Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση

Ομιλία στην Ολομέλεια

Συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης  «Για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και λοιπές διατάξεις»

Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα ένα νομοσχέδιο σε μία συγκυρία ιδιαίτερα κρίσιμη για τη χώρα, σε μια χώρα όπου κυριαρχούν δυστυχώς φαινόμενα τυφλής βίας, σε μια χώρα όπου η συναίνεση, η οποία είναι ζητούμενο σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, αλλά δυστυχώς οι θύτες του χθες προσπαθούν να εμφανιστούν ως τιμητές του σήμερα και φιλοδοξούν να είναι και οι λυτρωτές του αύριο χωρίς όμως, να δίνουν πειστικά εχέγγυα γι’ αυτό. Η συναίνεση, λοιπόν, δεν επιτυγχάνεται σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, πρέπει όμως, να επιτευχθεί σε επίπεδο κοινωνίας. Πρέπει να συμφωνήσουμε, πρέπει να ομονοήσουμε σε κάποιες βασικές διαρθρωτικές αλλαγές, γιατί έχουμε όλοι συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα της περίστασης, γιατί έχουμε όλοι κατανοήσει το για ποιο λόγο φθάσαμε εδώ που φθάσαμε και βεβαίως, γιατί οι επιλογές και οι λύσεις δεν είναι πάρα πολλές, όμως, ο χρόνος είναι αμείλικτος και ο χρόνος θα είναι ανελαστικός.

Αυτή η κατάσταση επιβάλλει να γίνουν άλματα και όχι βήματα: άλματα αυτονόητα σε ένα σύγχρονο κράτος, σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, όπως θέλουμε να υποστηρίζουμε ότι είναι η χώρα μας, τα οποία όμως, τα προηγούμενα χρόνια, λόγω του λεγόμενου πολιτικού κόστους, λόγω της ολιγωρίας, λόγω της πολιτικής αδυναμίας όχι μόνο δεν γίνονταν, αλλά οδηγούσαν σε τελείως αντίστροφη κατεύθυνση, με αποτέλεσμα, ενώ βλέπουμε ότι ένα καινούργιο θεσμικό πλαίσιο με διοικητικές δομές σύγχρονες αρχίζει σιγά-σιγά και δομείται, αρχίζει σιγά-σιγά και στηρίζεται στη χώρα μας, η χώρα κυρίως χαρακτηριζόταν από αναχρονιστικές, από τριτοκοσμικές θα μου επιτρέψετε να πω, δομές, που κόστιζαν πάρα πολύ στα δημόσια οικονομικά.

Βλέπουμε, λοιπόν, μια προσπάθεια της Κυβέρνησης, η οποία είναι συνεχής, η οποία είναι συνεπής, η οποία βεβαίως ελέγχεται ως προς την αποτελεσματικότητά της, αλλά αυτή η προσπάθεια σε καμία των περιπτώσεων δεν μπορεί να έχει αποτελέσματα, αν ο μεγάλος ασθενής, η μεγάλη αδυναμία κάθε αναπτυξιακής πρωτοβουλίας, που είναι η κρατική μηχανή, που είναι ο δημόσιος τομέας, δεν εκσυγχρονιστεί και βεβαίως δεν προσφέρει τα απαραίτητα εργαλεία, ώστε όλες οι νομοθετικές πρωτοβουλίες και όλες οι πολιτικές πρωτοβουλίες να λάβουν σάρκα και οστά.

Μιλάμε, λοιπόν, για την απαραίτητη προϋπόθεση, την κρατική μηχανή που είναι προϋπόθεση για να μπορέσουμε να έχουμε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Μια κρατική μηχανή η οποία είναι αναποτελεσματική, μία κρατική μηχανή η οποία είναι κουρασμένη και η οποία σε κάποιο μικρό ποσοστό εμφανίζει φαινόμενα διαφθοράς. Και βεβαίως όλα αυτά ξεκινούν από το γεγονός ότι δεν είναι μόνο η μονιμότητα, η οποία είναι πολιτική επιλογή για το αν θα αμφισβητηθεί ή όχι, αλλά κυρίως το δικαίωμα της υπογραφής και η ατιμωρησία που υπήρχε και ό,τι αυτό συνεπαγόταν για τις υπερεξουσίες που είχαν οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι δημόσιοι λειτουργοί.

