Προμήθειες Άμυνας 1η Συνεδρίαση Ολομέλειας

Ομιλία στην Ολομέλεια

Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Δημόσιες Συμβάσεις Προμηθειών, Έργων και Υπηρεσιών στους τομείς της Άμυνας και της Ασφάλειας (Εναρμόνιση  με την Οδηγία 2009/81/ΕΚ)- Ρύθμιση θεμάτων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας»

 

Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάθε νομοσχέδιο που συζητάμε σε αυτήν την Αίθουσα, κάθε νομοθετική πρωτοβουλία που φτάνει σε αυτό το τελικό στάδιο συζήτησης αποτελεί μοιραία και μια ιστορική αναφορά. Είναι κάθε νομοσχέδιο εκ των πραγμάτων φορτισμένο από την ευρύτερη συγκυρία έχοντας μια αμφίδρομη σχέση μαζί της, αφού επηρεάζεται από αυτή, αλλά συμβάλλει ταυτόχρονα στη διαμόρφωσή της.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή συγκυρία ξέρουμε όλοι καλά πως είναι η σημαντικότερη των τελευταίων δεκαετιών, όχι μόνο για την οικονομία, όχι απλώς για το πολιτικό σύστημα, αλλά για την ίδια τη μορφή του ελληνικού κράτους και της ελληνικής κοινωνίας. Οι κρίσιμες αυτές στιγμές χρειάζονται βεβαίως, ψυχραιμία, επιζητούν όμως ευθύνη, επιτάσσουν αποφασιστικότητα, επιβάλλουν σύνεση και απαιτούν συναίνεση. Η κρατική οργάνωση, το διοικητικό σύστημα, όλο το δυναμικό του ελληνικού κράτους, αλλά και οι δυνάμεις του πολιτικού κόσμου πρέπει να βρεθούν συντονισμένες και προσανατολισμένες στον κοινό σκοπό που δεν είναι παρά μόνο ένας: Η σωτηρία της πατρίδας.

Η ουσία και το μέγεθος του προβλήματος είναι τέτοια που δεν αντιμετωπίζονται και δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν χωρίς τη συμπαράταξη της κοινωνίας, χωρίς την υπεύθυνη στάση των πολιτικών δυνάμεων. Και ειδικά εκείνοι που παρέδωσαν το δημόσιο χρέος διπλάσιο απ’ ότι το παρέλαβαν ήρθε η ώρα να σκεφθούν δύο φορές τη στάση τους απέναντι στον ελληνικό λαό και στο μέλλον αυτού του τόπου. Το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί τη ιδανική ευκαιρία για ένα πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή.

Η σημασία των ενόπλων δυνάμεων για την εθνική μας κυριαρχία τις καθιστά de facto παράγοντα σταθερότητας, όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά και για την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Καθήκον της ελληνικής Κυβέρνησης είναι η ενίσχυση των δυνάμεων αυτών ώστε να αποτελούν ισχυρό παράγοντα αποτροπής κάθε πιθανού κινδύνου. Καθήκον επίσης, αποτελεί για μια υπεύθυνη κυβέρνηση η ένταξη των εξοπλιστικών προγραμμάτων σε μια ευρύτερη στρατηγική που θα εναρμονίζεται με τα δημοσιονομικά δεδομένα, θα συνδέεται με την αναπτυξιακή προοπτική και θα υπακούει ταυτόχρονα στους κανόνες διαφάνειας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε αυτές τις συνθήκες, σε αυτή την πολύ συγκεκριμένη χρονική στιγμή που κρίνεται το ίδιο το μέλλον του ελληνικού κράτους και η θέση του, όχι απλά στην ευρωπαϊκή σκηνή, αλλά στο ευρύτερο γεωπολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον απαιτούνται στρατηγικές κινήσεις ανάλογες με τη σοβαρότητα της κατάστασης.

