Skip to content

Ευρωπαϊκό Συμβούλιο 24-25.03.2011

Ομιλία σε Επιτροπή

Ομιλία στην κοινή συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων και της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, με θέμα την ενημέρωση από την Αναπληρωτή Υπουργό Εξωτερικών, κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, σχετικά με τα αποτελέσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 24ης και 25ης Μαρτίου 2011

 

Θέλω να ευχαριστήσω την Υπουργό για την εκτενή ενημέρωση. Να πω ξεκινώντας ότι συμφωνώ σε πάρα πολλά από αυτά που τοποθετήθηκε ο κ. Βρεττός. Όλοι συμφωνούμε ότι η Σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ήταν μία θετική εξέλιξη για τη χώρα μας. Πήραμε μία βαθιά ανάσα. Δεν ξέρω εάν επιτρέπεται για πανηγυρισμούς ή για θριαμβολογίες. Δεν ξέρω εάν βελτιώθηκε τόσο θετικά η κατάσταση υπέρ της χώρας, σίγουρα, όμως, είναι  μία θετική εξέλιξη, στην οποία καμία μικροπολιτική αντίληψη δεν μπορεί να επιτρέψει τον μηδενισμό, ούτε την κινδυνολογία.

Θέλω, κυρία Υπουργέ, επειδή το θέμα είναι και επίκαιρο και επώδυνο για τη χώρα μας. Είδαμε πριν τη Σύνοδο του Συμβουλίου και τις τελευταίες μέρες, μία καινούργια επιδρομή από τους οίκους αξιολόγησης. Εγώ θέτω το ερώτημα, ποια θετικά αποτελέσματα και συμπεράσματα του Συμβουλίου μπορούμε να συζητάμε και να κεφαλαιοποιήσουμε, όταν βλέπουμε ότι μία ανακοίνωση ενός οίκου αξιολόγησης απορυθμίζει την οικονομία μίας χώρας, δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα και στο πιστωτικό της σύστημα και αναθεωρεί, υπονομεύει την πορεία πιστοληπτικής εξυγίανσης κάθε χώρας. Βεβαίως, για τη χώρα μας δεν αρκεί μόνο η καταδίκη κάθε φορά του Υπουργείου Οικονομικών, μίας αξιολόγησης, η οποία είναι συνήθως επιβαρυντική για τη χώρα μας. Εμείς είχαμε ζητήσει την εξάντληση κάθε νομικού μέσου, γιατί αυτές οι κινήσεις, οι οποίες πολλές φορές δεν βασίζονται σε αναλυτικά ή ρεαλιστικά στοιχεία, αλλά σε κάποιες «αυθαίρετες» εκτιμήσεις, δημιουργούν επιβαρυντικό αντίκτυπο για την ελληνική οικονομία και όπως καταλαβαίνετε και για τους Έλληνες πολίτες. Νομίζω, λοιπόν, ότι θα πρέπει η Ε.Ε., είδαμε και στη συνεδρίαση του Eurogroup το είχε θέσει και ο κύριος Παπακωνσταντίνου και συμφώνησε ο Πρόεδρος της Eurogroup, τέθηκε το ζήτημα ότι θα πρέπει να υπάρχει και αυστηριοποίηση των ελέγχων και των όρων με τους οποίους αυτοί οι οίκοι μπορούν να προχωρούν σε αξιολογήσεις, αλλά κυρίως προκύπτει νομίζω επιτακτικά η αναγκαιότητα να υπάρχει ένας δημόσιος φορέας αξιολόγησης των οικονομιών της ευρωζώνης για να μην είμαστε υποχείρια αυτών των αυθαίρετων εκτιμήσεων.

Θεωρώ ότι γίνονται πολύ δειλά βήματα και ίσως θα πρέπει και εμείς να αναλάβουμε μία πρωτοβουλία προς αυτή την κατεύθυνση μαζί με τις χώρες οι οποίες πλήττονται, όπως είναι η Πορτογαλία αλλά και η Ισπανία τον τελευταίο μήνα,  ώστε αυτός ο δημόσιος φορέας να θεσμοθετηθεί και να αποτελέσει το πολιτικό αντίβαρο σε αυτή την λογική των οίκων που πολλές φορές έχουν προβεί σε εσφαλμένες αξιολογήσεις.