Σε καμία των περιπτώσεων, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα πρέπει κανένας σε αυτήν την Αίθουσα να είναι ισοπεδωτικός. Δεν θα πρέπει μέσα σε λίγους μήνες ή σε λίγες μέρες ή και σε αυτήν την Αίθουσα με αυτό το νομοσχέδιο, να μηδενίσουμε τους πάντες και τα πάντα. Θα πρέπει, όμως, να πάρουμε τολμηρές πρωτοβουλίες και θα πρέπει να κάνουμε μία έντιμη συμφωνία, για το πώς πραγματικά πιστεύουμε ότι η κρατική μηχανή, που είναι μοχλός ανάπτυξης, θα συμβάλλει αποτελεσματικά, αλλά όχι εις το διηνεκές του χρόνου, άμεσα στο να επιτευχθούν οι στόχοι που θέλω να πιστεύω ότι αποτελούν κοινή αγωνία όλων.

Βάζουμε, λοιπόν, μ’ αυτό το νομοσχέδιο που είναι ένα καλό πλαίσιο, τέλος στην ταλαιπωρία των πολιτών, τέλος στην αυτοπρόσωπη παρουσία που πολλές φορές ήταν και αδιέξοδη. Προσπαθούμε να μειώσουμε το κόστος τόσο σε χρήμα, όσο και σε ώρες που είχαν οι πολίτες σήμερα για να μπορέσουν να διεκπεραιώσουν απλές διοικητικές διαδικασίες.

Φιλοδοξούμε να μειώσουμε τη γραφειοκρατία που αποτελεί ανασχετικό παράγοντα για οποιαδήποτε επένδυση, η οποία σήμερα στη χώρα είναι πολύτιμη όσο ποτέ και βεβαίως σ’ αυτή την λογική των υπηρεσιών που μετέθεταν τα προβλήματα, δεν έδιναν απαντήσεις και κυρίως δεν αναλάμβαναν την ευθύνη να εξυπηρετήσουν οι πολίτες και σε απλές διοικητικές διαδικασίες.

Φιλοδοξούμε βεβαίως με αυτό το σχέδιο νόμου να πατάξουμε τη διαφθορά και την κακοδιαχείριση που έδωσε πολλά προνόμια σε αρκετούς δημόσιους λειτουργούς αναντίστοιχα των πραγματικών απολαβών τους, μετακυλίοντας το κόστος στην παραοικονομία και επιβαρύνοντας βεβαίως και την εικόνα της χώρας μας.

Η Ελλάδα, δυστυχώς, στον τομέα της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης εμφανίζεται να υστερεί δραματικά. Αυτή η νομοθετική πρωτοβουλία δεν έρχεται αποσπασματικά, δεν έρχεται για λόγους εντυπωσιασμού, είναι σε μια λογική συνέχειας, είναι σε μια λογική συνέπειας του Υπουργείου Εσωτερικών, που μετά από το σύστημα προαγωγών και κρίσεων στο δημόσιο, μετά τη θεσμοθέτηση του προγράμματος «Διαύγεια» για την υποχρεωτική ανάρτηση όλων των πράξεων στο διαδίκτυο, εμφανίζει αυτό το στρατηγικό –θα μου επιτρέψετε να χαρακτηρίσω- σχέδιο. Ένα στρατηγικό, όμως, σχέδιο το οποίο πέρα από τον στρατηγό χρειάζεται και πάρα πολλούς θαρραλέους και ικανούς στρατιώτες. Χρειάζεται στελέχη, τα οποία θα πιστέψουν στη φιλοσοφία του εγχειρήματος και κυρίως ότι έχουν τις πραγματικές, αλλά και τεχνικές δυνατότητες να το υλοποιήσουν.

Γιατί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορεί το 2011 στην Ελλάδα, σε έναν νευραλγικό οργανισμό του ιδιωτικού τομέα να τοποθετείται σε θέση προέδρου ή διευθύνοντος συμβούλου ένας τριανταπεντάρης με πολλά τυπικά προσόντα και την ίδια στιγμή στο δημόσιο τομέα και παρά τα θαρραλέα βήματα που έχουν κάνει οι πρωτοβουλίες του Υπουργείου Εσωτερικών, να χρειάζεται να φθάσει, τουλάχιστον πενήντα, για να μπορέσει να διεκδικήσει μία θέση διευθυντή.