Η νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας είναι μια τέτοια στρατηγική κίνηση γιατί δεν περιορίζεται απλώς στο να ενσωματώσει στο εθνικό δίκαιο μια κοινοτική Οδηγία, μια Οδηγία που διαμορφώθηκε, συμφωνήθηκε, δημοσιεύθηκε και τέθηκε σε ισχύ το 2009, δηλαδή επί θητείας της προηγούμενης κυβέρνησης, μια Οδηγία πολλές ρυθμίσεις της οποίας ερμήνευσε και εξειδίκευσε προς όφελος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων η τωρινή ηγεσία του Υπουργείου, χωρίς βεβαίως να καταστρατηγήσει το κοινοτικό δίκαιο, μια Οδηγία που θα έπρεπε ούτως ή άλλως να ενσωματώσουμε το αργότερο μέχρι τις 21 Αυγούστου. Άρα δεν έχουν νόημα οι φωνές της Αντιπολίτευσης που μας εγκαλούν γιατί σπεύδουμε να τη ψηφίσουμε. Η νομοθετική λοιπόν, αυτή πρωτοβουλία δεν υιοθετεί απλώς τη κοινοτική οδηγία, αλλά συνδυάζει την αποτελεσματικότητα και το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων με την ανάγκη για την πλέον ορθολογική διαχείριση των δημόσιων πόρων.

Πέραν όμως από την υποχρέωση ενσωμάτωσης της κοινοτικής Οδηγίας, ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες που επιβάλλουν την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου; Ο προηγούμενος νόμος, ο οποίος αλλάζει με το παρόν σχέδιο νόμου ο νόμος 3433/2006 περί αμυντικών προμηθειών ήταν ένας νόμος αναποτελεσματικός και ξεπερασμένος, ένας νόμος που αναφερόταν κυρίως σε προμήθειες οπλικών συστημάτων χωρίς μέριμνα για την καλύτερη δυνατή υποστήριξη, ούτε αφορούσε βεβαίως τα στρατιωτικά έργα και την παροχή υπηρεσιών στον τομέα της άμυνας. Ήταν ένας νόμος που προέβλεπε μια πλειάδα κανονιστικών πράξεων, πολλές από τις οποίες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακόμα και σήμερα δεν έχουν εκδοθεί, αυξάνοντας κατά πολύ τη γραφειοκρατία με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη διαφάνεια και την αποτελεσματικότητα. Ήταν ένας νόμος που θέσπιζε ρυθμίσεις προστατευτικού χαρακτήρα, όπως η εγχώρια βιομηχανική συμμετοχή και η ελληνική προστιθέμενη αξία, οι οποίες όμως παρέβαιναν κατάφορα τις διατάξεις του πρωτογενούς και του παράγωγου δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης με πιο πρόσφατο παράδειγμα την παραπομπή της χώρας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την υπόθεση προμηθειών μπαταρίας στα υποβρύχια. Ήταν ένας νόμος που διατήρησε τις συμβάσεις, τα αντισταθμιστικά ωφελήματα τα οποία στις περισσότερες των περιπτώσεων έμεναν ανεκτέλεστα, επιβαρύνοντας όμως το κόστος της κύριας σύμβασης, χωρίς διαφανή και αξιόπιστο τρόπο αποτίμησης προκαλώντας την αντίδραση των ευρωπαίων εταίρων μας. Ήταν ένας νόμος που δημιουργούσε σύγχυση των αρμοδιοτήτων μεταξύ των γενικών επιτελείων και της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων, ενώ δεν αξιοποιούσε σύγχρονα και ευέλικτα εργαλεία, τα οποία εφαρμόζονται διεθνώς όπως οι ηλεκτρονικές προμήθειες. Ήταν τέλος, ένας νόμος που δεν περιείχε καμία πρόβλεψη για ανάπτυξη της έρευνας και της καινοτομίας στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας, στοιχεία που σήμερα θεωρούνται απαραίτητα όσο τίποτα στις επιχειρησιακές ανάγκες των ενόπλων δυνάμεων.

