Πρόγραμμα ΔΙΑΥΓΕΙΑ Μέρος Α (επί των άρθρων)

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω, ότι είναι σημαντικό γεγονός μετά από αρκετό διάστημα και σ’ αυτό το έντονα πολωμένο πολιτικά κλίμα, η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτικών πτερύγων της Βουλής και σε αυτό θα εντάξω ακόμη και το Κ.Κ.Ε., το οποίο κατά την άποψή μου, έχει κάποιες επιμέρους διαφωνίες, συμφωνεί στον κεντρικό πυρήνα του νομοσχεδίου, το οποίο θέλει πραγματικά να συμβάλει στην εξυγίανση της πολιτικής ζωής, κυρίως, όμως, θέλει να συμβάλει στη διαφάνεια του δημοσίου βίου, η οποία έχει πληγεί ανεπανόρθωτα το τελευταίο διάστημα.

Βεβαίως, η χρήση του διαδικτύου που από κάποιους επισημάνθηκε και το έλλειμμα της ευρύτητας και της χρήσης από μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας ιδιαίτερα χαμηλού μορφωτικού επιπέδου ή κάποιας ηλικίας μεγαλύτερης, είναι ένα ανάχωμα, αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να κάνουμε χρήση των νέων τεχνολογιών και δεν θα πρέπει σε ένα σύγχρονο μέσο που είναι προσβάσιμο σε όλους, που πλέον αποτελεί το βασικό πυλώνα δημόσιας επικοινωνίας, συζήτησης και αντιπαράθεσης και η Κυβέρνηση και η Πολιτεία να το χρησιμοποιήσει προς όφελος και εμπέδωση του αισθήματος διαφάνειας, ισονομίας και αξιοκρατίας.

Βεβαίως, ο Υπουργός δεν ήρθε στην Επιτροπή ενδυόμενος τον Αρχάγγελο της κάθαρσης, της διαφάνειας, δεν είπε ότι παρέλαβε τα πάντα σε διάλυση, δεν είπε ότι δεν είχε γίνει τίποτε και ξαφνικά το Υπουργείο έφτιαξε από το μηδέν όλο το σύστημα ηλεκτρονικής διαχείρισης της χώρας, αλλά, βεβαίως, θα πρέπει και όλοι οι συνάδελφοι, ειδικά της Αντιπολίτευσης, που εξέφρασαν κάποιες διαφωνίες, να ομολογήσουν ότι υπάρχει μια συνέπεια και μια συνέχεια πάνω σε κάποιες αρχές, κάποια φιλοσοφία που βάζει και ιεραρχεί τη διαφάνεια, την αξιοκρατία, τις ανοικτές διαδικασίες, την ισονομία, την ισοπολιτεία και βεβαίως, μια άλλη λειτουργία του κράτους, των δημοσίων υπηρεσιών και εν τέλει, και μια αλλαγή κουλτούρας σε σχέση αντίληψης πολίτη και κράτους.

Αυτό, βεβαίως, είναι μια διαδικασία που δεν μπορεί σε αυτό το νομοσχέδιο να επιλύσει όλες τις παθογένειες και όλα τα δομικά προβλήματα της λειτουργίας του κράτους ή τις σχέσεις πολίτη – κράτους, γίνεται, όμως, μια πολύ σοβαρή και σημαντική προσπάθεια, η οποία επαναλαμβάνω, έχει συνέπεια και συνέχεια και αναμένεται να κορυφωθεί το αμέσως προσεχές διάστημα. Όλες οι νομοθετικές πρωτοβουλίες είναι στην κατεύθυνση να σταματήσει η γραφειοκρατία, η ταλαιπωρία που δεν εξυπηρετείται ο κόσμος και που αποτελούν εστίες διαφθοράς και κακοδιαχείρισης. Συμφωνούμε όλοι ότι το νομοσχέδιο είναι αποτρεπτικό σε κάθε λογική, σε κάθε προσπάθεια διασπάθισης του δημόσιου χρήματος, είναι αποτρεπτικό σε αποφάσεις, οι οποίες, αν και είναι σύννομες, δεν είναι πολιτικά ορθές, δεν είναι στη λογική του δημοσίου συμφέροντος, που σήμερα απαιτούμε από τον κάθε δημόσιο λειτουργό, να είναι φειδωλός και να έχει επιχειρήματα σε κάθε απόφαση που συνεπάγεται για ένα ευρώ δημόσια δαπάνη, να δικαιολογεί, να τεκμηριώνει για ποιο λόγο πήρε τη συγκεκριμένη απόφαση.

Βεβαίως, θα πρέπει να σταματήσει όλη αυτή η διαδικασία, που αναρτώνται στο διαδίκτυο αποφάσεις, οι οποίες πολλές φορές αφορούν είτε ένα όνομα είτε μια πολύ σωστή απόφαση και είναι κατά συνθήκη ύποπτες, μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν δημοσιευτεί κατά τέτοιο τρόπο που να εξασφαλίζει ευρεία δημοσιότητα. Άρα, εμείς τι λέμε; Ότι με αυτό το νομοσχέδιο σταματούν οι υποψίες, σταματούν οι ψίθυροι, σταματά η φημολογία, πλέον όλες οι αποφάσεις είναι στη διάθεση του κάθε πολίτη και βεβαίως αυτό συμβάλλει πρωτίστως στην ενημέρωση των πολιτών, άρα σταματά αυτή η καχυποψία, σταματά αυτή η παραφιλολογία, αλλά ταυτόχρονα θέτει προ των ευθυνών τους και τους δημοσίους λειτουργούς όσον αφορά στο ότι είναι υπόλογοι όχι μόνο απέναντι στους πολίτες, αλλά και στους πολιτικούς προϊσταμένους για τις όποιες αποφάσεις κάνουν που είναι σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος.