Άρα, στη λογική της εμπειροκρατίας βάζουμε και τη λογική της αξιοκρατίας. Τώρα δεν υπάρχει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το περιθώριο να περιμένουμε άλλο. Δεν υπάρχει το περιθώριο να κινητοποιήσουμε μία κρατική μηχανή. Πρέπει να γίνει, κύριε Υπουργέ, μία ανατροπή. Πρέπει πλέον ένα νέο δυναμικό, το οποίο υπηρετεί σήμερα και το οποίο είναι στη φιλοσοφία αυτή την οποία εμπνέετε εσείς και την οποία θέλετε αύριο να είναι καθημερινή λειτουργία του κράτους, να αναλάβει και την ευθύνη της διεκπεραίωσης όλων αυτών των σημαντικών πρωτοβουλιών.

Βεβαίως αυτό το νομοσχέδιο θα συμβάλλει και στην εμπέδωση μιας νέας κουλτούρας, γιατί βλέπουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε όλη τη χώρα εξ αφορμής γεγονότων συγχωνεύσεων δημοσίων υπηρεσιών, να υπάρχει ένας ξεσηκωμός, να υπάρχει μία αντίδραση να φοβούνται οι πολίτες ότι πλέον με τη συγχώνευση των διοικητικών υπηρεσιών σε μεγαλύτερες μονάδες, θα ταλαιπωρηθούν. Το είδαμε αυτό, κύριε Υπουργέ, και στο νομοσχέδιο για τον «Καλλικράτη», όπου κάποιοι λαΐκιζαν και κάποιοι έλεγαν ότι θα μεταφέρονται οι πολίτες για απλές διοικητικές διαδικασίες, πενήντα και εξήντα χιλιόμετρα. Το ίδιο γίνεται και σε οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια διοικητικής αναδιάρθρωσης του στενού ή δημόσιου τομέα.

Θα πρέπει, λοιπόν, στην έδρα του δήμου, που είναι πλέον η καρδιά, είναι ο πυρήνας της τοπικής κοινωνίας, να υπάρχουν υπηρεσίες στις οποίες ο πολίτης θα απευθύνεται και θα μπορεί με εύκολο τρόπο, χωρίς ταλαιπωρία, χωρίς κόστος σε όλο το φάσμα, όχι μόνο των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, να εξυπηρετείται, ώστε οι υπόλοιπες υπηρεσίες να έχουν επιτελικό ρόλο και όχι να αναλώνονται σε ώρες επί ωρών επαφής με το κοινό, που πολλές φορές δεν χρειάζεται.

Υπάρχουν και κάποιες παρατηρήσεις επί των άρθρων, κύριε Υπουργέ και θα μου επιτρέψετε να κάνω μία ειδική αναφορά στο θέμα των συνεργατών των δημάρχων της κατηγορίας ΔΕ, όπου πιστεύω ότι θα πρέπει να δίνεται η ευελιξία στο δήμαρχο, εφόσον υπάρχουν στελέχη, τα οποία έχουν εμπειρία, την οποία εσείς βάζετε μέσα στο νομοσχέδιο. Να έχει, λοιπόν, τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ επιστημονικού προσωπικού και συνεργατών με κάποια εμπειρία, όπως δίνεται άλλωστε και στους Υπουργούς και στους Βουλευτές, αυτή η ευελιξία να επιλέγουν τους συνεργάτες τους. Γιατί δεν μπορεί σήμερα να υπάρχουν ειδικοί συνεργάτες ΔΕ σε Υπουργεία και στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης να λέμε ότι μόνο ένας μπορεί να είναι. Πιστεύω ότι θα πρέπει να υπάρξει μία ευελιξία. Συμφωνώ στην αύξηση τυπικών προσόντων, αλλά να δώσουμε στους δημάρχους τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν στελέχη, τα οποία έχουν και τις δυνατότητες τις τεχνικές, αλλά έχουν και τη διάθεση και την εμπειρία να συνεισφέρουν σε αυτό το πολύ δύσκολο εγχείρημα.

Ολοκληρώνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να τονίσω και πάλι τη σημασία αυτού του νομοσχεδίου, την εκκίνηση που επιχειρεί να κάνει για μια νέα πιο αποτελεσματική, πιο ευέλικτη, λιγότερο κοστοβόρα κρατική μηχανή, η οποία αποτελεί και την προϋπόθεση για την πολυπόθητη ανάπτυξη που όλοι ευχόμαστε και όλοι θέλουμε κάποια στιγμή να έρθει στη χώρα.

Ευχαριστώ.