Όλες λοιπόν, αυτές οι αδυναμίες είχαν ως αποτέλεσμα τη μεγάλη χρονική καθυστέρηση και τη νομική εμπλοκή κρίσιμων προγραμμάτων, όπως τα υποβρύχια, όπως τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, όπως τα ελικόπτερα του στρατού ξηράς και τα βλήματα για τα άρματα Λέοπαρντ και πολλά άλλα.

Αυτό το σχέδιο νόμου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που αποτελείται από εκατό έντεκα άρθρα δεν είναι μια αποσπασματική κίνηση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, αλλά εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο και μια αλληλουχία πολιτικών αποφάσεων.

Θέλω να θυμίσω στο Σώμα ότι με πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση με το ν. 3883/2010 εφαρμόστηκαν μεταβατικές διατάξεις για την εκκαθάριση των συμβάσεων αντισταθμιστικών ωφελημάτων και διασφαλίστηκε η αναλυτική μελέτη του μακροπρόθεσμου προγράμματος εξοπλισμών. Με το ν. 3885/2010 επίσης, ρυθμίστηκε το πρόγραμμα των υποβρυχίων του πολεμικού ναυτικού που εκκρεμούσε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Το πρόγραμμα αξιοποιεί τη δυναμική και διασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία των ελληνικών ναυπηγείων. Ξεκίνησε η διαδικασία εξυγίανσης και ενίσχυσης της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας.

Κορυφαία όμως, πρωτοβουλία της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου και της Κυβέρνησης αποτελεί η θεσμοθέτηση και η λειτουργία της Διαρκούς Επιτροπής Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων. Σε συνέχεια αυτών των πρωτοβουλιών έρχεται και το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα.

Ποιες είναι όμως οι κύριες αλλαγές που πραγματοποιούνται με αυτό το νομοσχέδιο; Πρώτον, εκσυγχρονίζεται, απλοποιείται και προτυποποιείται η εθνική νομοθεσία, εναρμονιζόμενη πλήρως με την αντίστοιχη κοινοτική. Αξιοποιούνται όλα τα σύγχρονα εργαλεία και πρακτικές, ενώ προσδιορίζονται με λεπτομέρεια οι διοικητικές διαδικασίες. Η χώρα μας πλέον δεν θα εγκαλείται για προστατευτισμό κρατικό, για παραβίαση του κοινοτικού δικαίου κάτι που αποτελούσε τη μέχρι τώρα συνήθη πρακτική της. Παράλληλα, το νέο πλαίσιο που εισάγεται μπορεί να εφαρμοστεί και για την προμήθεια υλικού στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.

Με το νομοσχέδιο ενισχύεται ο ρόλος της Βουλής και του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Η αρμόδια Επιτροπή της Βουλής ενημερώνεται και διατυπώνει τη γνώμη της για όλα τα προγράμματα και υποπρογράμματα, αποκτώντας το δικαίωμα της πλήρους πρόσβασης σε φακέλους και αναζήτησης πληροφοριών από τα επιτελεία και τις διευθύνσεις του Υπουργείου.

Η Επιτροπής της Βουλής δεν χρησιμεύει ούτε για να εξιλεώσει ούτε για να εξαγνίσει πρόσωπα και αποφάσεις, όπως υποστήριξε στη συζήτηση στην Επιτροπή η Αντιπολίτευση. Ο ρόλος της είναι να ελέγχει επί της ουσίας διαδικασίες και αποφάσεις με μοναδικό και απόλυτο κριτήριο το δημόσιο συμφέρον.

