Προμήθειες Άμυνας 3η Συνεδρίαση

Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων

Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας «Δημόσιες Συμβάσεις Έργων, Υπηρεσιών και Προμηθειών στους τομείς της Άμυνας και της Ασφάλειας – Εναρμόνιση με την Οδηγία 2009/81/ΕΚ – Ρύθμιση θεμάτων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας». (3^η συνεδρίαση)

 

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Θέλω, καταρχάς, και με βάση το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας επί της αρχής, να πω ότι θα περίμενα από το συντριπτικό φάσμα των πολιτικών δυνάμεων που εκφράζονται στο κοινοβούλιο, και λόγω των γεγονότων που απασχολούν τις Εξεταστικές Επιτροπές και τη δημοσιότητα, και λόγω μιας κοινά αποδεκτής άποψης που εκφράστηκε και από το σύνολο των φορέων που καλέσαμε σε ακρόαση, επί της αρχής να συμφωνήσουν ότι πραγματικά είναι αναγκαία η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου, και κυρίως η εμπέδωση μιας άλλης φιλοσοφίας στο κρίσιμο, στο νευραλγικό, στο πολύ ευαίσθητο τομέα των δαπανών του αμυντικού τομέα.

Και καλοδεχούμενες είναι, άλλωστε αυτό είναι το στοιχείο της δημοκρατίας οι οποιασδήποτε διαφοροποιήσεις ή παρατηρήσεις, που γίνονται και από τα κοινοβουλευτικά κόμματα και από τους φορείς, και ο ρόλος της επιτροπής είναι να ενσωματώνει στην κατά άρθρων ή και στη β΄ ανάγνωση αυτές τις παρατηρήσεις. Κάποιες από τις οποίες, θέλω να πω, κύριε Πρόεδρε, ότι είναι στην διακριτική μας ευχέρεια και αν όχι σήμερα, τουλάχιστον στην β΄ανάγνωση, να δούμε κάποιες παρατηρήσεις ειδικά, που έγιναν από τους φορείς, και δεν αντίκειται στο Κοινοτικό Δίκαιο, άρα δεν μας δημιουργούν πρόβλημα επί της αρχής.

Το λέω αυτό, γιατί θα περίμενα να υπάρχει μια ευρύτερη συναίνεση και αποδοχή, ως και ένα μήνυμα της πολιτικής ηγεσίας όχι του Υπουργείου μόνο, αλλά συνολικά της πολιτικής ηγεσίας η οποία βάλλεται, η οποία απολογείται, η οποία εγκαλείτε για λάθη, για παραλείψεις, για αστοχίες προσώπων πολιτικών, λογικών, και αυτό, βεβαίως, δεν αφορά ένα μόνο κόμμα αφορά το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας. Παρόλα αυτά, θεωρώ ότι γίνεται μια γόνιμη συζήτηση, μια εποικοδομητική συζήτηση, και θεωρώ ότι το νομοσχέδιο αυτό πραγματικά προσφέρεται ώστε να μπορέσουμε να «θωρακίσουμε» στο πολύ ευαίσθητο αυτό, επαναλαμβάνω, τομέα το δημόσιο συμφέρον πάντα σε συνάρτηση με το αίσθημα δημόσιας ασφάλειας.

Τώρα, για την κατά άρθρων συζήτηση. Το πρώτο μέρος του νομοσχεδίου, αναφέρεται σε θέματα προγραμματισμού, οργάνωσης και αρμοδιοτήτων των οργάνων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, όσον αφορά την σύναψη συμβάσεων στον τομέα των αμυντικών εξοπλισμών. Έτσι ορίζεται ότι η επιλογή της διαδικασίας σύναψης των συμβάσεων, και ο καθορισμός των ειδικών συνθηκών ανάθεσης και εκτέλεσης, διενεργούνται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 72-76 του ν.3883/2010. Τίθενται σαφής και λεπτομερής κανόνες διαφάνειας και ελέγχου των συμβάσεων στον αμυντικό τομέα, ενισχύοντας τη δυνατότητα παρέμβασης της Ειδικής Επιτροπής Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων, όπως προβλέπεται στο δεύτερο άρθρο του σχεδίου νόμου.

