθρώπινου δυναμικού.

-Είναι οι υποδομές που υπάρχουν και αυτή τη στιγμή μένουν αναξιοποίητες.

Συνεπώς υπάρχουν τρία μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα, που μπορούν να αποτελέσουν τη βάση αυτής της εθνικής στρατηγικής για την ανάπτυξη της ναυπηγικής βιομηχανίας.

Η στρατηγική αυτή όμως πρέπει να στηρίζεται σε εφαρμοσμένες πολιτικές.

Οι εφαρμοσμένες πολιτικές είναι αυτές που δημιουργούν τις προϋποθέσεις ανάπτυξης.

Ποιες είναι αυτές:

1ον) Η σύνδεση της ναυπηγικής με την αμυντική βιομηχανία.

Κάθε προμήθεια οπλικών συστημάτων πρέπει να συνδυάζεται και με μια παράλληλη συμφωνία εκτέλεσης συγκεκριμένου έργου από την ελληνική αμυντική βιομηχανία.

Με τις φρεγάτες Belhara, αυτό δεν έγινε.

Για να δούμε πως λειτουργούν άλλες χώρες, θα επισημάνω τη δήλωση της Υπουργού Άμυνας της Γαλλίας κ.Φλοράνς Παρλί, η οποία τόνισε ότι χάρη στη συμφωνία με την Ελλάδα για την προμήθεια τριών φρεγατών,  εξασφαλίζονται 2.200 θέσεις εργασίας στη Γαλλία σε ορίζοντα πενταετίας στα Γαλλικά Ναυπηγεία.

Για αυτό θεωρώ ότι το ενδεχόμενο υλοποίησης του προγράμματος προμήθειας των νέων κορβετών του Πολεμικού Ναυτικού σε ελληνικά Ναυπηγεία, με βάση και τη σχετική πρόταση που έχει κατατεθεί πχ από τα ναυπηγεία Ελευσίνας, θα πρέπει να απασχολήσει άμεσα την κυβέρνηση κα το αρμόδιο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

Άλλωστε, όπως έχω πει, η Ελλάδα θα πρέπει να σταματήσει να είναι κράτος-πελάτης.

Έχει το δικαίωμα αλλά και τη δυνατότητα να αναπτύξει την δική της αμυντική βιομηχανία, να στηρίξει μέσα από τα εξοπλιστικά προγράμματα την ανάπτυξη της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας.

2ον) Αναπτυξιακά κίνητρα και εργαλεία.

Δυστυχώς στο σχέδιο της κυβέρνησης για την αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης αλλά και στο νέο αναπτυξιακό νόμο, δεν υπήρξε χώρος για τη ναυπηγική βιομηχανία.

Για να στηριχθούν αναπτυξιακές επενδύσεις και πρωτοβουλίες.

Δεν υπήρξε καμία πρόβλεψη ακόμα και για τη χρηματοδότηση μικρομεσαίων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στο ναυπηγοεπισκευαστικό τομέα.

Το αναπτυξιακό αυτό έλλειμμα πρέπει να καλυφθεί.

Μέσα από τη διαμόρφωση ειδικού, τομεακού προγράμματος αλλά και με την ενεργοποίηση της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας στην έκδοση εγγυητικών επιστολών προκειμένου να μπορούν να χρηματοδοτούνται ναυπηγικά συμβόλαια από ελληνικά ή ξένα πιστωτικά ιδρύματα.

3ον) Φορολογικά κίνητρα.

Υπάρχουν φορολογικά κίνητρα που μπορούν να συνδεθούν με τη δημιουργία και διατήρηση θέσεων εργασίας στα ελληνικά ναυπηγεία.

Υπάρχουν όμως και συγκεκριμένα μέτρα, όπως η μείωση του ΦΠΑ για ναυπηγοεπισκευαστικές εργασίες αφού το 24% , που είναι σήμερα ο ΦΠΑ, συνιστά αντικίνητρο και υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών ναυπηγείων.

4ον) Ανάπτυξη και κατάρτιση ανθρώπινου δυναμικού

Είναι πραγματικά θλιβερό το γεγονός ότι δεν αξιοποιείται το ανθρώπινο δυναμικό που έχει τεχνογνωσία αλλά κυρίως δεν υπάρχει ένας έστω στοιχειώδης σχεδιασμός για την ανάπτυξη και κατάρτιση ανθρώπινου δυναμικού στο ναυπηγικό τομέα για το παρόν και το μέλλον.

Ο στοιχειώδης αυτός σχεδιασμός προϋποθέτει καταγραφή ειδικοτήτων και σχεδιασμό προγραμμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης .

5ον) Αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο

Αναφέρομαι σε αλλαγές που θα δώσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στα ελληνικά ναυπηγεία για να αναπτύξουν κατασκευαστικό έργο σε τομείς με υψηλή προστιθέμενη αξία όπως τα mega yachts, τον ξενοδοχειακό εξοπλισμό πλοίων αλλά και την δημιουργία υποδομών στα πλοία για τη χρήση εναλλακτικών καυσίμων, όπως είναι το LNG.

Σε θεσμικό επίπεδο, εκεί πρέπει να κατευθυνθούν οι αλλαγές και τα κίνητρα.

Κυρίες και κύριοι

Για πολλά χρόνια βλέπουμε χώρες, όπως η Κροατία και η Ρουμανία να μοιράζονται συμβόλαια και ναυπηγήσεις, τη στιγμή που κάποτε εμείς  μονοπωλούσαμε στην περιοχή.

Ακόμα και στη γειτονική μας χώρα, η οποία δε διέθετε ούτε τη δική μας παράδοση, ούτε την εμπειρία, ούτε την τεχνογνωσία, έχουν κατασκευαστεί περισσότερα από 100 ναυπηγεία.

Για την εθνική μας οικονομία, η ανάπτυξη της ναυπηγικής βιομηχανίας πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα.

Συνδέεται με το νέο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας.

Εκτιμάται ότι η επισκευή ενός πλοίου μπορεί σε διάστημα ενός μηνός να φέρει εισόδημα έως και 1 εκατ. ευρώ σε σχεδόν 100 επαγγέλματα, εκτός από το ότι είναι χώρος όπου αναπτύσσεται  πρωτογενώς σημαντική τεχνολογία, η οποία στη συνέχεια διαχέεται στη βιομηχανία.

Ταυτόχρονα, γύρω από τα ναυπηγεία αναπτύσσονται μια σειρά άλλων κλάδων, αυξάνεται ο κύκλος των εργασιών τους  και δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας σε αυτούς.

Τόσο εγώ, όσο και ο πολιτικός χώρος που εκπροσωπώ, μιλάμε πάντα με προτάσεις.

Αυτό έκανα και σήμερα.

Αυτό θα κάνουμε πάντα.

Η σημερινή ημερίδα αποτελεί μια ευκαιρία για να ανοίξει μια ουσιαστική συζήτηση και να κατατεθούν ιδέες και προτάσεις που θα αποτελέσουν τη βάση μιας εθνικής στρατηγικής για την ανάπτυξη της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας στο σύνολο της.