Με το νομοσχέδιο προσδιορίζονται με απόλυτη σαφήνεια οι αρμοδιότητες και οι υποχρεώσεις των εμπλεκόμενων φορέων στον τομέα των αμυντικών προμηθειών. Καμία σύγχυση πλέον, καμία συναρμοδιότητα η οποία να διογκώνει τη γραφειοκρατία. Από τη μία, είναι η Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών υπεύθυνη για τη διαπραγμάτευση, σύναψη και παρακολούθηση όλων των συμβάσεων και από την άλλη, τα Γενικά Επιτελεία, τα οποία προσδιορίζουν και τεκμηριώνουν τις επιχειρησιακές ανάγκες, συντάσσουν τις τεχνικές προδιαγραφές, διενεργούν τις παραλαβές και παρακολουθούν σε πραγματικό χρόνο τη διαχείριση και λειτουργικότητα του εξοπλισμού.

Το νομοσχέδιο αυτό θεσμοθετεί την εθνική, αμυντική, βιομηχανική στρατηγική, για την οποία γνωμοδοτεί η Βουλή, εισηγείται ο Υπουργός και αποφασίζει το ΚΥΣΕΑ και στην οποία θεσπίζεται το κριτήριο της ασφάλειας εφοδιασμού. Με αυτόν τον τρόπο κατοχυρώνονται η επιχειρησιακή αυτονομία και η ταχύτητα εφοδιασμού του αμυντικού μηχανισμού της χώρας σε ακραίες καταστάσεις πολέμου, κρίσης ή επιστράτευσης.

Πολύ σημαντικό είναι, επίσης, το γεγονός ότι αυτό το νομοσχέδιο καθιερώνει το επαγγελματικό μητρώο των επιχειρήσεων αμυντικού τομέα, απλοποιώντας κατά πολύ τις απαιτούμενες διαδικασίες, ενισχύει την εξωστρέφεια, τον εκσυγχρονισμό, την έρευνα και την καινοτομία, την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων, οι οποίες είναι ζωτικές για την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας.

Μέσα από τη συνέργεια και τις δυναμικές συμπράξεις αυτών των επιχειρήσεων με τις αντίστοιχες του εξωτερικού, την εξειδίκευση και την τεχνογνωσία θα δοθεί τέλος στο κρατικοδίαιτο μοντέλο κρατικού προστατευτισμού. Και επειδή πάρα πολλοί σ’ αυτή την Αίθουσα πιθανόν θα σπεύσουν να εκφράσουν την αγωνία τους για την εγχώρια αμυντική βιομηχανία, το μέλλον της οποίας με καμία νομοθετική ρύθμιση δεν μπορεί πλέον να προστατευθεί, θέλω να τους καθησυχάσω, γιατί η εθνική αμυντική βιομηχανία σε κάθε άρθρο, σε κάθε παράγραφο, σχεδόν σε κάθε ρύθμιση αυτού του νομοσχεδίου είναι πρωταγωνιστής στην επεξεργασία και τη διαμόρφωση της εθνικής, αμυντικής, βιομηχανικής στρατηγικής, στην ασφάλεια εφοδιασμού, στις πολλές εξαιρέσεις του άρθρου 17, στις υπεργολαβίες, στα προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης.

Όμως, το πλέον σημαντικό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι -γιατί αφουγκράζεται πλήρως τα μηνύματα της κοινωνίας και γι’ αυτό θέλω ειλικρινά να συγχαρώ την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας- είναι η θεσμοθέτηση για πρώτη φορά με νόμο εγγυήσεων διαφάνειας και ακεραιότητας, που αφορούν τόσο στο στρατιωτικό όσο και στο πολιτικό προσωπικό και στους ενδιαφερόμενους προμηθευτές. Με αυτόν τον τρόπο η πολιτική εξουσία στέλνει ένα αυστηρό μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν θα υπάρχει καμία ανοχή σε φαινόμενα διαφθοράς, διαπλοκής, παρασκηνιακών διαβουλεύσεων και ύποπτων σχέσεων. Μπαίνει τέλος στο φαύλο κύκλο της αξιοποίησης πολιτικών και στρατιωτικών στελεχών του κλάδου των εξοπλισμών από ιδιωτικούς ομίλους, γεγονός που μέχρι και σήμερα εγείρει σοβαρές αμφιβολίες για την αξιοπιστία των ακολουθούμενων διαδικασιών. Με αναλυτικό και ξεκάθαρο τρόπο προσδιορίζονται οι ενέργειες που επιτρέπονται και οι προβλεπόμενες κυρώσεις σε περίπτωση παραβίασης των όρων.