Ακολουθείται εδώ το ολλανδικό και γερμανικό πρότυπο, και η επιτροπή αυτή θα  διατυπώνει γνώμη για όλα τα προγράμματα προμήθειας και υποστήριξης, ενώ θα ενημερώνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα για την εξέλιξη όλων ανεξαιρέτως των εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Δεν θα αναφερθώ σε όλα τα άρθρα, αλλά σε κάποια άρθρα τα οποία θεωρώ ότι έχουν ιδιαίτερη αξία θα κάνω μια ειδική μνεία. Το τρίτο άρθρο, λοιπόν, ανάγει ως κύριο στόχο τη διατήρηση και ενίσχυση της εθνικής αμυντικής τεχνολογικής βιομηχανικής βάσης, και θέτει τις προϋποθέσεις ώστε η εθνική αμυντική βιομηχανική στρατηγική, να αποτελέσει ουσιαστικά τον πυλώνα για την συγχάραξη της εθνικής πολιτικής. Ένα πολύ σημαντικό άρθρο, στο οποίο νομίζω, ότι η πολιτική ηγεσία δείχνει το ενδιαφέρον και την πρόνοιά της για την αξιοποίηση και ενδυνάμωση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας.

Από το δεύτερο κεφάλαιο του πρώτου μέρους του νομοσχεδίου θέλω να σταθώ στο άρθρο 5, γιατί με αυτό το άρθρο κατανέμονται οι αρμοδιότητες μεταξύ των υπηρεσιακών δομών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, το οποίο και ορίζεται ως η αναθέτουσα αρχή στον τομέα των αμυντικών εξοπλισμών. Με το άρθρο αυτό, επίσης, η γενική διεύθυνση αμυντικών εξοπλισμών αναλαμβάνει τη διενέργεια των προπαρασκευαστικών πράξεων, που απαιτούνται για τη σύναψη και εκτέλεση όλων των συμβάσεων προμηθειών και υπηρεσιών, με τα γενικά επιτελεία να διατηρούν μόνο την αρμοδιότητα διενέργειας παραλαβών κατά το στάδιο εκτέλεσης μιας σύμβασης. Παράλληλα, στα άρθρα 6 έως 8 προσδιορίζονται οι αρμοδιότητες των γενικών επιτελείων των τριών κλάδων των ενόπλων δυνάμεων και προβλέπονται τα συλλογικά όργανα, που είναι αρμόδια για τη διενέργεια των διαδικασιών σύναψης και εκτέλεσης των συμβάσεων.

Στο τρίτο κεφάλαιο θεσπίζεται για πρώτη φορά ένα είδος κώδικα δεοντολογίας για το πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, το οποίο εμπλέκεται και στη διαδικασία σύναψης συμβάσεων. Μάλιστα, με το άρθρο 9, ο κώδικας αυτός επεκτείνεται και στους οικονομικούς φορείς, που λαμβάνουν μέρος στις διαδικασίες αυτές. Στο ίδιο άρθρο, στο πλαίσιο πραγματικής και αληθούς ενίσχυσης της διαφάνειας εισάγεται ρητή απαγόρευση χρησιμοποίησης μεσαζόντων από οικονομικούς φορείς, που συμμετέχουν σε αυτές τις διαδικασίες. Επιπρόσθετα, προσδιορίζεται η κατηγορία των συμβούλων, που μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες, ενώ απαγορεύεται ρητά και για χρονικό διάστημα τουλάχιστον τριών ετών από την ημερομηνία συνταξιοδότησης η κάθε είδους απασχόληση του προσωπικού του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας από τους ανωτέρω οικονομικούς φορείς. Στη βασική επιλογή της καταπολέμησης της διαφθοράς εντάσσεται και το άρθρο 10 και η ρήτρα ακεραιότητας, σύμφωνα με την οποία ο ανάδοχος υποβάλει μια σειρά από δεσμευτικές δηλώσεις, ενώ, παράλληλα, δίνεται η δυνατότητα στην αναθέτουσα αρχή να ελέγχει όλες τις συμβατικές σχέσεις και πληρωμές του οικονομικού φορέα, μέσω ανεξάρτητης ελεγκτικής εταιρίας. Με το άρθρο 13 υπάγονται στον προληπτικό έλεγχο νομιμότητας του Ελεγκτικού Συνεδρίου όλες οι προηγούμενες συμβάσεις, εφόσον η προϋπολογισθείσα αξία ξεπερνάει το ένα εκατομμύριο ευρώ, καθώς και οι τροποποιητικές συμβάσεις.