Σε ότι αφορά το θέμα της Λιβύης, συμφωνούμε όλοι ότι η ευρωπαϊκή «οικογένεια» έδειξε αργά αντανακλαστικά που ήταν κυρίως για εσωτερική κατανάλωση, όπως είδαμε την πρωτοβουλία του Προέδρου Σαρκοζί. Βλέπω το κείμενο συμπερασμάτων, το οποίο μιλάει για έκκληση, απομάκρυνση του Συνταγματάρχη Καντάφι, αυτό βεβαίως σε κάποιον που πριν ένα χρόνο έβλεπε όλους τους ευρωπαίους ηγέτες να στηρίζουν αυτόν τον αδίσταχτο ηγεμόνα, του οποίου ζητάμε να φύγει και να μεταβιβάσει την ηγεσία σε δημοκρατικό καθεστώς. Το συμπέρασμα είναι ότι η Ε.Ε. είχε αργά αντανακλαστικά και ουσιαστικά περίμενε την πολιτική απόφαση των ΗΠΑ για να μπορέσει να προχωρήσει σε μία πολιτική διαχείριση του ζητήματος. Πολύ σωστά επισημάνατε ότι το πρωταρχικό θέμα είναι το ζήτημα της ροής μεταναστών που αντιμετωπίζουμε μαζί με την Ιταλία ως γειτονικές χώρες.

Τέλος, στο κομμάτι της ασφάλειας των πυρηνικών εγκαταστάσεων θα διαφωνήσω με τον εκλεκτό Πρόεδρο. Νομίζω ότι το ατύχημα, δυστύχημα της Ιαπωνίας, η οποία είναι μια χώρα με φοβερή τεχνογνωσία, με άλλη νοοτροπία ανθρώπινου δυναμικού, με άλλες προδιαγραφές αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο χείλος μιας πρωτοφανούς καταστροφής.

Στη γειτονιά μας έχουμε χώρες της Ε.Ε. που ήδη λειτουργούν ή προγραμματίζουν νέα πυρηνικά εργοστάσια, αμφιβόλου ποιότητας και καμίας συγκρίσεως όσο αναφορά την ποιότητα και εντατικοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού σε σχέση με την Ιαπωνία. Ακόμα, έχουμε το πρόβλημα της Τουρκίας με τους δύο πυρηνικούς αντιδραστήρες που ετοιμάζεται να λειτουργήσει. Η Τουρκία δεν είναι μέλος της Ε.Ε., βλέπω ότι στο κείμενο συμπερασμάτων θα γίνουν αξιολογήσεις από ανεξάρτητες εθνικές αρχές και βεβαίως αυτό επεκτείνεται στις χώρες που είναι στα σύνορα της Ε.Ε.. Θεωρώ, κυρία Υπουργέ, ότι αυτό δεν είναι επαρκές για μας.

Ανησυχώ ότι παρά την έκκληση του Πρωθυπουργού και του Προέδρου της Δημοκρατίας προς ομολόγους της Τουρκίας, είδαμε μια σκληρή τάση του κ. Ερντογάν σε σχέση με τη συνέχιση του ελληνικού προγράμματος. Δεν δαιμονοποιούμε την πυρηνική ενέργεια, όμως θα πρέπει να εξαντλήσουμε κάθε επίπεδο ασφάλειας πυρηνικών εγκαταστάσεων που είναι στην περιοχή μας.

Θεωρώ ότι για την Τουρκία αυτό θα πρέπει να αποτελεί προϋπόθεση για την ενταξιακή της πορεία στην Ε.Ε.. Δεν μπορεί να υπάρχει απλός μια εθνική ανεξάρτητη αρχή. Όλοι ξέρουμε ότι το πυρηνικό λόμπι είναι πολύ ισχυρό και πολλές φορές κατευθύνει αξιολογήσεις. Θα πρέπει η Ε.Ε. να πάρει ισχυρές αποφάσεις, λέει ότι θα επαναπροσδιορίσει το νομικό και κανονιστικό πλαίσιο. Πρέπει να βάλουμε το θέμα της Τουρκίας στην πρώτη γραμμή, γιατί είναι ένα θέμα το οποίο μας αγγίζει και μας προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία.

Ευχαριστώ.

Μιχάλης Κατρίνης

Back To Top
Μετάβαση στο περιεχόμενο