Ο Κώδικας Δεοντολογίας και Διαφάνειας και οι ρήτρες που προβλέπονται τόσο από τον ΟΟΣΑ όσο και από τον ΟΗΕ, στοχεύουν να βάλουν οριστικά τέλος στα αυστηρά προσωπεία με τις ελαστικές συνειδήσεις. Η ηγεσία του Υπουργείου στο νέο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον που διαμορφώνεται καλεί τους ιδιώτες στον τομέα των αμυντικών προμηθειών σε μία έντιμη συμφωνία, με καθαρούς όρους και δίκαιες απαιτήσεις. Φιλοδοξεί να αφήσει οριστικά στο παρελθόν έννοιες, όπως η εσωτερική πληροφόρηση, η νόθευση του ανταγωνισμού, η χειραγώγηση των προσφορών, οι παράνομες πληρωμές, τα δώρα, τα ανταλλάγματα, το μαύρο χρήμα.

Πέρα όμως από τις καλές προθέσεις, το παρόν σχέδιο νόμου δίνει στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία και το απαραίτητο νομικό οπλοστάσιο για τον ουσιαστικό έλεγχο της τήρησης των αρχών και όρων διαφάνειας και δεοντολογίας, καθιστώντας την ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας υπεύθυνη για την ορθή εφαρμογή.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε το παρόν σχέδιο νόμου, γνωρίζοντας ότι η χώρα μας βρίσκεται σε ένα διπλό σταυροδρόμι, στο γεωγραφικό σταυροδρόμι της Δύσης με την Ανατολή, όπως το διαμόρφωσε με τόσα θαύματα, αλλά και τόσες τραγωδίες η ιστορική μοίρα. Όμως, βρισκόμαστε και στο ιστορικό σταυροδρόμι των σημερινών επιλογών που θα μας επιτρέψουν να κρατήσουμε στα χέρια μας την αυριανή μας μοίρα. Γι’ αυτό, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απαιτείται αντιμετώπιση και διαχείριση πρώτα και πάνω απ’ όλα πολιτική. Στο πεδίο της εθνικής άμυνας οφείλουμε σε μία διαρκή άσκηση ισορροπίας να περιορίσουμε τους πόρους, χωρίς να θίξουμε το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων.

Πραγματικά, μπορούμε να πούμε ότι τα βήματα που γίνονται είναι προς αυτή την κατεύθυνση. Ενώ το 2004-2005 οι αμυντικές δαπάνες κυμαίνονταν σε ποσοστό μεταξύ 4% και 5,5% του ΑΕΠ, το 2011 οι αντίστοιχες δαπάνες δεν θα ξεπεράσουν σε ποσοστό το 0,3% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, κοντά δηλαδή στο 10% ενός μετρημένου προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Και αν αυτή η διαφορά φαντάζει απόλυτα εντυπωσιακή, τα 40 εκατομμύρια ευρώ που εξοικονομούνται μόνο από τη μείωση του λειτουργικού κόστους στο Κέντρο Νεοσυλλέκτων λένε πολλά για την πραγματική ανακατανομή δυνάμεων και πόρων που επιχειρείται.

Όσο για τον άλλον πυλώνα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτόν της αποφασιστικότητας και της πολιτικής βούλησης για διαφάνεια, αυτός διαδραματίζεται την ίδια χρονική στιγμή που συνεδριάζει η Ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή για τη σύμβαση των υποβρυχίων.

Τελειώνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να κάνω μία αναφορά στον πιο σημαντικό παράγοντα της εθνικής μας ασφάλειας, στους ανθρώπους των Ενόπλων Δυνάμεων, τα στελέχη, άνδρες και γυναίκες, που μέρα και νύχτα αγωνίζονται σκληρά στον αέρα, που δοκιμάζονται καθημερινά στο Αιγαίο, που φρουρούν κάθε σπιθαμή των συνόρων μας, για να απαντήσουν, εάν χρειαστεί, στην όποια επιβουλή της εθνικής μας ακεραιότητας. Απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους οφείλουμε να είμαστε απόλυτα υπεύθυνοι και αποτελεσματικοί.

Θέλω να σας θυμίσω ότι σαν χθες, πριν από πέντε χρόνια, ο ηρωικός σμηναγός Κώστας Ηλιάκης έπεφτε στα νερά της Καρπάθου από την άνανδρη κίνηση του Τούρκου πιλότου κατά τη διάρκεια σκληρής αερομαχίας. Δυστυχώς, δεν ήταν ο μόνος, αφού ήρωες σαν τον Ηλιάκη, σαν τον Νικόλαο Σιαλμά και δεκάδες άλλους έχει συνηθίσει να δίνει αυτός ο περήφανος τόπος. Η σκόπιμη, όμως, πολλές φορές αναπαραγωγή της συζήτησης για την πληρότητα και ποιότητα των οπλικών συστημάτων προσβάλει τη μνήμη αυτών των ηρώων, προσβάλει στον πυρήνα του, στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, υπονομεύοντας την αμυντική ισχύ και αδυνατίζοντας τη θέση της χώρας.

Τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει να γνωρίζουν -και γνωρίζουν- ότι το κράτος είναι δίπλα τους και λαμβάνει όλα εκείνα τα μέτρα που χρειάζονται, ώστε αν χρειαστεί να μην στερηθούν το πολύτιμο αμυντικό μέσο που θα δώσει πολλαπλασιαστική αξία στον αγώνα τους στην κρίσιμη στιγμή, όπως και οι Έλληνες πολίτες πρέπει να γνωρίζουν -και γνωρίζουν- ότι στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων, χώρο στον οποίο πρέπει να διαμορφωθούν ευρύτατες συναινέσεις και να λειτουργήσουν αυστηρές πλέον εγγυήσεις διαφάνειας, οι πολύτιμοι εθνικοί πόροι αξιοποιούνται με τον αποτελεσματικότερο τρόπο, ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι εδώ και παρά την κρίση, είναι πανέτοιμες να επιτελέσουν στο ακέραιο το καθήκον τους.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η προτροπή των προγόνων μας «αμύνεσθαι περί πάτρης» αποκτά πλήρες νόημα σε συνθήκες σαν τις σημερινές, όταν οι αγώνες που επηρεάζουν την εθνική μας άμυνα πρέπει να δίνονται σε πολλά επίπεδα και κάθε στιγμή. Και να είστε βέβαιοι ότι δίνονται. Μόνο εάν αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά το δημοσιονομικό μας αδιέξοδο, θα είμαστε βέβαιοι για την ακεραιότητα όλων των συντελεστών της εθνικής μας ισχύος. Salus patriae suprema lex. Υπέρτατος νόμος, για εμάς, είναι και πρέπει να είναι η σωτηρία της πατρίδας μας. Αυτός ο νέος πατριωτισμός, αυτό το υψηλό εθνικό φρόνημα, αυτή η αίσθηση της απόλυτης ευθύνης είναι απαραίτητα στοιχεία σήμερα για τη σωτηρία της χώρας, για τις μελλοντικές γενιές, για την ελπίδα και την προοπτική αυτού του ευλογημένου και δοκιμασμένου τόπου. Σε αυτό το πλαίσιο, με αυτό το σκεπτικό, σας καλώ να ψηφίσετε επί της αρχής το παρόν σχέδιο νόμου.

Σας ευχαριστώ.