Επιβεβαιώνεται, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μέσα από αυτό το πλέγμα άρθρων, η προσήλωση στην αρχή της διαφάνειας – κυρίαρχη πολιτική επιλογή – χαρακτηρίζει αλλά και διατρέχει στο σύνολο της το σχέδιο νόμου το οποίο συζητάμε.

Στο δεύτερο μέρος του νομοσχεδίου ενσωματώνεται στην εσωτερική έννομη τάξη η υπ’ αριθμ. 81/2009 Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σχετικά με το συντονισμό των διαδικασιών σύναψης δημοσίων συμβάσεων έργων, προμηθειών και παροχής υπηρεσιών στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας.

Στο πρώτο κεφάλαιο του δεύτερου μέρους δίνονται, με τα 14 έως 23, οι ορισμοί που χρησιμοποιούνται στην Οδηγία, οριοθετείται το πεδίο εφαρμογής του νόμου και καθορίζονται οι αρχές που διέπουν τη σύναψη των εν λόγω συμβάσεων, όπως, επίσης, οι υποχρεώσεις εχεμύθειας των αναθετουσών αρχών και οι απαιτήσεις για την προστασία των διαβαθμισμένων πληροφοριών. Μέσω των άρθρων 24 έως 26, προσδιορίζονται τα χρηματικά όλων των συμβάσεων, για τις οποίες έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του παρόντος σχεδίου νόμου, καθορίζονται οι μέθοδοι υπολογισμού της εκτιμώμενης αξίας των συμβάσεων και παρέχεται η δυνατότητα στις αναθέτουσες αρχές να αποκτούν έργα ή υπηρεσίες ή προμήθειες μέσω κεντρικών αρχών προμηθειών.

Στο δεύτερο κεφάλαιο του δεύτερου μέρους, με τα άρθρα 29 και 30, εισάγονται ρητοί κανόνες, που αφορούν στα έγγραφα της σύμβασης και τις τεχνικές προδιαγραφές των έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, ενώ τα άρθρα 31 και 32 δίνουν για πρώτη φορά τη δυνατότητα χρήσης διαδικασίας τεχνικού διαλόγου, καθώς και τη ρύθμιση του ζητήματος των εναλλακτικών προσφορών. Με τα άρθρα 34 έως 37 ορίζονται οι απαιτήσεις για την ασφάλεια πληροφοριών, σχετικά με συμβάσεις που απαιτούν ή περιλαμβάνουν διαβαθμισμένες πληροφορίες, καθώς και για την ασφάλεια του εφοδιασμού. Επίσης, περιγράφονται και πληροφορίες για τη φορολογία, τη προστασία του περιβάλλοντος και την προστασία της απασχόλησης και συνθηκών εργασίας, τις οποίες υποχρεούται να περιλαμβάνει στα έγγραφα της σύμβασης η αναθέτουσα αρχή.

Στο τρίτο κεφάλαιο, στα άρθρα 38 έως 42, παρατίθενται οι διατάξεις για τις διαδικασίες σύναψης συμβάσεων, έργων, προμηθειών και υπηρεσιών στους τομείς άμυνας και ασφάλειας. Αυτές συνοπτικά είναι: η κλειστή διαδικασία, ο ανταγωνιστικός διάλογος, η διαδικασία διαπραγμάτευσης με δημοσίευση προκήρυξης και η διαδικασία διαπραγμάτευσης χωρίς δημοσίευση προκήρυξης διαγωνισμού. Στα άρθρα 43 έως 46 καθορίζονται οι γενικοί κανόνες τόσο στη σύναψη όσο και για την καταγγελία και λύση για τη θέσπιση συμφωνιών πλαίσιο για την πραγματοποίηση συχνών επαναλαμβανόμενων αγορών υλικών και υπηρεσιών τρέχουσας χρήσης.