Κύριε Πρόεδρε, θα μου επιτρέψετε, παρά το γεγονός ότι αυτή η ομοφωνία σχεδόν των πολιτικών κομμάτων, που παίρνει πρωτοφανείς διαστάσεις, είναι ενθαρρυντική και νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε για τον πυρήνα του νομοσχεδίου. Δεν θα αντισταθώ στον πειρασμό να σχολιάσω κάποιες παρατηρήσεις, ιδιαίτερα από τον εκπρόσωπο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος μίλησε για αιφνιδιασμό στην κατάθεση του νομοσχεδίου, όταν ο ίδιος ομολόγησε ότι αυτό είχε αναρτηθεί σε δημόσια διαβούλευση εδώ και έξι μήνες.

Βεβαίως δεν πρέπει να ξεχνάμε κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, της αλήστου μνήμης τροπολογίες οι οποίες κατατίθεντο Παρασκευή απόγευμα, πριν από τις συνεδριάσεις της Ολομέλειας, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση επί κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας. Δεν έχουν καμία σχέση  με ένα σχέδιο νόμου που εδώ και 6 μήνες έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο και συζητάμε στην Επιτροπή και όχι στην Ολομέλεια και κάθε διαφωνία συζητείται εδώ στην Επιτροπή, τελειώνει και πάμε την άλλη βδομάδα χωρίς εκβιασμό. Βεβαίως δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με τις λογικές ότι το διαδίκτυο είναι επικίνδυνο για την νομιμοποίηση, όταν επαναλαμβάνω, το μεγάλο κομμάτι σήμερα της δημόσιας αντιπαράθεσης, συζήτησης γίνεται στο διαδίκτυο. Πολλοί επώνυμοι πολιτικοί χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για να δημοσιοποιήσουν τις απόψεις τους, διαφωνίες τους και τις κατά περίπτωση τοποθετήσεις τους σε θέματα που είναι σκανδαλοθηρικά  και όχι μόνο.

Δε μπορούμε βεβαίως, να δεχτούμε κύριοι συνάδελφοι της μείζονος αντιπολίτευσης ότι το νομοσχέδιο αυτό έρχεται ως αποτέλεσμα συμφωνίας ή απαίτησης του ΔΝΤ, όταν ο πρωθυπουργός μας πολύ πριν τις εκλογές  και αμέσως μετά από αυτές και πάρα πολλές φορές σε βαθμό που κατηγορήθηκε από εσάς ότι είναι κουραστικός, είχε δεσμευθεί για την υποχρεωτική ανάρτηση των αποφάσεων στο διαδίκτυο. Αυτό απαντά κύριε Πρόεδρε και στο ερώτημα του κ. Ζώη για το αν οι μελέτες  του πρωθυπουργικού γραφείου θα αναρτώνται στο διαδίκτυο. Ναι, κύριοι συνάδελφοι, γιατί όπως έχετε διαβάσει στο άρθρο 2  ότι αφορά το γραφείο του πρωθυπουργού υποχρεωτικά αναρτάται στο διαδίκτυο. Δε μπορώ να μπω σε αυτό που ακούστηκε, ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κατασυκοφαντεί τη χώρα λέγοντας ότι μέσα από αυτό το νομοσχέδιο, καταπολεμά τη διαφθορά, άρα  αποκαλύπτουμε στους εταίρους μας ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που έχει πρόβλημα διαφθοράς. Εκτός και αν υπάρχει περί του αντιθέτου άποψη, την οποία θα ήθελα πάρα πολύ από αυτούς τους οποίους μπήκαν με προεκλογική δέσμευση το 2004 με την πολιτική αλλαγή και αμέσως μετά μας οδήγησαν στην απογραφή και δυστυχώς με συστηματικό τρόπο, με χειρουργικό θα μου επιτρέψετε να πω, τα τελευταία 5,5 χρόνια οδήγησαν τη χώρα εκεί που προσπαθούμε σήμερα μια σοβαρή προσπάθεια να την ανατάξουμε.

Τώρα όσον αφορά τα άρθρα.  Επιγραμματικά στο πρώτο άρθρο περιγράφεται το αντικείμενο του παρόντος νομοσχεδίου. Στο δεύτερο άρθρο με σαφήνεια ορίζονται ρητά τα όργανα και οι πράξεις των οποίων υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής των προτεινόμενων ρυθμίσεων. Συγκεκριμένα από την 1η Οκτωβρίου οφείλουν να αναρτούν τις πράξεις και συγκεκριμένα ο πρωθυπουργός, τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, γενικοί και ειδικοί γραμματείς καθώς και όργανα τα οποία έχουν εξουσιοδοτηθεί με αρμοδιότητες και δικαίωμα υπογραφής. Από 1η Νοεμβρίου την ίδια υποχρέωση  έχουν όργανα και νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου του ευρύτερου δημοσίου τομέα, ενώ από τις 15 Μαρτίου 2011 την ίδια υποχρέωση αναλαμβάνουν και οι ΟΤΑ με τη νέα μορφή που θα λάβουν. Στην προσανάρτηση ύλης συμπεριλαμβάνονται και τα πρακτικά γνωμοδοτήσεων λόγω της ιδιαίτερης σημασίας τους για νομική και χρηστή διοίκηση. Και στο νομοσχέδιο συμπεριλαμβάνονται τόσο συνταγματικά ανεξάρτητες αρχές όπως το ΑΣΕΠ, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου και άλλες, καθώς και ρυθμιστικές όπως η ΡΑΕ, η Επιτροπή Ανταγωνισμού κ.λπ..