Σχέδιο Νόμου ΔΙΑΥΓΕΙΑ (Δευτερολογία)

Νομίζω ότι φτάνουμε στο τέλος μιας συζήτησης η οποία ήταν πραγματικά πολύ γόνιμη, πολύ εποικοδομητική, πολύ διαφανής και διαυγής. Αυτό, βεβαίως, φαίνεται από το γεγονός ότι πάρα πολλές από τις παρατηρήσεις που έγιναν από τους εισηγητές και τους συναδέλφους Βουλευτές της Αντιπολίτευσης, έγιναν αποδεκτές από τον Υπουργό. Για όσες δεν έγιναν αποδεκτές, υπήρχε νομίζω επαρκέστατη τεκμηρίωση.

Άρα αυτό απομακρύνει κάθε ίχνος υποψίας, καχυποψίας ή παρερμηνείας των προθέσεων του εν λόγω νομοσχεδίου, το οποίο νομίζω ότι πραγματικά συμβάλλει ουσιαστικά, κύριοι συνάδελφοι, στην εμπέδωση ενός συστήματος διαφάνειας, αξιοκρατίας, πρόσβασης, ενημέρωσης όλων των πολιτών. «Όλα στο φως»  όπως πολύ παραστατικά το είπε και ο Πρωθυπουργός πριν από λίγο στην ομιλία του.

Βεβαίως, συνάδελφοι από την αντιπολίτευση προσπάθησαν με νομικίστικους ελιγμούς ή με τη δημιουργίας τεχνητής όξυνσης να πυροδοτήσουν τη συζήτηση. Νομίζω ότι όχι μόνο δεν το πέτυχαν, αλλά ουσιαστικά μας έδωσαν την δυνατότητα να αναδείξουμε τους βασικούς πυλώνες και τις ιεραρχήσεις τις οποίες θέλουμε να περάσουμε από αύριο στην Ελληνική Κοινωνία.

Καλώ όλους τους συναδέλφους οι οποίοι αυθορμήτως ή και εντέχνως διαφώνησαν, να έρθουν μετά από ένα εύλογο διάστημα και να κάνουμε έναν ουσιαστικό απολογισμό και να αξιολογήσουμε, εάν πραγματικά αυτά τα οποία φιλοδοξεί το σχέδιο νόμου να φέρει και να επιβάλλει στην αλλαγή νοοτροπίας, κουλτούρας, αντίληψης των κρατικών λειτουργών του πολιτικού συστήματος, των δημοσίων λειτουργών, των δημοσίων  υπαλλήλων αλλά και του τρόπου με τον οποίο η κοινωνία αντιλαμβάνεται τις προθέσεις, το ήθος και την αποτελεσματικότητα όλων αυτών, τελικώς συνεισέφεραν στην βελτίωση της πολύ άσχημης, πολύ επώδυνης σημερινής πραγματικότητας.

Θλίβομαι, όμως, κυρία Πρόεδρε πραγματικά από το γεγονός ότι η κοινοβουλευτική και εκλογική συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ τον οδηγεί στο να μεγιστοποιεί το λαϊκισμό, τη δημαγωγία και τον αφορισμό σε οτιδήποτε έρχεται σε αυτή την Αίθουσα ως πρωτοβουλία και που ιδιαιτέρως προσπαθεί να εξυγιάνει δομές, λειτουργίες και λογικές τις οποίες όλοι έχουμε κατακρίνει και όλοι φιλοδοξούμε με την παρουσία μας να βελτιώσουμε, γιατί και αυτός είναι ο στόχος της συμμετοχής μας στα κοινά.

Βεβαίως, όταν αυτό συνδυάζεται με ανακρίβειες οι οποίες δημιουργούν ψευδείς συνειρμούς και ψευδείς εντυπώσεις, νομίζω ότι δεν γίνεται με αφελή χαρακτηριστικά, αλλά γίνεται εντέχνως, σε μια κοινωνία η οποία στέκεται αμήχανη σε κάποιες επώδυνες αλλαγές που αφορούν και δημοσιονομικά μεγέθη και ασφαλιστικά κεκτημένα, τα οποία, όμως, γίνονται με συγκεκριμένες ιεραρχήσεις και με συγκεκριμένες προτεραιότητες.

Άρα, θα πρέπει –νομίζω- ο καθένας ο οποίος λαμβάνει τον λόγο και ο οποίος μεταφέρει τις ανακρίβειες, να αναλαμβάνει κάποια στιγμή και την ευθύνη που του αναλογεί απέναντι στην διαμόρφωση της δημόσιας συζήτησης και για το κατά πόσον όλα αυτά γίνονται πραγματικά προς επ’ ωφελεία και του πολιτεύματός μας και της δημοκρατίας μας αλλά και βεβαίως και της κατάστασης της χώρας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι νομίζω, λοιπόν, ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι ένα αποφασιστικό βήμα, είναι ένα τολμηρό βήμα, ένα βήμα, που παρά το γεγονός ότι όλοι συνομολόγησαν ότι ήταν αυτονόητο, δεν είχε γίνει τα προηγούμενα χρόνια ή τουλάχιστον δεν είχε γίνει στο βαθμό που θα έπρεπε, ώστε να αποτρέψει φαινόμενα διαφθοράς, να αποτρέψει σκάνδαλα και υποθέσεις που όχι μόνο ταλανίζουν, αλλά αμαυρώνουν το δημόσιο βίο, που ευνοούν ισοπεδωτικές λογικές, οι οποίες καλλιεργούνται και από τα μέσα ενημέρωσης όχι προς ωφελεία της χώρας αλλά προς εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων.

Νομίζω ότι αυτή η προσπάθεια, η οποία εν κατακλείδι αγκαλιάζεται από την μεγάλη πλειοψηφία των κοινοβουλευτικών κομμάτων με τις όποιες επιμέρους διαφοροποιήσεις, είναι μια πρόκληση για όλους εμάς η εφαρμογή της, η υλοποίηση και βεβαίως ο έλεγχος μετά από ένα εύλογο – επαναλαμβάνω – διάστημα για την αποτελεσματικότητα της λειτουργίας της.