Στο ίδιο πνεύμα κινείται και το τέταρτο κεφάλαιο του δεύτερου μέρους, το οποίο ρυθμίζει κανόνες δημοσιότητας, καθώς και τις προθεσμίες που πρέπει να τηρούνται, ανάλογα με τη διαδικασία που επιλέγεται. Στα άρθρα 47 έως 55 περιλαμβάνονται προβλέψεις για την γνωστοποίηση από την αναθέτουσα αρχή βασικών στοιχείων για τις υπό ανάθεση συμβάσεις, όπως είναι η δημοσίευση στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, ανάρτηση στην ιστοσελίδα του Υπουργείου, καθώς και επικοινωνία μεταξύ της αναθέτουσας αρχής και οικονομικών φορέων.

Στα άρθρα 56 έως 63, που είναι και το πέμπτο κεφάλαιο του σχεδίου νόμου, τίθεται το πλαίσιο ελέγχου της καταλληλότητας της αξιολόγησης των ουσιαστικών προσόντων των οικονομικών φορέων. Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει στη δυνατότητα αποκλεισμού ενός υποψηφίου, λόγω μειωμένης αξιοπιστίας του, σχετικά με την ασφάλεια εφοδιασμού και πληροφοριών και η οποία εισάγεται με το άρθρο 57. Περιλαμβάνονται, επίσης, ρυθμίσεις σχετικά με την ποιοτική επιλογή και προεπιλογή υποψηφίων, καθώς η αναθέτουσα αρχή μπορεί να απαιτεί ελάχιστα επίπεδα χρηματοοικονομικής και τεχνικής ικανότητας, καθώς και την τήρηση από τους οικονομικούς φορείς προτύπων σχετικά με συστήματα διαχείρισης ποιότητας και περιβαλλοντικής διαχείρισης.

Με τα άρθρα 64 έως 65 ιδρύεται το ενιαίο μητρώο επιχειρήσεων αμυντικού τομέα, στο οποίο εγγράφονται οι οικονομικοί φορείς, προκειμένου να συμμετέχουν στις διαδικασίες σύναψης συμβάσεων προμηθειών και υπηρεσιών. Εδώ, οι φορείς ζήτησαν να υπάρξει ένα διαχωρισμός στο μητρώο μεταξύ κατασκευαστών και προμηθευτών.

Στο έκτο κεφάλαιο καθορίζονται τα κριτήρια ανάθεσης των συμβάσεων και οι κανόνες που υποχρεούται να εφαρμόσει η αναθέτουσα αρχή, με εφαρμογή δύο βασικών κριτηρίων: αφενός, της χαμηλότερης τιμής και, αφετέρου, της πλέον συμφέρουσας, από οικονομικής απόψεως, προσφοράς. Τα άρθρα 66 έως 68 εγκαινιάζουν την καινοτόμο δυνατότητα της αναθέτουσας αρχής να διενεργεί ηλεκτρονικές δημοπρασίες. Ορίζουν, όμως, και ένα ειδικό πλαίσιο για τις περιπτώσεις υποβολής ασυνήθιστα χαμηλών προσφορών, ενώ παρέχουν στον οικονομικό φορέα τη δυνατότητα να αιτιολογήσει το ύψος της προσφοράς του.

Με τα άρθρα 69 έως 72 του έβδομου κεφαλαίου ρυθμίζονται θέματα σχετικά με την εκτέλεση συμβάσεων υπεργολαβίας μέσω διαγωνισμού, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 50 έως 54 της Οδηγίας 81. Τίθενται, επίσης, σχετικοί κανόνες για τη δημοσιότητα των συμβάσεων υπεργολαβίας και τα κριτήρια επιλογής των υπεργολάβων, προκειμένου να δοθεί η ευκαιρία για τόνωση του ανταγωνισμού και τη δημιουργία επιχειρηματικών ευκαιριών στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις του κλάδου, μέσα σε πλαίσιο πλήρους διαφάνειας και αξιοκρατίας.

Στο άρθρο 73 ρυθμίζεται η δυνατότητα συμμετοχής και υλοποίησης από τις ένοπλες δυνάμεις προγραμμάτων έρευνας και ανάπτυξης. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, καθορίζονται οι ειδικότερες κατηγορίες συμβάσεων, δηλαδή απλές και μικτές και προσδιορίζονται δραστηριότητες που προβλέπονται ανά κατηγορία.

