Ομιλία στη βουλή επί του διυπουργικού νομοσχεδίου για το άσυλο και τους ΟΤΑ

“Το νομοσχέδιο αποτελεί μια συρραφή διατάξεων που ικανοποιούν τη συγκυρία και την μικροπολιτική στρατηγική της κυβέρνησης, με μόνο στόχο τη δημιουργία εντυπώσεων”

 

Δείτε ολόκληρη την τοποθέτηση μου επί του διυπουργικού νομοσχεδίου για τους ΟΤΑ, τις ανεξάρτητες αρχές και το άσυλο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Συζητάμε σήμερα ένα νομοσχέδιο, το οποίο δυστυχώς δεν υπηρετεί καμία αρχή και καμία συγκεκριμένη στρατηγική. Είναι πολύ απλά μια συρραφή διατάξεων που ικανοποιούν τη συγκυρία, τη μικροκομματική στρατηγική –δυστυχώς- της Κυβέρνησης και προσφέρεται περισσότερο για τη δημιουργία εντυπώσεων παρά για την παραγωγή πραγματικών και ουσιαστικών αποτελεσμάτων και συμπερασμάτων.

Προς επίρρωσιν αυτού που λέω, αξίζει να δουν όλοι οι συνάδελφοι την έκθεση αξιολόγησης συνεπειών ρύθμισης που είναι, κύριε Υπουργέ, και φτωχή και λιτή για ένα τόσο εμβληματικό νομοσχέδιο, σύμφωνα με τα δικά σας λεγόμενα.

Όμως, επειδή σήμερα κλείνετε έναν μήνα και δεν θέλω να σας χαλάσω τον «μήνα του μέλιτος» και να εμφανιστούμε μίζεροι στην Εθνική Αντιπροσωπεία, θα ξεκινήσω από μια θετική διάταξη αυτού του νομοσχεδίου.

Δουλεύοντας τα τελευταία χρόνια δίπλα στο μεγαλύτερο ίσως φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ στη λεωφόρο Αλεξάνδρας και ζώντας τις ουρές της ντροπής χιλιάδων ασφαλισμένων που περίμεναν επί ώρες με χαρτάκια σε δύσκολες συνθήκες για να πάρουν τα φάρμακά τους, θεωρώ ότι είναι πολύ σωστή η ρύθμιση που εισάγεται στο άρθρο 74 και είναι κάτι το οποίο νομίζω ότι το πολιτικό σύστημα όφειλε να κάνει εδώ και πάρα πολλά χρόνια για να αποκαταστήσει την αξιοπρέπεια των πολιτών.

Τρία σημεία θέλω να τονίσω σε σχέση με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο.

Για τους ΟΤΑ –το είπε και η εισηγήτριά μας- είναι σαφής η πρόθεσή σας. Νομίζω ότι και ο δικός σας εισηγητής δεν κρατήθηκε. Είπε πολύ απλά ότι «εμείς το κάνουμε για να διευκολύνουμε την πλειοψηφία των δημάρχων που ανήκουν στον πολιτικό μας χώρο». Αλλοιώνετε το αποτέλεσμα, δεν περιμένετε να δείτε πώς θα λειτουργήσει ο «Κλεισθένης».

Tην ίδια στιγμή που στο πρώτο άρθρο λέτε «θέλουμε συμπράξεις», στα αμέσως επόμενα άρθρα τις καταργείτε και ουσιαστικά τις προωθείτε. Βεβαίως, αναρωτιέμαι, αν το 2012, τον Ιούνιο, κύριε Υπουργέ, που θυμάστε τότε ότι η Νέα Δημοκρατία ήταν πρώτο κόμμα με 19%, αν ψηφίζατε μια διάταξη τότε που δίνατε τη δυνατότητα στο 19% ή στο 28%, που δεν ήταν απόλυτη πλειοψηφία, να έχει έλεγχο στις κοινοβουλευτικές επιτροπές εδώ στη Βουλή ή να αποφασίσετε στην Ολομέλεια, ή αν αυτό γινόταν στις εκλογές του 2015 με τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι πρώτο κόμμα, αλλά να μην έχει απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή, αυτό θα ήταν το ίδιο επιτρεπτό και συνταγματικά θεμιτό, όπως αυτό που θέλετε να παρουσιάσετε σήμερα; Άρα, εδώ πρέπει να μπουν τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση.

Για τις ανεξάρτητες αρχές έχετε μια αιτιολογική λογική έκθεση που αναλύεται μέσα –μάλιστα, επικαλείστε τη νομολογία του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων- η αναγκαιότητα να μην υπάρχει πολιτική επιρροή στις ανεξάρτητες αρχές.