Μια άλλη σημαντική καινοτομία εισάγεται στο άρθρο 75 του προτεινόμενου νομοσχεδίου, με την πρόβλεψη συμμετοχής των ενόπλων δυνάμεων σε διακρατικά ολοκληρωμένα προγράμματα ερευνητικής ανάπτυξης και συνεργασίας. Πρόκειται για προγράμματα συνεργασίας μεταξύ κρατών-μελών της Ε.Ε. και τρίτων χωρών, με αντικείμενο την από κοινού ανάπτυξη νέου στρατιωτικού εξοπλισμού. Τα προγράμματα αυτά τελούν υπό τη διαχείριση των κρατών που μετέχουν στην διακρατική συνεργασία και συμβάλλουν στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, αλλά και στην αντιμετώπιση του υψηλού κόστους έρευνας και ανάπτυξης πολυσύνθετων οπλικών συστημάτων, ιδιαίτερα σε μια μικρή χώρα όπως είναι η δική μας. Στο άρθρο 76 ρυθμίζονται θέματα σχετικά με την επιστροφή του σταθερού μη επαναλαμβανόμενου κόστους.

Στο 9ο κεφάλαιο, άρθρα 77 έως 80, ρυθμίζονται οι διαδικασίες σύναψης των συμβάσεων μέσω μιας λεπτομερούς και γι’ αυτό πλήρως διαφανούς περιγραφής. Πρόκειται για περιγραφή των βασικών δικαιολογητικών της αποσφράγισης, του ελέγχου και της αξιολόγησης των αιτήσεων συμμετοχής. Καθώς, όμως, περιλαμβάνει και περιγραφή των κανόνων για τη σύνταξη, την υποβολή και τον έλεγχο των προσφορών από την επιτροπή διενέργειας διαγωνισμού, αποδεικνύεται πράγματι λεπτομερής και απόλυτα διαφανής.

Με τα άρθρα 81 έως 88 ρυθμίζονται θέματα σχετικά με τις εγγυητικές επιστολές που απαιτούνται κατά τη σύναψη των συμβάσεων. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στην κατάργηση της ισχύουσας ρύθμισης, η οποία νόθευε τον υγιή ανταγωνισμό και σύμφωνα με την οποία σε συμβάσεις που συνάπτονταν με δημόσιες υπηρεσίες και νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, στο κεφάλαιο των οποίων συμμετείχε το Δημόσιο σε ποσοστό πάνω από 50%, δεν ήταν υποχρεωτική η προσκόμιση εγγυητικών επιστολών.

Στο 10ο κεφάλαιο και στο άρθρο 89 προσδιορίζεται η διαδικασία της προστασίας που παρέχει ο νόμος σε κάθε ενδιαφερόμενο ο όποιος έχει έννομο συμφέρον από την ανάθεση της σύμβασης και έχει ή ενδέχεται να υποστεί ζημιά από πιθανή παραβίαση των κανόνων εθνικού δικαίου ή κανόνων της Ε.Ε.. Με τα άρθρα 90 έως 94 καθορίζονται ρητά οι όροι για τους οποίους κηρύσσεται μια σύμβαση άκυρη και προσδιορίζεται το ένδικο βοήθημα που προβλέπεται να ασκήσει ο κάθε προσφεύγουν που θεωρεί ότι έχει αδικηθεί. Στα άρθρα αυτά, επίσης, περιλαμβάνονται και οι κυρώσεις για την αναθέτουσα αρχή για παραλείψεις, αστοχίες ή παρατυπίες, με αντίστοιχο δικαίωμα αποζημίωσης από την πλευρά των θιγομένων.

Στο 11ο κεφάλαιο, στα άρθρα 97 έως 98, επανακαθορίζεται το πεδίο εφαρμογής των υπ’ αριθμόν 59 και 60 προεδρικών διαταγμάτων, σε σχέση με τη μεταφερόμενη Οδηγία, επί τη βάσει της πλήρους διαφάνειας των διαδικασιών. Η διαφάνεια εδώ επιτυγχάνεται μέσω της θέσπισης ρητής υποχρέωσης στη Γενική Διάθεση Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων να διαβιβάζει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάθε έτος και το αργότερο μέχρι την 31η Οκτωβρίου, στατιστική κατάσταση συμβάσεων, έργων, υπηρεσιών και προμηθειών που έχουν συναφθεί κατά το προηγούμενο έτος.

Στο τρίτο μέρος του νομοσχεδίου, στα άρθρα 99 έως 104, περιλαμβάνονται ρυθμίσεις για συμβάσεις εκτιμώμενης αξίας κατώτερης των χρηματικών ορίων της υπό ενσωμάτωση Οδηγίας. Περιγράφονται, επίσης, αναλυτικά οι περιπτώσεις και οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή ανοιχτής διαδικασίας ενός συνοπτικού πρόχειρου διαγωνισμού μέσω απευθείας αναθέσεων, διασφαλίζοντας, όμως, σε κατά περίπτωση τη διαφάνεια, από τη μια, αλλά και την ποιοτική και έγκαιρη εκτέλεση της σύμβασης από τον οικονομικό φορέα, από την άλλη.

Τέλος, στο τέταρτο μέρος του υπό ψήφιση νομοσχεδίου ρυθμίζονται ειδικότερα ζητήματα σχετικά με τις δημόσιες συμβάσεις στον τομέα της άμυνας. Με το άρθρο 105 διατηρούνται συγκεκριμένες διατάξεις του προηγούμενου νόμου για τις προμήθειες αμυντικού υλικού που εκτελούνται ήδη. Πρόκειται για διατάξεις που προβλέπουν τα σχετικά με την κατάρτιση,  τροποποίηση ή καταγγελία λύσης συμβάσεων και περιλαμβάνουν τους κανόνες που διέπουν τις εγγυητικές επιστολές, τις παραλαβές, τις παραδόσεις, τις πληρωμές, την έκπτωση του αναδόχου και συναφείς κυρώσεις. Το ίδιο ισχύει και για την είσπραξη δικαιωμάτων του Δημοσίου ή την ευθύνη έναντι τρίτων, τη χρηματοδότηση, τη δωσιδικία και το εφαρμοστέο δίκαιο που εξακολουθούν να διέπονται από τον ισχύοντα έως σήμερα νόμο.

Στο άρθρο 106 περιέχονται θέματα σχετικά με την εκχώρηση δικαιωμάτων και την αναδοχή υποχρεώσεων, ενώ ρυθμίζεται κατ’ εξαίρεση η εκχώρηση απαιτήσεων του οικονομικού φορέα σε προμηθευτές υπεργολάβους μετά από συμφωνία μεταξύ τους.

Τέλος, στο άρθρο 107 επανακαθορίζεται το νομικό πλαίσιο και η διαδικασία εκποίησης αμυντικού υλικού, το οποίο χαρακτηρίζεται μη επιχειρησιακά αναγκαίο, ενώ τροποποιούνται αρμοδιότητες συγκεκριμένων γενικών διευθύνσεων, οι οποίες, πλέον, υπάγονται απευθείας στην αρμοδιότητα του Υπουργού Εθνικής Άμυνας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σκοπός του προωθούμενου σχεδίου νόμου είναι ο καλύτερος και διαφανέστερος συντονισμός των διαδικασιών προγραμματισμού, σύναψης και εκτέλεσης των δημοσίων συμβάσεων έργων, υπηρεσιών και προμηθειών στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας και η προσαρμογή μας στην Οδηγία 2009/81. Στην παρούσα δύσκολη οικονομικοκοινωνική, αλλά και πολιτική συγκυρία είναι κοινή απαίτηση, αλλά και επιταγή του κόσμου, να σταθμίσουμε τον δραστικό περιορισμό των αμυντικών δαπανών προς όφελος του κοινωνικού κράτους, εξασφαλίζοντας, παράλληλα, την πλήρη διαφάνεια στις διαδικασίες προμηθειών, πάντα σε συνδυασμό με την απόλυτη εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας έναντι κάθε εξωτερικού κινδύνου.

Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό για την εθνική οικονομία να εντάξουμε τις αμυντικές προμήθειες στην αναπτυξιακή μας στρατηγική. Θεωρώ πως αυτές τις κατευθύνσεις και τους στόχους εξυπηρετεί το προωθούμενο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, μέσα από μια ορθολογική παράθεση και συνταίριασμα νέων ρυθμίσεων με την υπάρχουσα νομοθεσία και όλα αυτά γιατί καταφέρνει να ισορροπήσει μεταξύ της διαφάνειας μεν και της αποτελεσματικότητας δε. Για όλους αυτούς τους λόγους, προτείνω και την κατ’ άρθρο ψήφιση του σχεδίου νόμου.