Θεσπίζετε μια σειρά από ασυμβίβαστα που είναι στη σωστή κατεύθυνση, αλλά θα μου επιτρέψετε να πω ότι είναι ιδιαίτερα αυστηρά. Δηλαδή, αν εσείς προσλάβετε ως ειδικό συνεργάτη για το γνωστικό σας αντικείμενο έναν καθηγητή πανεπιστημίου, αυτός αυτόματα αποκλείεται από το να μπορεί να είναι στην πορεία του χρόνου μέλος μιας ανεξάρτητης αρχής, ο οποίος δεν έχει πολιτικό ρόλο, απλά σας συμβουλεύει στο γνωστικό σας αντικείμενο. Και ενώ, λοιπόν, θεσπίζετε αυτά τα αυστηρά ασυμβίβαστα –που είναι σωστά στη γενική τους αρχή και φιλοσοφία- ως δια μαγείας ξεχνάτε υψηλής πολιτικής αξίας κομματικά ασυμβίβαστα που όλως τυχαίως αφορούν συγκεκριμένα πρόσωπα που υπηρετούν ανεξάρτητες μη συνταγματικά καθοριζόμενες αρχές, που δεν έχουν εκλεγεί με πλειοψηφία των τεσσάρων πέμπτων της Βουλής, αλλά όλως τυχαίως ανήκουν στη δική σας παράταξη και βεβαίως ομιλώ για τον Συνήγορο του Καταναλωτή.

Τελειώνω με το άσυλο. Λέγαμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μετρ στην προπαγάνδα. Νομίζω ότι το τελευταίο διάστημα και ειδικά στις προγραμματικές δηλώσεις, αποδείξατε ότι υπάρχουν ακόμα καλύτεροι. Οι Βουλευτές σας δύο μέρες στη Βουλή επιδόθηκαν σε ένα κρεσέντο -και μάλιστα διαγωνίστηκαν μεταξύ τους- στο ποιος θα πει περισσότερες φορές ότι καταργούμε το άσυλο, για να έρθει ο Πρωθυπουργός τη Δευτέρα το βράδυ και να πει ότι επαναφέρουμε τις διατάξεις του ν.4009/2011, τον νόμο του ΠΑΣΟΚ που είχε ψηφιστεί με ευρεία πλειοψηφία.

Η αλήθεια ποιά είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Ότι με τις διατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ μπήκε και εγκαταστάθηκε στα πανεπιστήμια ο Ρουβίκωνας και άρχισε να στρατολογεί τους φοιτητές.

Με τις διατάξεις που προτείνει η Νέα Δημοκρατία φοβάμαι ότι θα μπει στα πανεπιστήμια η αστυνομία για προληπτικούς λόγους.

Εμείς, λοιπόν, προτείναμε κάτι άλλο. Προτείναμε μια διάταξη που είναι ουσιαστικά η επαναφορά της διάταξης του ν.4009/2011, του άρθρου 3, που περιφρουρεί και τις ακαδημαϊκές ελευθερίες και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών που συνιστούν την πραγματική έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου, που όλως τυχαίως η ίδια η Υπουργός Παιδείας και οι Βουλευτές στη σημερινή Ολομέλεια αλλάζουν γραμμή και λένε ότι εμείς δεν καταργούμε το άσυλο, αλλά το ενισχύουμε και το περιφρουρούμε με αυτόν τον τρόπο.

Εμείς, λοιπόν, θέλουμε να γίνει αυτό και είναι ευθύνη της πολιτικής, της αστυνομίας, των πανεπιστημιακών αρχών για το πώς θα περιφρουρήσουν την πραγματική ακαδημαϊκή ελευθερία και ελεύθερη διακίνηση ιδεών.

Τώρα, κύριε Υπουργέ, η ευθύνη περνάει σε σας για να αποφασίσετε αν θα κινηθείτε όπως κινήθηκε το ΠΑΣΟΚ και η Υπουργός τότε, η κυρία Διαμαντοπούλου το 2011, επιδιώκοντας και παίρνοντας συναίνεση και πλειοψηφία πάνω από τα πέντε έκτα της Βουλής, ή αν θα επιλέξετε να περάσετε για δήθεν ιδεολογικούς λόγους μια διάταξη, η οποία εγκυμονεί κινδύνους αστυνομοκρατίας και με την οποία εμείς έχουμε διαφωνήσει.

Για κάποιους από εμάς, το Κίνημα Αλλαγής, το φοιτητικό κίνημα, η σημαία του Πολυτεχνείου έχει ιδιαίτερη συγκίνηση αξία. Είμαι σίγουρος, κύριε Υπουργέ, ότι και για αρκετά μέλη της Κυβέρνησης τα οποία επέλεξαν εσχάτως να υπηρετήσουν την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας από κυβερνητικούς θώκους, είχε κάποτε -μπορεί και σήμερα να έχει- την ίδια συναισθηματική αξία.

Το θέμα του ασύλου, λοιπόν, η περιφρούρηση της πραγματικής διακίνησης ιδεών –γιατί αυτό είναι το άσυλο, δεν είναι η ασυλία των μπαχαλάκηδων και όλων αυτών οι οποίοι ασχημονούν στα πανεπιστήμια- δεν προσφέρεται για μικροπολιτικές εντυπώσεις ούτε για να δείξουμε πυγμή, ούτε βεβαίως για να επιβάλλουμε άλλα πράγματα. Είναι δική μας ευθύνη, είναι ευθύνη συναίνεσης και συνεννόησης να μπορέσουμε να πετύχουμε μια διαφορετική μέρα και μία διαφορετική εικόνα στα ελληνικά πανεπιστήμια.

Σας ευχαριστώ πολύ.